اشعار عرفی

[zahra jafarian]

امید عیش کجا و دل خ*را*ب کجا
هوای باغ کجا، طائر کباب کجا
به می نشاط جوانی به دست نتوان کرد
سرور باده کجا، نشئهٔ شباب کجا
به ذوق کلبهٔ رندان کجاست خلوت شیخ
حریم کعبهٔ خلوت کجا، ش*ر*اب کجا
بلای دیده و دل را ز پی شتابانم
کسی نگویدم ای خان‌ومان خ*را*ب کجا
بلندهمتی ذره د*اغ می‌کندم
وگرنه ذره کجا، مهر آفتاب کجا
نوای عشق ابد می‌سرود عرفی دوش
کجاست مطرب و آهنگ این رباب کجا

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[zahra jafarian]

کوی عشق است و همه دانه و دام است اینجا
جلوهٔ مردم آزاده حرام است اینجا
هرکه بگذشت در این کوی به بند افتاده‌ست
طائر بی قفس و دام کدام است اینجا
آن‌که هر گام بلغزید در این کوی برفت
صنعت راهروان لغزش گام است اینجا
عشرت بزم تو زآن است که محنت بر ماست
صبح آن ناحیه وقتی‌ست که شام است اینجا
برو از عشق مچین معرکه ای شیخ حرم
طفل را شیوهٔ بازیچه حرام است اینجا
شوق موسی چه که آن مه چو برآید بر بام
مشعل طور کمندافکن بام است اینجا
در حرم ذکر بتی دیرنشین خاص من است
للَّه الحمد که این زمزمه عام است اینجا
عشق بنشست ز پا در ره جویایی قرب
زاغ اندیشه همان کبک خرام است اینجا
سرّ تقدیر در آن نشئه رسد شحنه به گوش
سر این مسئله نگشای که خام است اینجا
عرفی از هر دو جهان می‌رمد الا در دوست
همه‌جا وحشی از آن است که رام است اینجا

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[zahra jafarian]

به دیر آی از حرم صوفی که می برقع گشود اینجا
از آنجا آن‌که می‌جویی به می‌خواران نمود اینجا
به جان رنگی که اینجا در دل اسلامیان بینی
مغان را نیز بود اما صفای می زدود اینجا
محبت شمع بزم قدس و ما پروانهٔ بیرون
چه حال است این نمی‌دانم چراغ آنجا و دود اینجا
بیا در زمرهٔ رندان به بی‌باکی و می درکش
که بدمستی نمی‌داند به‌جز فریاد عود اینجا
به هر سو می‌روم بوی چراغ کشته می‌آید
مگر وقتی مزار کشتگان عشق بود اینجا
نوای نغمهٔ منصور، عرفی، نغز می‌دانی
ولی تن زن که خاموش‌اند ارباب شهود اینجا

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[zahra jafarian]

به گاه جلوه از آن ماه روی زیبا را
که جان ز شرم نماید ز آستین ما را
نظر به حال دل آن پر غرود نگشاید
که سیر دیده نبیند متاع یغما را
امید مغفرتت بس مرا که هم امروز
که می کشد غمت انتقام فردا را
به این جمال چو آیی برون به معجز عشق
ز کام خلق برم ل*ذت تماشا را
لبت به خنده مرا می کشد، چه بد بختم
که داده خوی اجل، بخت من مسیحا را
چو یوسفم گذرد در بهشت بر صف حور
نشان دهم به تو هر گام صد زلیخا را
اگر اجازت عرفی اشاره فرماید
تهی کنم ز گهر گنج رمز ایما را

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[zahra jafarian]

می کش و م*ست عشوه کن، نرگس می پرست را
میکده ی کرشمه کن، گوشه ی چشم م*ست را
آمده فوج تازه ای ، جمله شهادت آرزو
خیز و ش*ر*اب و دشنه ده ،غمزه ی تیز م*ست را
خیز و سماع شوق کن، چند به حکم عافیت
در شکنی به گوش دل، زمزمه ی الست را
زلف شکن فروش را ، بر دل من متاع کش
یاد زمانه ده ز نو، قاعده ی شکست را
گرم زیارت حرم، گشت ز بیخودی ، ولی
یا صنم است بر زبان، عرفی بت پرست را

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[zahra jafarian]

می کش و م*ست عشوه کن، نرگس می پرست را
میکده ی کرشمه کن، گوشه ی چشم م*ست را
آمده فوج تازه ای ، جمله شهادت آرزو
خیز و ش*ر*اب و دشنه ده ،غمزه ی تیز م*ست را
خیز و سماع شوق کن، چند به حکم عافیت
در شکنی به گوش دل، زمزمه ی الست را
زلف شکن فروش را ، بر دل من متاع کش
یاد زمانه ده ز نو، قاعده ی شکست را
گرم زیارت حرم، گشت ز بیخودی ، ولی
یا صنم است بر زبان، عرفی بت پرست را

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[zahra jafarian]

در نو بهار باده ننوشد کسی چرا
می در پیاله زهد فروشد کسی چرا
مرغان چنین به شوق و بهاران چنین به ذوق
همراه بلبلان نخروشد کسی چرا
سر رشته ی معامله در دست قسمت است
با دشمنان به مهر بجوشد کسی چرا
صد دشمنم به خون به حل و تشنه دوست هم
این بی خمار باده ننوشد کسی چرا
چون دمبدم عنایت توفیق ممکن است
در تنگنای نزع نکوشد کسی چرا
هم دوستی است عرفی و هم رفع دشمنی
عیب غنیم دوست بپوشد کسی چرا

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[zahra jafarian]

خیز و به جلوه آب ده، سرو چمن تراز را
آب و هوا ز باده کن، باغچه ی نیاز را
صورت حال چون شود، بر تو عیان که همچو سرو
ناز تو جنبش از قلم ، چهره گشای راز را
آه که طبل جنگ و آن گه به گاه آشتی
چاشنی ستم دهد، لطف الم گداز را
تا حرم فرشتگان از دل و دین تهی شود
رخصت جلوه ای بده، حجله نشین ناز را
ای که گشود چشم جان ، در طلب حقیقتی
طرف نقاب بر فکن ، پردگی حجاز را
شربت ناز را کند، تلخ به کام دلبران
عرفی اگر بیان کند، چاشنی نیاز را

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[zahra jafarian]

گرفتم آن که در خواب کردم پاسبانش را
ادب کی می گذارد تا ببوسم آستانش را
صبا از کوی لیلی گر وزد بر تربت مجنون
کند آتشفشان چون شمع، استخوانش را
برآمد جان ز تن وان زلف می جوید جوان مرغی
که از دامی شود آزاد و جوید آشیانش را
ز غیرت پیچ و تاب افتاده در رگ های جان من
همانا دست امید کسی دارد عنانش را
ز سنگ آن قدم هرگز به روی آستان ننهد
که ناگه شب نهان بوسیده باشم آستانش را
دلم گم گشت و غمهای جهان، عرفی، طلب کارش
به دنبال غم افتم تا مگر یابم نشانش را

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[zahra jafarian]

منم که یافته ام ذوق صحبت غم را
به صبح عید دهم وعده ی شام ماتم را
ز لاف صبر بسی نادمیم، طعنه مزن
مروت که ملامت بلاست ملزم را
به ل*ذت ابد ار زنم او دلا مژده
که داد بی اثری انفعال مرهم را
هوای باغ محبت به غایتی گرم است
که هیچ سبزه ندیده است روی شبنم را
قبول عشق عنانم گرفت عرفی برد
به خلوتی که تصور نبود محرم را

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان