شعر قدیمی

امید عیش کجا و دل خ*را*ب کجا هوای باغ کجا، طائر کباب کجا به می نشاط جوانی به دست نتوان کرد سرور باده کجا، نشئهٔ شباب کجا به ذوق کلبهٔ رندان کجاست خلوت شیخ حریم کعبهٔ خلوت کجا، ش*ر*اب کجا بلای دیده و دل را ز پی شتابانم کسی نگویدم ای خان‌ومان خ*را*ب کجا بلندهمتی ذره د*اغ می‌کندم وگرنه ذره کجا، مهر آفتاب...

باز آ باز آ هر آنچه هستی باز آ گر کافر و گبر و بت‌پرستی باز آ این درگه ما درگه نومیدی نیست صد بار اگر توبه شکستی باز آ