سیستم ایمنی به طور معمول ب*دن را در برابر میکروب هایی مانند باکتری و ویروس محافظت می کند و در صورت شناسایی عوامل بیماری زا در ب*دن سریعا حمله کرده وآنها را از بین می برند. به طور معمول، سیستم ایمنی ب*دن می تواند سلول های خارجی را از سلول های داخلی خود ب*دن تشخیص دهد. اما بیماری خود ایمنی، وضعیتی است که سیستم ایمنی ب*دن اشتباها بخشی از ب*دن مانند مفاصل یا پو*ست را به عنوان مهاجم شناسایی و با آزاد کردن پروتئین هایی به نام آنتی بادی به سلول های سالم حمله می کنند. شایع ترین بیماری های خود ایمنی وقتی بوجود می آیند که سیستم ایمنی ب*دن در برابر یک یا چند ماده تشکیل دهنده طبیعی ب*دن پاسخی را ایجاد کند که گویی مضر هستند.
هنگامی که سیستم ایمنی ب*دن قادر به تفکیک بین “خودی” و “غیر خودی” نیست، ممکن است سلول های ایمنی یا آنتی بادی هایی ایجاد کند که سلول ها، بافت ها و یا اعضای ب*دن خود را هدف قرار می دهد. این حملات باعث التهاب و آسیب بافتی و اختلالات خود ایمنی می شوند.
هنگامی که سیستم ایمنی ب*دن قادر به تفکیک بین “خودی” و “غیر خودی” نیست، ممکن است سلول های ایمنی یا آنتی بادی هایی ایجاد کند که سلول ها، بافت ها و یا اعضای ب*دن خود را هدف قرار می دهد. این حملات باعث التهاب و آسیب بافتی و اختلالات خود ایمنی می شوند.
