ای یاد تو آفت سکون دل من
هجر و غم تو ریخته خون دل من
من دانم و دل که در فراقت چونم
کس را چه خبر ز اندرون دل من؟
هجر و غم تو ریخته خون دل من
من دانم و دل که در فراقت چونم
کس را چه خبر ز اندرون دل من؟
شعر ֍֍ چکــــامـــــه֍֍
- نویسنده موضوع "ASHOB"
- تاریخ شروع
- پاسخ‌ها 274
- بازدیدها 4K
- Tagged users هیچ
ساعت تک رمان
تا با توام، از تو جان دهم آدم را
وز نور تو روشنی دهم عالم را
چون بی‌تو بوم، قوت آنم نبود
کز س*ی*نه به کام خود برآرم دم را
وز نور تو روشنی دهم عالم را
چون بی‌تو بوم، قوت آنم نبود
کز س*ی*نه به کام خود برآرم دم را
بیمار توام، روی توام درمان است
جان داروی عاشقان رخ جانان است
بشتاب، که جانم به ل*ب آمد بی‌تو
دریاب مرا، که بیش نتوان دانست
جان داروی عاشقان رخ جانان است
بشتاب، که جانم به ل*ب آمد بی‌تو
دریاب مرا، که بیش نتوان دانست
گل صبح دم از باد برآشفت و بریخت
با باد صبا حکایتی گفت و بریخت
بد عهدی عمر بین، که گل ده روزه
سر بر زد و غنچه گشت و بشکفت و بریخت
با باد صبا حکایتی گفت و بریخت
بد عهدی عمر بین، که گل ده روزه
سر بر زد و غنچه گشت و بشکفت و بریخت
آخر بدمد صبح امید از شب من
آخر نه به جایی برسد یارب من؟
یا در پایت فگند بینم سر خویش
یا بر ل*ب تو نهاده بینم ل*ب من
آخر نه به جایی برسد یارب من؟
یا در پایت فگند بینم سر خویش
یا بر ل*ب تو نهاده بینم ل*ب من
ای لطف تو دستگیر هر رسوایی
وی عفو تو پرده‌پوش هر خود رایی
بخشای بدان بنده، که اندر همه عمر
جز درگه تو دگر ندارد جایی
وی عفو تو پرده‌پوش هر خود رایی
بخشای بدان بنده، که اندر همه عمر
جز درگه تو دگر ندارد جایی
جز نقش تو در نظر نیامد ما را
جز کوی تو رهگذر نیامد ما را
خواب ارچه خوش آمد همه را در عهدت
حقا که به چشم در نیامد ما را
حافظ
جز کوی تو رهگذر نیامد ما را
خواب ارچه خوش آمد همه را در عهدت
حقا که به چشم در نیامد ما را
حافظ
ای شب ز می تو مر مرا مستی نیست
بی خوابی من گزاف و سردستی نیست
خوابم چو ملک بر آسمان پریده‌ست
زیرا جسدم بسی درین پستی نیست
مولانا
بی خوابی من گزاف و سردستی نیست
خوابم چو ملک بر آسمان پریده‌ست
زیرا جسدم بسی درین پستی نیست
مولانا
بی خوابی من درد بزرگیست و لیکن
ترسم که بخوابم و تو در خواب نیایی
ترسم که بخوابم و تو در خواب نیایی
بگذار بر روی زمین بی تابی ات را
شب‌ها کم آورده تو و بی خوابی ات را
در کوچه باغ شعر دنبال چه هستی…
پاییز با خود می برد شادابی ات را
جولان نده با اشک‌هایت نیمه شب ها
از دیگران پنهان نکن کمیابی ات را
قلبت اگر آتش گرفته بار دیگر..
با هیچ کس قسمت نکن بی تابی ات را
عمری به این منوال رد شد بدتر از بد
تنها گذر کن کوچه ی مهتابی ات را
فردا سپیده با نگاهش می نوازد
در چشم هایت آسمانِ آبی ات را
سید مهدی نژاد هاشمی
شب‌ها کم آورده تو و بی خوابی ات را
در کوچه باغ شعر دنبال چه هستی…
پاییز با خود می برد شادابی ات را
جولان نده با اشک‌هایت نیمه شب ها
از دیگران پنهان نکن کمیابی ات را
قلبت اگر آتش گرفته بار دیگر..
با هیچ کس قسمت نکن بی تابی ات را
عمری به این منوال رد شد بدتر از بد
تنها گذر کن کوچه ی مهتابی ات را
فردا سپیده با نگاهش می نوازد
در چشم هایت آسمانِ آبی ات را
سید مهدی نژاد هاشمی
