روز به روز بى احساس تر می شویم
روز به روزِ دلسردتر...
روز به روز اعتمادمان نسبت به آدم هاىِ اطرافمان كمرنگ و كمرنگ تر می شود..
ما بى آنكه خودمان با خبر باشیم ،
دیوارهایى شده ایم براىِ نوشتن یادگارىِ آدم ها...!
آدم هاىِ بلاتكلیفى كه خودشان نمی دانند از زندگى چه می خواهند...
از صبح كه چشم باز می كنند تا سیاهىِ شب ،
به جاىِ زندگى كردن ، به جاىِ دوست داشتن
به جاىِ عاشقى كردن ، روزمرگى می كنند و روزمرگى...
آدم هایى كه حتى برایشان مهم نیست روىِ كدام دیوار می نویسند!
علی قاضی نظام
انجمن رمان نویسی
دانلود رمان
