فرود موفقیت‌آمیز کاوشگر فضایی چین در نیمه پنهان ماه/ اولین عکس را ببینید
برای اولین بار در تاریخ بشر کاوشگر چینی به نام Change ۴ توانست در نیمه پنهان ماه فرود آید. عکس منتشرشده این قسمت از ماه را نشان می‌دهد.
به گزارش خبرآنلاین، آژانس ملی فضای چین اعلام کرد در ساعت ۱۰:۲۶ صبح امروز پنجشنبه به‌وقت محلی این کاوشگر با موفقیت درجایی نشسته است که تاکنون نه امریکا و نه روسیه موفق به انجام آن شده بودند.{لینک}
ماهواره Queqiao توانست اولین عکس گرفته‌شده از این قسمت از ماه که پشت به زمین است را برای زمینیان ارسال کند که در زیر مشاهده می‌کنید.
«ژو منگوآ» استاد دانشگاه علم و تکنولوژی ماکائو گفت این مأموریت فضایی نشان می‌دهد که چین به فناوری پیشرفته اکتشاف عمیق رسیده است.وی افزود ما چینی‌ها کاری انجام دادیم که آمریکایی‌ها نیز قادر به انجام آن نیستند.
این کاوشگر ۳۰۰ پوندی در بخش Von Karman که منطقه‌ای صاف به وسعت ۱۱۰ مالی است، فرود آمده که داخل یک حوزه جغرافیایی بزرگتر در قطب جنوب ماه قراردارد.
مشاهده اولین رخداد نجومی سال جدید میلادی در روز چهارشنبه
ایسنا نوشت: در بامداد روز چهارشنبه، ۱۲ دی ماه همنشینی هلال ماه با سیاره ناهید رخ خواهد داد.
مهندس مسعود عتیقی، با بیان اینکه اولین رویداد نجومی سال نوی میلادی شامگاه چهارشنبه رخ خواهد داد، افزود: در این پدیده همنشینی هلال زیبای صبحگاهی "ماه" و سیاره "ناهید" رخ خواهد داد. وی زمان این پدیده نجومی را ساعت یک و ۲۰ دقیقه بامداد روز چهارشنبه، ۱۲ دی‌ماه ذکر کرد و یادآور شد: در این پدیده سیاره ناهید به اندازه ۱.۳ درجه در جنوب هلال کاهنده ماه قرار خواهد گرفت. عتیقی خاطر نشان کرد: از آنجایی که در این زمان این اجرام هنوز طلوع نکرده‌اند، از این رو رصدگران می‌توانند قبل از روشنی هوا در بامداد روز چهارشنبه، ١٢ دی، ملاقات ماه و ناهید را در صورت فلکی "ترازو" رصد کنند.
دبیر انجمن نجوم آماتوری ایران همچنین تاکید کرد: در این زمان همچنین بزرگترین و کوچکترین سیارات سیستم خورشیدی یعنی "برجیس" و "تیر" نیز پایین‌تر از این اجرام در صورت فلکی "کژدم" به همراه "دل کژدم" قرار دارند که این پدیده سوژه بسیار مناسب برای عکاسان نجومی خواهد بود. به گزارش ایسنا، سیاره ناهید به دلیل شباهت‌های زیادی که با زمین دارد، "خواهر زمین" نامیده می‌شود. سطح این سیاره بسیار گرم است و هیچ پناهی هم برای گریز از گرما در آن وجود ندارد. اتمسفر آن مملو از دی اکسید کربن است و همین امر موجب شده تا فضای آن مسموم و کشنده باشد و تاکنون هیچ موجود زنده‌ای بر سطح سیاره زهره یافت نشده است.
سیاره ناهید از زمین به خورشید نزدیکتر است. سیاره زمین لایه محافظی به نام لایه ازن دارد که زمین را از امواج فرابنفش خورشید محافظت می‌کند. زهره این لایه محافظ را ندارد، در نتیجه امواج فرابنفش خورشید به اتمسفر زهره نفوذ می‌کنند. این امواج مولکول‌های آب را به اکسیژن و هیدروژن تجزیه می‌کنند. به همین علت در حال حاضر نباید آب چندانی در سطح سیاره زهره باقی مانده باشد.
ایسنا نوشت: رئیس پژوهشگاه بررسی‌های زیست پزشکی آکادمی علوم روسیه گفت: پیشنهاد می‌کنیم فدراتسیا، ناو کیهانی جدید روسیه که قرار است پروازی بدون سرنشین انسانی به ماه داشته باشد در نخستین پرواز خود، تعدادی موش را به مدار ماه ببرد.
اولگ اورلوف رئیس پژوهشگاه بررسی‌های زیست پزشکی آکادمی علوم روسیه خاطرنشان کرد: ما پیشنهاد رسمی کار بر روی مسایل پزشکی پرتاب سفینه سرنشیندار در پروازهای آینده با موشک حامل فوق سنگین را دریافت کرده‌ایم که انتظار می‌رود پرتاب یک ناو سرنشیندار به ماه را بر عهده داشته باشد.
براساس این پیشنهاد، کار مدلسازی ماهواره‌ای زیستی را سازماندهی کردیم تا با توجه به سناریو که برای پروازهای سرنشیندار نوشته شده، در شرایط واقعی پرواز در مدار ماه آزمایش شود. برای انجام مطالعات پیشگیرانه و بررسی آنچه صورت خواهد گرفت لازم است ما اطلاعات دقیقی از شرایط داشته باشیم.
براساس پیش‌بینی‌ها، قرار است قبل از سفر انسان به مدار ماه با سفینه فدراتسیا، این ناو بدون سرنشین، در همان مسیر پروازی داشته باشد تا سامانه‌های مختلف آن آزمایش و اطمینان لازم به دست آید. زیرا کارشناسان پژوهشگاه بررسی‌های زیست پزشکی معتقدند قبل از آن برای کسب اطمینان کافی جهت سلامت فضانوردان باید کاوشگرانی با محموله زیستی را راهی مدار ماه کرد. ولادیمیر سچف معاون این پژوهشگاه می‌گوید: با توجه به این مطلب، ما مایلیم قبل از پرواز سرنشیندار فدراتسیا، چند موش در کاوشگرهای بدون سرنشین به مدار ماه سفر کنند تا برخی بررسی‌های عینی صورت پذیرد."
به گفته وی، موش‌ها برای این مطالعات مفید خواهند بود زیرا رفتار و واکنش آنها نسبت به شرایط کیهانی پیش از این بسیار مورد مطالعه قرار گرفته است. با هدایت و مدیریت این موسسه قرار است دو کاوشگر زیست شناسی بیون -1 و بیون-2 در سال 2023 پرتاب شود.
سچف افزود: پرواز انسان با ناو کیهانی فدراتسیا به مدار ماه مسئله مهمی است و برای به دست آوردن نتایج قابل اعتماد، باید آزمایش‌های زیادی از این نوع صورت گیرد.
براساس آخرین اطلاعات منتشر شده در سایت سازمان فضایی روسیه- روسکاسموس- قرار است ناو کیهانی فدراتسیا که در شرکت فناوری‌های موشکی و فضایی "انرگیا" ساخته می‌شود اولین پرواز بدون سرنشین خود را قبل از آوریل 2023 انجام دهد و از سال 2025 باید کار حمل فضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی را بر عهده گیرد.
روسکاسموس همچنین در نظر دارد از این سفینه برای پرواز به ماه نیز استفاده کند. این سازمان قصد دارد تا 2030 پروازهای منظم سرنشیندار به مقصد ماه صورت پذیرد.
ایسنا نوشت: "نانسی گریس رومن"، نخستین مدیر زن در ناسا و صاحب لقب "مادر تلسکوپ فضایی هابل" از دنیا رفت.
"نانسی گریس رومن"(Nancy Grace Roman)، از مدیران سابق ناسا که نقش قابل توجهی در ماموریت تلسکوپ فضایی هابل داشت درگذشت.رومن، نخستین زنی بود که موفق شد به سمت مدیریت ناسا برسد. او در سال 1949، مدرک دکتری ستاره‌شناسی خود را از دانشگاه شیکاگو دریافت کرد و در سال 1959 به سمت ریاست ستاره‌شناسی در اداره علوم فضایی ناسا رسید و این سمت را به مدت 20 سال حفظ کرد. رومن در سال 1979 بازنشسته شد.
او در برنامه‌های قابل‌توجهی از جمله ماموریت تلسکوپ فضایی "کاوشگر زمینه کیهان" یا "کوبی"(COBE) و "تلسکوپ فضایی هابل"(Hubble Space Telescope) شرکت داشت.رومن نقش مهمی در تقویت فرصت‌های شغلی زنان در "انجمن زنان داشنگاهی آمریکا"(AAUW) بر عهده داشت و موفق شد بسیاری از موانع سر راه تحصیل و کار خود در آن زمان را از بین ببرد. بخش بزرگی از اعتبار رومن به خاطر نقش پررنگ او در ماموریت تلسکوپ فضایی هابل است؛ پروژه‌ای که لقب "مادر هابل" را برای او به ارمغان آورد.
"گرابرت زیمرمن"(Robert Zimmerman)، نویسنده کتاب "جهان در آینه"(The Universe in a Mirror) در کتاب خود نوشت: در طول دهه 60 و اوایل دهه 70 میلادی، هیچ کس در طراحی‌ها و مفاهیم ابتدایی هابل، مهمتر از رومن نبود.نانسی گریس رومن، روز سه‌شنبه 25 دسامبر در سن 93 سالگی درگذشت.
ایسنا نوشت: با توجه به کشش جاذبه زمین و کاستن دائمی ارتفاع پروازی ایستگاه فضایی بین المللی، همچنین زاویه و ارتفاعی که این ایستگاه باید برای پیوستن سفینه های فضایی داشته باشد، هر چند مدت یک بار، باید در وضعیت ارتفاع و زاویه پروازی آن تغییراتی صورت بگیرد.
این ماموریت را بطور معمول سفینه‌های باربری بدون سرنشین پروگرس انجام می‌دهند. این سفینه‌ها حدود دو و نیم تن بار و تجهیزات مورد نیاز فضانوردان را بطور مرتب به ایستگاه می‌رسانند. ناو های باربری در پایان ماموریت در اثر برخورد به جو زمین نابود می‌شوند اما قبل از آن ماموریت مهمی را باید انجام دهند و آن استفاده از ته مانده سوخت خود، برای تغییر موقعیت ایستگاه فضایی در مدار است.
امروز در ساعت ۰۶:۰۵ (بوقت مسکو)، سامانه موشکی ناو باربری بدون سرنشین پروگرس" ام. اس-۱۰" به مدت ۳۳۷.۵ ثانیه فعال شد و توانست سرعتی معادل ۰.۶۵ متر بر ثانیه به حرکت ایستگاه اضافه کند. بر اساس اطلاعات منتشر شده توسط مرکز هدایت پرواز، مشخصات مداری ایستگاه پس از اجرای مانور نیز تغییر کردند و حداقل ارتفاع آن نسبت به سطح زمین به ۴۰۴.۴ کیلومتر و حداکثر ارتفاع را به ۴۲۲.۸ کیلومتر رسید.
اینک ایستگاه فضایی بین المللی هر ۹۲.۶۲ دقیقه یک بار زمین را با زاویه شیب ۵۱.۶۶ درجه، نسبت به خط استوا دور می‌زند.
هدف اصلاح مدار اخیر، شکل گیری شرایط لازم برای اتصال ناو کیهانی سرنشیندار "سایوز ام. اس-۱۲ " بود که قرار است روز ۲۸ مارس ۲۰۱۹ از بایکونور پرتاب شود و "الکساندر آوچینین" کیهان‌نورد روس، "نیکلاس هیگ" و "کریستینا کخ" کیهان‌نوردان آمریکایی، را به ایستگاه فضایی بین المللی برساند.
ناو باربری بدون سرنشین پروگرس ام. اس-۱۰ در روز ۱۶ نوامبر به فضا پرتاب شد و دو روز بعد به ایستگاه فضایی بین المللی پیوست. این سفینه ۲۵۶۴ کیلوگرم لوازم مورد نیاز فضانوردان از جمله مواد غذایی، ۷۵۰ کیلوگرم سوخت، ۷۵ کیلوگرم اکسیژن و هوا و ۴۴۰ کیلوگرم آب را به مدار حمل کرد.
کنفرانس مطبوعاتی کیهان نوردان روس بعد از بازگشت به زمین
ایسنا نوشت: "اولگ آرتمیف" و "سرگئی پروکوپیف" فرماندهان سفینه‌های فضایی "سایوز ام. اس- ۸ "و "سایوز ام. اس-۹ "که اولی در ۴ اکتبر و دومی در ۲۰ دسامبر به زمین بازگشتند در یک کنفرانس مطبوعاتی به سوالات روزنامه‌نگاران پاسخ دادند.
در این مصاحبه مشخص شد که فضانوردان روسیه طی مدت اقامت در ایستگاه با چه دشواری‌هایی روبرو شدند. در مورد سرگئی پروکوپیف، باید گفت طی پرواز، پنج وضعیت غیرطبیعی داشت، از جمله مواردی که فضانوردان برای اولین بار در تاریخ ایستگاه فضایی بین المللی با آن مواجه شدند. با وجود شرایط دشوار، فضانوردان کاملا وظایف خود را انجام دادند که نشان دهنده آمادگی عالی و پایداری روانی آنهاست.
سرگئی پروکوپیف در مورد جزئیات کارهایی که در جریان راهپیمایی فضایی انجام داد به خبرنگاران گفت: تجربه‌های اولگ آرتمیف در طول دوره آموزشی، کمک بزرگی برای او در انجام عملیات راهپیمایی بود.
او این راهپیمایی را یک رویداد منحصر به فرد خواند و افزود: در جریان راهپیمایی غیرپیش بینی شده او و اولگ کانوننکو برای بررسی بدنه خارجی ناو سایوز ام. اس-۹، عملیات به طور همزمان در استخر بزرگ آموزشی مرکز آموزش فضانوردان بر روی نمونه بخش روسی و سفینه سایوز هم انجام می شد تا کارشناسان دقیقا در جریان کار قرار گیرند.
سرگئی پروکوپیف همچنین از سازندگان جرثقیل تلسکوپی استرولا که در بدنه بیرونی بخش روسی ایستگاه فضایی بین المللی نصب است تشکر کرد و گفت: این بازوی مکانیکی نقش مهمی در انجام ماموریت آنها و رساندن او و کانوننکو به نقطه مورد نظر در سطح بیرونی ناو کیهانی سایوز ام. اس-۹ ایفا کرد.
اگرچه روزنامه نگاران بسیار مشتاق بودند اطلاعات دست اول در مورد دلیل و چگونگی سوراخ بدنه سایوز بدست آورند، اما فضانوردان گفتند تا پایان بررسی رسمی توسط متخصصان مجرب، پیرامون وضعیت و علل آن نمی‌توانند نتیجه‌گیری کنند.
روزنامه نگاران همچنین در مورد آزمایش‌های علمی انجام شده داخل و خارج ایستگاه سوال کردند. اولگ آرتمیف و سرگئی پروکوپیف توضیح دادند که هر دو فضانورد فعالانه و بطور روزانه در صفحات شبکه‌های اجتماعی که هزاران نفر از علاقه مندان به فضا را جذب کرده درباره فعالیت‌های خود توضیح داده‌اند.
آرتمیف و پروکوپیف وعده دادند که آنها همچنان به این اطلاع رسانی ادامه خواهند داد و با گذاشتن تصاویر حین پرواز و در دوران توانبخشی و آماده شدن برای انجام وظایف عادی، علاقمندان را از وضعیت خود مطلع خواهند کرد.
اولگ آرتمیف نیز تأیید کرد که طی سفر ۱۹۷ روزه خود، تمام کارهای برنامه ریزی شده را به پایان رسانده است.
وی گفت: در جریان پرواز فضایی اش یکی از دلپذیرترین کار ها، عکاسی از سیاره مادری بوده و او که از ۲۱ مارس ۲۰۱۸ تا ۴ اکتبر ۲۰۱۸ در فضا بسر بـرده توانسته از بسیاری مکان‌ها در فصل های مختلف عکس بگیرد.
آرتمیف افزود: در زمان همین عکاسی‌ها از ارتفاع پروازایستگاه فضایی بین المللی، من بسیاری از مکان های زیبا را کشف کردم که دوست دارم به آنها سفر کنم.
ایرنا نوشت: فضاپیمای New Horizons در حال تکمیل مسیر خود به سوی کمربند کویپر است و قرار است در شب سال نو میلادی و اولین روز سال نو پروازی در ارتفاع پایین بر فراز جرم فضایی Ultima Thule واقع در کمربند کویپر داشته باشد.
کمربند کویپر یک کمربند متشکل از اجرام دنباله دارمانند، در ورای مدار نپتون است که در فاصله 42 واحد نجومی از خورشید قرار دارد. فضاپیمای New Horizons در سال 2006 میلادی با هدف پرواز در ن*زد*یک*ی سیستم پلوتو و مطالعه آن به فضا پرتاب شد و در سال 2015 میلادی ماموریت شناسایی خود را آغاز کرد. این فضاپیما در سال 2016 آخرین اطلاعات مربوط به پلوتو را به زمین فرستاد و مسیر خود را به سوی کمربند کویپر ادامه داد تا اطلاعات بیشتری را گردآوری کند.
بر اساس تخمین متخصصان، این فضاپیما راس ساعت 12 و 33 دقیقه صبح روز اول ژانویه 2019 میلادی به جرم فضایی Ultima Thule می رسد که حدود 1.6 میلیارد کیلومتر دورتر از پلوتو قرار دارد. پیش از این گروه هدایت کننده این فضا پیما با استفاده از تلسکوپ LORRI که در این فضاپیما نصب شده است، اطراف Ultima Thule را برای شناسایی اجرام خطرناک جست وجو کردند. محققان ناسا در تاریخ 20 دسامبر تصاویری را از LORRI منتشر کردند که نشان می داد جرم فضایی Ultima Thule بزرگتر شده است.
قرار است New Horizons در فاصله ای سه برابر نزدیکتر از آنچه که پلوتو را رصد کرد، از فراز جرم فضایی Ultima Thule عبور کند.
ایرنا نوشت: سرویس جهانی ماهواره موقعیت یاب 'بیدو' چین از امروز (پنجشنبه) در سراسر جهان آغاز بکار کرد.
'ران چنگ چی' سخنگو و مدیر دفتر ناوبری سامانه ماهواره‌ای موقعیت یاب بیدو چین روز پنجشنبه در جمع خبرنگاران گفت: با تکمیل ساختار ماهواره نسل سوم بیدو، عملکرد این ماهواره از حوزه منطقه ای به حوزه جهانی ارتقا یافت و از امروز مردم سراسر جهان می توانند از خدمات این ماهواره استفاده کنند.سیستم موقعیت یاب بیدو در کناره سیتسم های جی پی اس آمریکا، گالیله اروپا و گلوناس روسیه جزو چهار سیستم موقعیت یاب جهانی است. از سال 2000 میلادی که نخستین ماهواره موقعیت یاب بیدو چین وارد مدار شد تا کنون 47 سیستم ماهواره ای شامل چهار سیستم آزمایشی راه اندازی شده است.
بیدو نخستین بار دسامبر 2012 موقعیت یابی، ناوبری، زمان بندی و خدمات پیام رسانی را به کاربران غیرنظامی در چین و بخش هایی از منطقه آسیا و اقیانوس آرام آغاز کرد. این کشور تا به امروز 33 ماهواره به فضا پرتاب کرده است که 18 ماهواره آن مربوط به بیدو 3 و 15 ماهواره نیز مربوط به بیدو 2 است که در چندین مدار عملیاتی قرار دارند. به گفته مدیر دفتر ناوبری سامانه ماهواره‌ای موقعیت یاب بیدو چین، این ماهواره ها خدمات موقعیت یابی جهانی را با دقت 10 متری و خدمات منطقه ای را در آسیا و اقیانوس آرام با دقت 5 متری ارائه می دهند.
'ران' گفت: بر اساس برنامه ریزی، از سال 2019 تا سال 2020، چین 11 ماهواره بیدو 3 و یک ماهواره بیدو 2 پرتاب خواهد کرد و ضمن تقویت خدمت به مناطق آسیا و اقیانوس آرام، توانایی خدمت رسانی جهانی سامانه بیدو را نیز افزایش خواهد داد. ساخت شبکه جهانی بیدو 3 تا تکمیل آن در سال 2020 ادامه دارد همچنین در سال 2035 سامانه موقعیت یاب جامع گسترده تر، هماهنگ تر و هوشمندتر با محوریت سامانه بیدو ایجاد خواهد شد.
ایسنا نوشت: امروز ۲۷ دسامبر سالرزو فرود تاریخی فضانوردان آپولو ۸ به زمین است.
"آپولو ۸" دومین مأموریت پرواز فضایی انسان در برنامه فضایی آپولو، در ۲۱ دسامبر سال ۱۹۶۸ به فضا پرتاب شد و به اولین فضاپیمایی تبدیل شد که مدار زمین را ترک کرد، به ماه رسید، در مدار آن چرخید و به سلامت بر روی زمین نشست.
سه فضانورد این ماموریت، فرمانده" فرانک بورمن"، خلبان سفینه فرماندهی" جیم لوول"، و خلبان ماه‌نشین" ویلیام آندرس"، به اولین افرادی تبدیل شدند که پا به فراتر از مدار نزدیک زمین گذاشته، زمین را به شکل سیاره‌ای کامل دیدند، به‌طور مستقیم سمت پنهان ماه را مشاهده کردند و شاهد طلوع آفتاب در زمین بودند.
زمانی که معلوم شد ماه‌نشین آپولو در دسامبر سال ۱۹۶۸ آماده انجام اولین فرود آزمایشی خود از مدار نزدیک زمین نیست، در اوت همان سال تصمیم بر آن شد که آپولو ۸ در دسامبر، بدون ماه‌نشین، به عنوان مأموریتی بلندپروازانه به دور ماه انجام گیرد. این بدان معنا بود که خدمه آن مجبور بودند دو تا سه ماه زودتر از موعد مقرر زمین را ترک کنند و فرصت کمتری برای تمرین و آماده‌سازی برایشان باقی مانده‌است، لذا در آن مرحله، توجه بیشتری به مدیریت زمان و نظم نمودند.
۳ روز طول کشید تا آپولو ۸ به ماه برسد. این سفینه در مدت ۲۰ ساعت، ۱۰ بار به دور ماه چرخید، و در طول این مدت، خدمه از طریق پخش تلویزیونی برنامه شب کریسمس درفضا را اجرا کردند. فضانوردان آپولو ۸ در تاریخ ۲۷ دسامبر سال ۱۹۶۸ به زمین بازگشتند و فضاپیمای آنان در اقیانوس آرام شمالی فرود آمد. گفتنی است، در این سفر تاریخی، منحصر به فردترین عکس عصر فضا موسوم به "طلوع زمین"(Earthrise) به ثبت رسید.
این عکس نمادین نسبت به هر عکس دیگری که در تاریخ گرفته شده است، تاثیر شگرفی بر بشریت گذاشته است.
تصاویری که در زیر می‌بینید برگزیده تصاویر گرفته‌شده از سیاره مشتری توسط فضاپیمای جونو است.
به گزارش خبرآنلاین، فضاپیمای رباتیک بدون سرنشین جونو ژوئیه 2016 در مدار قطبی سیاره مشتری قرار گرفت و از آن به بعد توانست تصاویر خیره‌کننده‌ای از این سیاره به زمین ارسال کند.{لینک}
جونو با سرعت 130 هزار مایل بر ساعت دور مدار مشتری می‌گردد تا بتواند گازهای اطراف آن را غربالگری کند.
اما تصاویر به‌دست‌آمده نیز قابل‌توجه است که بخشی از آن را در زیر مشاهده می‌کنید.
مشتری مانند زمین دارای میدان مغناطیسی است اما به‌مراتب قوی‌تر از زمین بوده و تابش مغناطیسی می‌تواند آن را به آتش بکشد.
مأموریت جونو تا جولای 2021 تعریف‌شده و پس‌ازآن ناسا تصمیم خواهد گرفت که ادامه دهد یا پایان مأموریت را اعلام کند.
سال گذشته گازهای زحل فضاپیمای کاسینی را بلعیدند و پایان دراماتیکی داشت. ممکن است چنین سرنوشتی در انتظار جونو باشد.
