- فارغی از قدر جوانی که چیست
تا نشوی پیر ندانی که چیست
ساعت تک رمان
- فلک جز عشق محرابی ندارد
جهان بی خاک عشق آبی ندارد
فقر ما را مشمارید کم از عالم تیغ
که برشهاست بقدر تنکی در دم تیغ
که برشهاست بقدر تنکی در دم تیغ
فرستاد برگشت و آمد چو باد
شنیده سراسر برو کرد یاد
شنیده سراسر برو کرد یاد
فزون کرد ازین با سیاوش وفا
زبان پر فسون بود دل پرجفا
زبان پر فسون بود دل پرجفا
فعل نیکو زشت می گردد ز نافهمیدگی
بخل در جای خود از احسان بیجا بهترست
بخل در جای خود از احسان بیجا بهترست
فراوانش گفتند برنا و پیر
که هر دم ز مسکن ندارد گزیر
که هر دم ز مسکن ندارد گزیر
فسون نامه زند را تر کنند
وگرنه به زندان دفتر کنند
وگرنه به زندان دفتر کنند
فریادکه شد عمر ز نومیدی مطلب
خاکی نفشاندیم جز آتش به سر د*اغ
خاکی نفشاندیم جز آتش به سر د*اغ
فدای تو بادا همه جان ما
چنین بود تا بود پیمان ما
چنین بود تا بود پیمان ما
