پرتاب موفقیت‌آمیز ناوکیهانی سایوز همراه با سه سرنشین
ایسنا نوشت: ناو کیهانی سایوز ام.اس-11 در ساعت 11:31(بوقت گرینویچ) در حالی که اولگ کانوننکو کیهان نورد با سابقه روسکاسموس، دیوید سنت ژاک فضانورد سازمان فضایی کانادا و آنه مک کلاین فضانورد ناسا بر عرشه آن حضور داشتند بایکونور را به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی ترک گفت.
این نخستین ماموریت به ایستگاه فضایی بین‌المللی از زمان حادثه پرتاب ناکام سایوز ام.اس-10 در 11 اکتبر بشمار می‌رود. روز یکشنبه سازمان فضایی روسیه اعلام کرد مسئولین فنی پرواز, آخرین عملیات مربوط به کنترل موشک حامل و سفینه سایوز ام.اس-11 را به پایان رسانده‌اند و موشک و ناو کیهانی از هر جهت آماده پرتاب است. دیروز همچنین کمیسیون دولتی مسئول پرواز آخرین امتحان علمی را از فضانوردان به عمل آورده و صلاحیت آنها را برای انجام ماموریت صد در صد تائید کرد.
روسکاسموس در برنامه‌ای زنده از صبح امروز(دوشنبه) گزارش‌های مربوط به مراحل مختلف آماده شدن فضانوردان، موشک و وضعیت بایکونور را گزارش می‌داد. سه فضانورد چند ساعت قبل از پرتاب، مورد یک آزمایش طبی کوتاه قرار گرفتند.
بعد با کمک کارشناسان لباس‌های ویژه خود را پوشیده عازم محل پرتاب شدند. 2 ساعت و 35 دقیقه قبل از پرتاب کیهان‌نوردان از طریق بخش مداری به داخل سفینه راه یافتند. 25 دقیقه بعد آنها در صندلی‌های خود در بخش فرودی ناو بودند و بررسی دستگاه‌ها را آغاز کردند. 7 دقیقه قبل از پرتاب اعلام شد کلیه دستگاه‌ها و تجهیزات طبق برنامه پیش‌بینی شده مرتب و منظم کار می‌کند و آماده آغاز ماموریت هستند.
از دقیقه دوم قبل از پرتاب موتورهای مخازن سوخت و اکسیژن مایع شروع به فعالیت کردند و مخازن تحت فشار قرار گرفت. یک دقیقه قبل از پرتاب نخستین بازوی نگهدارنده موشک کنار کشید. 45 ثانیه بعد دومین بازوی نگهدارنده به وظیفه خود پایان داد و بالاخره آخرین مراحل شمارش معکوس در ساعت 11:31 به پایان رسید و غول آهنین سکوی پرتاب را ترک کرد و راه آسمان را پیش گرفت.
70 ثانیه پس از پرتاب، مرکز هدایت پرواز گزارش داد نخستین طبقه موشک همه سوخت را به مصرف رساند و از سایر طبقات جدا شد. در همین حال طبقه دوم کار خود را شروع کرد. این همان مرحله‌ای بود که در پرتاب قبلی مشکل آفرید. 4 دقیقه و 55 ثانیه بعد از پرتاب کار طبقه دوم موشک پایان یافت. 8 دقیقه و 55 ثانیه سوخت طبقه سوم نیز به پایان رسید. بالاخره با اتمام سوخت طبقه سوم در 9 دقیقه و 5 ثانیه بعد از پرتاب، سفینه پرواز آزاد خود در مدار زمین را آغاز کرد. بر صفحه نمایش تلویزیونی مرکز هدایت پرواز تصویر سه فضانورد دیده شد که با فشردن دست یکدیگر، موفقیت‌شان را به هم تبریک می‌گویند.
مرکز کنترل پرواز ضمن تایید رسیدن ناو کیهانی سایوز ام.اس-11 به مدار، اعلام کرد حدود 6 ساعت دیگر سفینه به ایستگاه فضایی بین‌المللی خواهد رسید و این مرحله پرواز نیز بطور زنده پخش خواهد شد.
میزان نور تابیده شده از ستارگان از روز آغاز جهان تاکنون چقدر بوده است؟
ایسنا نوشت: یک تیم بین‌المللی با سرپرستی اخترشناسان کالج کلمسون(Clemson) در اقدامی جالب موفق شدند میزان نور تابیده شده از ستارگان از روز آغاز جهان تاکنون را اندازه‌گیری کنند.
تمام نور همه ستارگانی که تا به حال وجود داشته‌اند، مقداری غیر قابل تصور است، اما اکنون اخترشناسان آن را اندازه گرفته‌اند.
یک تیم بین‌المللی از ستاره‌شناسان، نور اولین و کم‌نورترین ستارگان تا بزرگترین کهکشان‌هایی که در طول تاریخ 13.7 میلیارد ساله جهان وجود داشته و دارند را اندازه‌گیری کرد و به رقم باورنکردنی (4 ضرب در 10 به توان 84) یا4,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000 فوتون رسیدند!
"مارکو آژولو" یک اخترفیزیکدان کالج کلمسون در کارولینای جنوبی و نویسنده اصلی این مقاله گفت: این کار هرگز تاکنون انجام نشده بود.
اولین ستاره‌ها چند صد میلیون سال پس از انفجار بزرگ(مه‌بانگ) یا همان Big Bang شروع به سوسو زدن کردند. از آن زمان تاکنون، کهکشان‌ها با سرعت جنون‌آمیزی ستاره‌ها را متولد کرده‌اند و دانشمندان بر این باورند که اکنون حدود یک تریلیون تریلیون ستاره در پهنه هستی وجود دارد.
اخترشناسان برآورد می‌کنند که در کل، ستارگان از آغاز تا به حال، 4 ضرب در 10 به توان 84 فوتون را منتشر کرده‌اند. فوتون کوچکترین واحد اندازه‌گیری نور است.
ستاره‌شناسان محاسبات خود را بر پایه اندازه‌گیری نور پس زمینه فراکهکشانی(EBL) گذاشتند که یک مه کیهانی متشکل از انباشت تابش اولین نور ستاره‌ها در تاریکی تاکنون است و در پهنه فضا گسترده شده است.
بیش از 90 درصد از نور ستاره‌ها را می‌توان از EBL محاسبه کرد.
"کری هلگاسون" از دانشگاه ایسلند و همکار این مقاله گفت: امروز ما در دریایی از نور هستیم.
این مشاهدات که در طول بیش از 9 سال توسط تلسکوپ فضایی "فرمی"(Fermi) متعلق به ناسا جمع آوری شده است، از نور بلیزرها که ابرسیاه‌چاله‌هایی هستند که فواره‌های قدرتمندی از اشعه گاما منتشر می‌کنند، برای دریافتن نور مه کیهانی استفاده کرد.
هلگاسون گفت: آنها به قدری روشن هستند که می‌توانند تقریبا در تمام جهان قابل مشاهده باشند.
در مجموع، این تیم سیگنال‌های 739 بلیرز دور و نزدیک را دریافت کرد.
فوتون‌های گاما از میان یک مه کیهانی عبور می‌کنند و شانس بالایی برای جذب دارند. بنابراین، با در نظر گرفتن بلیزرها در فاصله‌های مختلف از زمین و تشخیص اینکه چه میزان از تابش آنها در طول مسیر از بین رفته است، می‌توان نور کل ستاره‌ها در دوره‌های زمانی مختلف را مشخص کرد.
محققان نور ستاره‌ها را به تفکیک 1 میلیارد سال پیش، 2 میلیارد سال پیش، 6 میلیارد سال پیش و همینطور تا زمانی که ستارگان برای اولین بار شکل گرفتند، اندازه‌گیری کردند.
اندازه‌گیری‌ها نشان می‌دهد که تشکیل ستارگان در حدود 11 میلیارد سال پیش در اوج خود بوده است و از آن زمان تاکنون به مرور از بین رفته‌اند. هر ساله حدود هفت ستاره جدید در کهکشان راه شیری ما ایجاد می‌شود.
این داده‌ها همچنین بینش‌های جدیدی را در مورد "اولین یک میلیارد سال" تاریخ جهان که دوره‌ای است که هنوز توسط ماهواره‌های فعلی بررسی نشده است، فراهم می‌کند.
ایسنا نوشت: در صبحگاه سه‌شنبه، ۱۳ آذر پدیده نجومی همنشینی ماه و سیاره ناهید رخ خواهد داد و در این پدیده این سیاره به کمترین فاصله خود با ماه می‌رسد.
مسعود عتیقی دبیر انجمن نجوم آماتوری ایران با بیان اینکه سیاره ناهید به "ملکه آسمان" مشهور است، گفت: این سیاره سومین و درخشان‌ترین جرم آسمانی پس از خورشید و ماه است. وی بخشی از درخشان بودن این جرم آسمانی را به دلیل انعکاس نور خورشید از طریق ابرهای اسیدی در فضای اطراف سیاره ذکر کرد و یادآور شد: "آلبدو" یا نسبت بازتاب این سیاره بالاترین مرتبه را نسبت به دیگر سیارات سامانه خورشیدی دارد و ۷۶ درصد برآورد شده است.
عتیقی با بیان اینکه "ناهید" در این شب‌ها در افق صبحگاهی قرار دارد و قبل از روشنی هوا و طلوع مهر تابان از افق شرق سر بر می‌آورد، ادامه داد: در ساعت ۲۲ و ۱۲ دقیقه روز دوشنبه ۱۲ آذر ماه، سیاره ناهید در ٣.٦ درجه جنوب هلال ماه قرار خواهد گرفت. دبیر انجمن نجوم آماتوری ایران خاطر نشان کرد: از آنجایی که این سیاره در افق صبحگاهی خودنمایی می‌کند، بهترین فرصت برای مشاهده همنشینی کمان ماه و ملکه آسمان بامدادی صبحگاه سه‌شنبه ۱۳ آذر خواهد بود.
به گفته وی رخداد نجومی همنشینی ماه و ناهید به غیر از آنکه یک منظر چشم نواز برای عموم مردم است، سوژه بسیار زیبایی برای عکاسان نجومی خواهد بود.
ایسنا نوشت: سازمان فضایی روسیه موسوم به روسکاسموس از یک برنامه سه مرحله‌ای برای نصب یک مدارگرد در مدار ماه، فرود بر ماه و ساختن سکونتگاه در آن تا سال ۲۰۴۰ خبر داد.
مسابقه برای اقامت در ماه آغاز شده است.
روسکاسموس(Roscosmos) اعلام کرده است که ساختن اقامتگاه در کره ماه طی دو دهه آتی از اولویت‌های اصلی این سازمان فضایی خواهد بود. این سازمان استراتژی خود که شامل سه مرحله است را اعلام کرده است. ابتدا ارسال یک مدارگرد به مدار ماه، سپس فرود بر ماه و بعد هم ساخت یک اقامتگاه در این قمر.
علاقه انسان به اقامت در ماه در درجه اول با این واقعیت مرتبط است که مناطق منحصر به فردی با شرایط مطلوب برای احداث پایگاه‌های قمری بر روی این قمر کشف شده است. اجرای این برنامه طی چندین مرحله تا سال ۲۰۴۰ تکمیل خواهد شد. مرحله اول این برنامه شامل ارسال یک ماژول است که به دور ماه خواهد چرخید. روسیه ممکن است از عناصری از ایستگاه فضایی بین‌المللی، به ویژه ماژول "نودال" (ماژول مربوط به تحقیقات انرژی) و فضاپیمای سرنشین‌دار استفاده کند.
انتظار می‌رود که این ماژول‌ها تا سال ۲۰۲۲ بر روی ایستگاه فضایی بین‌المللی متصل و سپس به مدارگرد ماه منتقل شوند. روسیه در سال ۲۰۱۶ با ایالات متحده توافق کرده است که یک ایستگاه قمری در مدار ماه راه‌اندازی کنند، اما اوایل امسال روسکاسموس اشاره کرد که ممکن است از این برنامه مشترک خارج شود. مرحله دوم این طرح، مربوط به قدم گذاشتن فضانوردان روسی برای اولین بار به سطح ماه است.
تا به امروز، ایالات متحده آمریکا تنها کشوری است که توانسته است انسان را به ماه بفرستد. اتحاد جماهیر شوروی نیز برنامه خود به همین منظور را در اواسط دهه ۷۰ پس از آنکه در پرتاب چهار موشک ناموفق بود و منفجر شدند، رها کرد. مرحله دوم به روسیه توانایی پرتاب‌های سرنشین‌دار به ماه را می‌دهد تا اولین عناصر ساخت اقامتگاه در ماه را به این قمر منتقل کند. انتظار می‌رود این کار از سال ۲۰۲۵ آغاز شود و تا سال ۲۰۳۵ ادامه یابد. مرحله سوم و نهایی هم ساخت اقامتگاه در ماه است. روسکاسموس همچنین کاوشگرهای انسانی و رباتیک را برای کاوش به ماه خواهد فرستاد.
این اولین بار نیست که روسیه در مورد اقامت در ماه صحبت می‌کند. سازمان فضایی روسیه در سال ۲۰۱۷ شروع به استخدام فضانوردان برای ماموریت‌های برنامه‌ریزی شده به ماه کرد. "دیمیتری راگوزین" رئیس روسکاسموس گفته است که اسناد نهایی برنامه ماه روسیه تا ماه فوریه تکمیل خواهد شد.
حسگر نانوذره محققان ام‌آی‌تی برای تشخیص سـ*ـینه پهلو
ایسنا نوشت: پژوهشگران دانشگاه "ام.آی.تی"، حسگری مبتنی بر نانوذره ابداع کرده اند که می‌تواند به تشخیص فوری عفونت کمک کند.
سـ*ـینه‌پهلو یک بیماری تنفسی است که جان بسیاری از افراد را می‌گیرد. این بیماری، در اثر وجود میکروب‌های گوناگونی از جمله باکتری و ویروس پیش می‌آید. تشخیص سریع سـ*ـینه پهلو، در درمان موثر آن نقش مهمی دارد اما روش‌های کنونی تشخیص، اغلب به چند روز زمان نیاز دارند و تجویز درمان مناسب را برای پزشکان دشوار می‌کند. پژوهشگران دانشگاه "ام.آی.تی"(MIT)، روشی مبتنی بر نانوذره ارائه داده‌اند که می‌تواند به تشخیص این بیماری، سرعت بدهد. آنها نوعی حسگر ابداع کرده‌اند تا اثر آنتی‌بیوتیک را بر درمان عفونت بررسی کنند.
"سانگیتا بهاتیا"(Sangeeta Bhatia)، از نویسندگان این پژوهش گفت: معمولا برطرف شدن علائم بیماری، نشان می‌دهد که دارو کارآمد است اما در صورت برطرف نشدن علائم، باید رشد یا عدم رشد باکتری بررسی شود. هدف ما، یافتن راهی برای حل این مشکل است. وی افزود: ایده ما در پژوهش‌ها این بوده است که سنجش فعالیت آنزیم، می‌تواند روش جدیدی برای بررسی دقیق ب*دن باشد.
پژوهشگران در این پروژه قصد داشتند امکان تشخیص عفونت را با تشخیص آنزیم پروتئاز ناشی از میکروب‌ها بررسی کنند. آنها کار خود را با انواعی از باکتری موسوم به "سودوموناس آئروژینوزا"(Pseudomonas aeruginosa) آغاز کردند. این باکتری، عامل ابتلا به سـ*ـینه‌پهلو و دلیل بستری شدن بسیاری افراد در بیمارستان است. سودوموناس، پروتئازی موسوم به "ل*ـاس ای"(LasA) را تولید می‌کند؛ در نتیجه پژوهشگران، نانوذراتی با پپتید طراحی کردند که ل*ـاس ای، آنها را می‌شکافد.
علاوه بر این، پژوهشگران حسگرهایی مبتنی برنانوذره ابداع کردند که می‌تواند واکنش ایمنی را نسبت به عفونت بررسی کند. این نانوذرات، با پپتیدهایی پوشیده شده‌اند که توسط سلول‌های ایمنی موسوم به "نوتروفیل"(neutrophil) تولید می‌شوند. در برخی بیماران، حتی اگر آنتی‌بیوتیک بتواند باکتری عامل عفونت را از بین ببرد، ممکن است تصویر اشعه ایکس، نشان‌دهنده وجود عفونت باشد زیرا نوتروفیل‌ها هنوز فعال هستند. در این موارد، استفاده از حسگرها می‌تواند عفونت را مشخص کند.
بهاتیا ادامه داد: این حسگرها می‌توانند به تشخیص وجود عفونت و التهاب کمک کنند. ما در این پژوهش نشان داده‌ایم که درمان با آنتی‌بیوتیک مناسب می‌تواند عفونت را درمان کند اما التهاب باقی می ماند.
همکاری سازمان فضایی ژاپن با ناسا در برنامه ایستگاه مداری ماه
ایسنا نوشت: روزنامه "سانکی شیمبون" گزارش داد، دولت ژاپن آماده است تا در برنامه بین‌المللی برای ایجاد ایستگاه تحقیقاتی در مدار ماه با آمریکا همکاری کند. این روزنامه گزارش داد این تصمیم توسط کمیته اکتشافات فضایی دولت ژاپن گرفته شده است.
توکیو علاوه بر مشارکت در برنامه ایستگاه مداری ماه، آماده بکارگیری وسیله‌ای است که بتواند برای حمل انسان و بار به سطح قمر زمین از آن بهره گرفت و دولت ژاپن در نظر دارد طی سال های دهه 2020 در زمینه فعالیت‌های سرنشین‌دار در سطح ماه با آمریکا همراه و شریک شود. البته ظاهرا توکیو نمی‌خواهد میزان بودجه تخصیص یافته خود را برای طرح‌های فضایی افزایش دهد. این کشور در حال حاضر حدود 40 میلیارد ین(حدود 352 میلیون دلار) برای استفاده از ایستگاه فضایی بین‌المللی صرف می‌کند. به گفته این روزنامه، هزینه برنامه تحقیقات در ماه، آنطور که توسط کمیته دولتی پیش‌بینی شده، نباید از نظر کیفی از این میزان تجـ*ـاوز کند.
گرچه نخستین شهروند ژاپن در سال 1990 به عنوان یک گردشگر با ناو سایوز به مجتمع مداری میر سفر کرد اما از سال 1992 و در چارچوب یک همکاری مستمر تاکنون 11 تبعه این کشور به عنوان متخصص و فضانوردان حرفه‌ای یا با کیهان پیماهای آمریکایی شاتل و یا به عنوان یکی از شرکای اصلی آمریکا در برنامه ایستگاه فضایی بین‌المللی با سفینه‌های سایوز به مدار زمین سفر کرده‌اند. آزمایشگاه فضایی "کیبو" که توسط سازمان پژوهش‌های هوافضای ژاپن طراحی و ساخته شد و در سال ۲۰۰۸ به فضا پرتاب و به ایستگاه فضایی بین‌المللی متصل گردید، یکی از بزرگترین قطعات طراحی شده برای ایستگاه فضایی بین‌المللی بشمار می‌رود.
ایسنا نوشت: ناسا قصد دارد مریخ نورد کنجکاوی را برای بررسی یک "صخره طلایی" به آن منطقه بفرستد.
قرار است مریخ‌نورد "کنجکاوی"(Curiosity)، یک "صخره طلایی" را بررسی کند. به گفته ناسا، کنجکاوی فرستاده می‌شود تا این جسم عجیب را که در عکس‌ها کشف شده، از نزدیک بررسی کند. در بیانیه ناسا آمده است: این صخره، یکی از نمونه‌هایی است که قصد داریم آن را بهتر بررسی کنیم. گروه پژوهشی ما باور دارد از آنجا که این صخره بسیار درخشان است، می‌تواند یک شهاب‌سنگ باشد. در هر حال عکس می‌تواند ذهن را فریب دهد؛ در نتیجه باید مدرکی مبنی بر علم شیمی به دست بیاوریم.
برای بررسی این صخره، از فناوری "دوربین و علم شیمی ناسا" یا "چم‌کم"(ChemCam) استفاده خواهد شد. چم‌کم در بررسی صخره‌ها و خاک از فاصله دور، یک پرتو لیزری منتشر می‌کند و تحلیل ترکیب عناصر مواد ترکیب‌شده را در نواحی کوچک‌تر از یک میلی‌متر سطح مریخ انجام می‌دهد. یک اسپکتوگراف آنبرد با سنجش ترکیب پلاسما، یون‌های شناور و الکترون‌ها، جزئیاتی در مورد مواد معدنی و ریزساختارهای سنگ‌ها ارائه می‌دهد.
دوربین چم‌کم می‌تواند ویژگی‌هایی را مشخص کند که 5 تا 10 برابر کوچک‌تر از ویژگی‌هایی مشخص‌شده با دوربین‌های پیشین ناسا هستند. مریخ‌نورد کنجکاوی اخیرا پس از تشخیص یک ناهنجاری در حافظه رایانه‌اش، تقریبا یک "پیوند مغز" را پشت سر گذاشت و رایانه آن تغییر کرد. این کار، به مهندسان امکان می‌دهد هنگامی که ربات به عملیات خود ادامه می‌دهد، مشکل را بررسی کنند.
تصویر مکان دقیق فرود «اینسایت»
ایسنا نوشت: ناسا اخیرا تصویری منتشر کرده که در آن محل فرود کاوشگر "اینسایت" مشخص است.
کاوشگر "اینسایت" که روز دوشنبه پس از پرواز هفت ماهه در فضا روی مریخ فرود آمد، نخستین تصویر را در لحظه فرود به زمین فرستاد. این تصویر، محل فرود "اینسایت" را در سطح مریخ نشان می‌دهد.
"اینسایت" یک فضاپیمای رباتیک سطح‌نشین مریخ است که قرار است برای اولین بار نقشه درونی مریخ را تهیه کند. این فضاپیما در ساعت ۱۱:۰۵ به وقت محلی ۵ مه ۲۰۱۸ از کالیفرنیا به فضا پرتاب شد و دوشنبه نیز بر روی سطح مریخ فرود آمد و ماموریتش را برای جمع‌آوری اطلاعات آغاز کرد.
محل فرود اینسایت، "هامونه الیسیوم"(Elysium Planitia) دومین منطقه بزرگ آتشفشانی در مریخ در نظر گرفته شده که در آنجا با به کار انداختن یک سنسور و یک پروب دما و همچنین انجام آزمایش علمی رادیویی برنامه مطالعه ساختار داخلی مریخ انجام خواهد شد. "اینسایت" ظرفیت حمل ۵۰ کیلوگرم بار مفید را دارد و این بار شامل تجهیزات علمی همچون لرزه‌سنج، جعبه حسگر بار، دوربین‌ها، سامانه نصب تجهیزات و پس‌بازتابگر لیزری (Retroreflector) است. هدف این فرودگر در این سفر 6 ماهه، بررسی پوسته و قسمت‌های داخلی مریخ برای درک شکل‌گیری و تکامل این سیاره است.
نگاهی به فعالیت‌های سه فضانورد ایستگاه فضایی بین‌المللی
ایسنا نوشت: ناسا تصاویری از فضانوردان "ایستگاه فضایی بین‌المللی" منتشر کرد که این سه تن در حال انجام سه کار تحقیقاتی متفاوت بوده‌اند.
هم‌اکنون سه فضانورد در "ایستگاه فضایی بین‌المللی" مستقر هستند و کارهای ارزشمند زیادی را انجام می‌دهند. این سه تن "سرنا ام آنیون"( Serena Auñón)، "سرجی پروکوپیو" (Sergey Prokopyev) و "الکساندر گرست"( Alexander Gerst) نام دارند. در این تصاویر "سرنا ام آنیون" مشغول ترکیب نمونه‌های کریستالی پروتئینی است تا به دانشمندان کمک کند که عملکرد آنها را بهتر دریابند. این فضانورد ۴۲ ساله زن در ایستگاه فضایی بین‌المللی هم نقش محقق را دارد و هم مهندس.
در تصویری دیگر، "الکساندر گرست" فضانورد آژانس فضایی اروپا در حال تنظیم یک میکروسکوپ تخصصی به نام "ماژول میکروسکوپی نوری" است تا به مشاهده و بررسی ساختارهای سه‌بعدی پیچیده‌ای بپردازد که از تجمع ذرات معلق موجود در یک مایع به وجود آمده‌اند. "در تصویر آخر نیز "سرجی پروکوپیو" فضانورد و مهندس پرواز روسی قابل رؤیت می‌شود. وی در این تصویر به بررسی پلاسماهای پیچیده یا گازهای یونیزه پرداخته است که در دمای بالا تولید شده‌اند. "ایستگاه فضایی بین‌المللی" روزانه ۱۶ مرتبه به دور سیاره زمین گردش می‌کند.
این ایستگاه در مدار نزدیک زمین و در ارتفاع ۳۳۰ تا ۴۳۵ کیلومتری از سطح زمین در حرکت بوده و سرعت آن در مدار برابر ۲۷ هزار و ۷۰۰ کیلومتر بر ساعت است.
ایسنا نوشت: بامداد فردا چهارشنبه، ۷ آذر خوشه "کندوی عسل" به کمترین فاصله خود با ماه قرار می‌گیرد.
مسعود عتیقی، مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران در این باره گفت: در ساعت ۲۷ دقیقه بامداد روز چهارشنبه ۷ آذر، خوشه کندوی عسل در کمترین فاصله با ماه قرار می‌گیرد.
وی اضافه کرد: در این روز همچنین سیاره تیر به "حضیض خورشیدی" می‌رسد. عتیقی با تاکید بر اینکه در این پدیده سیاره تیر در کمترین فاصله با خورشید قرار می‌گیرد، خاطر نشان کرد: این رخداد نجومی در ساعت ۱۲ و ۳۰ دقیقه فردا، چهارشنبه ۷ آذرماه رخ می‌دهد.
سیاره عطارد یا تیر کوچکترین و نزدیکترین سیاره به خورشید بوده که سطح رو به خورشید آن به دلیل ن*زد*یک*ی به خورشید، بسیار د*اغ و سطح پشت به خورشید آن نیز بسیار سرد است. این سیاره دارای حفره‌های کوچک و بزرگ زیادی است که حکایت از برخورد شهاب‌سنگ‌ها دارد؛ البته قطر برخی از دهانه‌ها به ده‌ها کیلومتر می‌رسد. برخی از این دهانه‌ها محل خروج مواد مذاب است که امروزه با سنگ‌های مذاب پر شده‌اند و مانند کوه‌های آتشفشانی هستند.
تیر، کوه و آتشفشان‌های بزرگ و عمده‌ای ندارد و از نظر فعالیت‌های زمین‌شناختی سیاره‌ای مرده به‌شمار می‌آید. عطارد از دسته سیاره‌های زمین‌سان است، ضمن آنکه این سیاره همانند سیاره‌های ناهید و ماه، حالت‌های گوناگونی از هلال تا قرص کامل را به خود می‌گیرد.
