پسری که نمی‌توانست راه برود المپیکی شد

[Diyar♡]

کیران بهان در واقع دومین ژیمناستی بود که به نمایندگی از ایرلند به المپیک می‌رفت.
مصدومیتی که تقریباً به کار او پایان داد
کیران بهان نه فقط به المپیک ۲۰۱۲ بلکه به المپیک ۲۰۱۶ هم راه پیدا کرد. هرچند قبل از شروع مسابقات جراحی دیگری در ناحیه زانو انجام داد.
تمام این مصدومیت‌ها باعث شد تا در مورد ادامه دادن ژیمناستیک تردید کند. مصدومیت باعث می‌شود حامیان مالی عقب بکشند، و این موضوع برای هر ورزشکاری حتی قهرمانان المپیک دشوار است.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Diyar♡]

او همان زمان در مصاحبه‌ای گفت: «فقط مصدومیت‌ها نبودند بلکه مشکلات مالی هم باعث شدند تا برای ادامه دادن تردید کنم. هرچه سنم بالاتر می‌رود شرایط سخت‌تر می‌شود.
من ۲۷ ساله هستم و بی‌پولی خیلی برایم سخت است.» در ادامه توضیح داد که حمایت‌هایی که از نزدیکانش دریافت می‌کرد باعث شد تا قادر به ادامه دادن باشد. او فقط نمی‌خواست باعث افتخار خودش شود بلکه می‌خواست تمام نزدیکان و دوستدارانش را مفتخر کند.
یک دستاورد بزرگ در راه بود تا بهان بتواند باعث افتخار همه شود؛ المپیک ۲۰۱۶.
برای او راه پیدا کردن به این المپیک به تنهایی کافی بود و از اینکه نتوانست در آن موفق شود اصلاً ناراحت نیست.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Diyar♡]

او در این راه سختی‌های زیادی را متحمل شد و هرگز از رؤیایش دست نکشید.
او گفت: «دلم می‌خواهد اگر مردم داستان زندگی من را می‌شنوند از من الهام بگیرند. هرکسی در زندگی با موانع و مشکلات خاص خودش روبه‌روست. هرکسی مسئله‌ای در زندگی دارد که باید بر آن غلبه کند.»
مربی تیم ملی نوجوانان اتریش
کیران بهان مدالها و افتخارات زیادی در دوران حرفه‌ای‌اش کسب کرد. بعد از آن دوران هم تلاش کرد تا در عرصه ژیمناستیک باقی بماند.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Diyar♡]

همه چیز داشت خوب پیش میرفت که زندگی باز هم چالش جدیدی پیش پای او گذاشت.
بازگشت به میله‌ها
بهان دوباره به تمرین با میله‌ها برگشت و خیلی خوشحال بود. ولی یک روز در حین تمرین اتفاق بزرگی افتاد که می‌توانست دوباره زندگی او را تغییر بدهد. وقتی مشغول تمرین ترفندهای ژیمناستیک بر روی میله‌ها بود لیز خورد.
با سر زمین خورد و گوش میانی‌اش آسیب دید. این آسیب باعث شد تا تعادل و هوشیاری‌اش از بین برود به این معنی که هر حرکت ناگهانی می‌توانست باعث از حال رفتن و بیهوشی او شود.
افسوس، دوباره دکترها مجبور بودند اخبار تلخی را به خانواده بدهند. اصلاً احتمال نداشت که چنین چیزی دوباره رخ بدهد.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Diyar♡]

پزشکان دوباره اخبار دلخراش را به خانواده بهان رساندند و گفتند پسرشان آسیب مغزی دیده و توازن بدنش را از دست داده است. گفتند که پسر جوان‌شان باید تا آخر عمر بر روی ویلچر بنشیند. خانواده بهان چه حالی داشتند؟ حالا کیران بهان دقیقاً باید چکار می‌کرد؟ نه تنها از نظر جسمی نمی‌توانست کاری که دوست دارد انجام بدهد بلکه برای دومین بار در زندگی‌اش به او گفتند که احتمالاً تا آخر عمر نمی‌تواند راه برود.
یادگیری حرکات ساده و توانبخشی
این ضربه نه تنها برای خود بهان بلکه برای کل خانواده و دوستانش هم ضربه سنگینی بود.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Diyar♡]

اصلاً آسان نیست که ببینید کسی که دوست دارید دارد درد می‌کشد و قادر به درمان دردش نیستید.
این بار فشارها بیشتر از دفعه قبل بود. دقیقاً چرا؟ برای اینکه بهان نه تنها باید بر روی توانبخشی پایش کار می‌کرد بلکه باید روی تعادل و توازن بدنش هم تمرین می‌کرد. هر کاری از ساده‌ترین کارها گرفته مثل چرخاندن سر تا حتی نشستن بر روی صندلی باید در طول مدت طولانی و با صبوری تمرین می‌شد.
تجربه آسیب‌دیدگی‌های پشت سرهم، چالشی بسیار بزرگ بود خصوصا برای یک بچه.
به هر حال، به هر نحوی، بهان در درون خود قدرتی پیدا کرد که به او می‌گفت برو جلو، تو می‌توانی.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Diyar♡]

به لطف حمایت عزیزانش آینده بهان روشن‌تر از قبل شد. ماه‌ها از پی ماه‌ها می‌گذشتند و بهان که حالا نوجوان شده به شدت بر روی توانبخشی جسمی و تعادلی خود متمرکز بود و برای بهبودی تلاش می‌کرد. سه سال گذشت و دیگر وقتش رسیده بود که مسیر زندگی‌اش را تغییر بدهد.
آفریده شده برای تشک ژیمناستیک
دوره شدید و طولانی بهبود و آموزش سه سال طول کشید و بهان توانست ویلچر را کنار بگذارد. نه تنها دیگر می‌توانست راه برود، حرکات منظم انجام دهد، و تمرینات تعادلی را انجام دهد، بلکه این نوجوان مقام دوباره توانست محدودیت‌ها را پشت سر بگذارد و تمرینات ژیمناستیک را شروع کند.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Diyar♡]

انگار بهان برای تشک ژیمناستیک متولد شده است. اما اگر بهان می‌خواست ورزشکار حرفه‌ای شود با وجود سه سال دور بودن از تمرین‌ها می‌توانست به هدفش برسد؟
اکثر ورزشکاران حرفه‌ای المپیک اصولاً از سن خیلی پایین تمرین کردن را شروع می‌کنند. در حالی که بهان هم از ۸ سالگی آموزش‌هایش را شروع کرده بود ۷ سال به علت مصدومیت‌هایش از تمرین کردن منظم دور بود و فرصت ورزش کردن نداشت.
اما اگر راه رفتن و ورزش کردن برایش غیر ممکن نبود چرا محقق کردن رؤیایش برای رقابت در عرصه ورزش برایش غیرممکن باشد؟ بهان شانس این را پیدا کرد تا به طور حرفه‌ای بر روی تشک، روی میله‌ها و تیرهای ژیمناستیک تمرین کند.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Diyar♡]

عوارض مصدومیت‌ها
بهان عاشق ژیمناستیک بود و از اینکه دوباره به ورزش برگشته خیلی خوشحال بود اما این به معنی آن نبود که در طول دوران نقاهت همیشه باانگیزه باشد و روزها برایش آسان بگذرد.
در مصاحبه‌اش گفت: «زمان کودکی‌ام به خاطر این جراحات خیلی خیلی سخت گذشت.» موارد دیگری هم به لیست مصدومیت‌هایش اضافه شد: وقتی ۱۴ ساله بود دست راستش شکست، یک سال بعد مچ دستش شکست، دو سال بعد هم وقتی ۱۷ ساله بود غضروف مچ دست راستش را خارج کردند! بله، حقیقت دارد. او با تمام مصدومیت‌هایی که پشت سر گذاشت مثال واضحی است برای هرگز تسلیم نشدن و کشورش به او افتخار می‌کند.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Diyar♡]

رؤیا به حقیقت پیوست
سال ۲۰۱۰ سال سخت بهبودی بود و یک سال بعد بهان با شگفتی‌سازی برگشت و چندین مدال و عنوان قهرمانی در رقابت‌های قهرمانی اروپا، جام جهانی چالش‌ها و قهرمانی جهان به‌دست آورد. موفقیت‌هایش رزومه درخشانی برای او ساخت، و او را تبدیل به یکی از موفق‌ترین و چالش‌برانگیزترین ورزشکاران کرد.
همینطور که بهتر و بهتر می‌شد مدال‌ها و قهرمانی‌های دیگری پشت سر هم به‌دست می‌آورد. آنقدر پیشرفت کرد که شایستگی حضور در المپیک ۲۰۱۲ لندن را کسب کرد.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان