چو در خوابم همی مهرم نمایی
چو بی خوابم همی دردم فزایی
اگر در خواب مهر من گزینی
به بیداری چرا با من به کینی
اسعد گرگانی
چو بی خوابم همی دردم فزایی
اگر در خواب مهر من گزینی
به بیداری چرا با من به کینی
اسعد گرگانی
شعر ֍֍ چکــــامـــــه֍֍
- نویسنده موضوع "ASHOB"
- تاریخ شروع
- پاسخ‌ها 274
- بازدیدها 4K
- Tagged users هیچ
ساعت تک رمان
باز شب آمد
نشستم
جام بی خوابی به دستم
م*ست مستم
دل به رویای تو بستم
چه کنم تقصیر من نیست
گر چنین عاشق پرستم
نشستم
جام بی خوابی به دستم
م*ست مستم
دل به رویای تو بستم
چه کنم تقصیر من نیست
گر چنین عاشق پرستم
دستم را به سراسر شب کشیده ام
به ماه، به ستاره ها
به بی قراری ها
به بی تابی ها
به بی خوابی ها
زیبای دوست داشتنی
هیچ شبی..
مثل با تو بودن قشنگ نیست
به ماه، به ستاره ها
به بی قراری ها
به بی تابی ها
به بی خوابی ها
زیبای دوست داشتنی
هیچ شبی..
مثل با تو بودن قشنگ نیست
تمام ترسم از این است
که یک شب
بخواهی که به خوابم بیایی و من
همچنان به یادت
بیدار نشسته باشم
که یک شب
بخواهی که به خوابم بیایی و من
همچنان به یادت
بیدار نشسته باشم
من به تاریکیِ شب
که پر از بی خوابیست
به هیاهوی پر ابهامِ امیدی واهی
نبضِ سرمای زمستانِ سکوت
و به ولگردیِ تنهایی بی پایانم
در غیاب تو و خورشید و بهار
من نمی اندیشم
من به یکرنگی شب
به هماغوشی مهتاب و سحر
من به زیبایی صبح
اولین ب*وسه پروانه به گل
ر*ق*ص و طنازی نیلوفر مردابِ زلال
صوت آواز دو تا قمری شاد
من به دیوانگی قاصدکی در دل دشت
و به پرواز خیالم تا تو
من
به لبخند تو می اندیشم
و جهانی که پس از خنده ی تو
مثل این شعر خیال انگیز است
بی نهایت Aseman♡ _LIИDП_ Unbekannt
که پر از بی خوابیست
به هیاهوی پر ابهامِ امیدی واهی
نبضِ سرمای زمستانِ سکوت
و به ولگردیِ تنهایی بی پایانم
در غیاب تو و خورشید و بهار
من نمی اندیشم
من به یکرنگی شب
به هماغوشی مهتاب و سحر
من به زیبایی صبح
اولین ب*وسه پروانه به گل
ر*ق*ص و طنازی نیلوفر مردابِ زلال
صوت آواز دو تا قمری شاد
من به دیوانگی قاصدکی در دل دشت
و به پرواز خیالم تا تو
من
به لبخند تو می اندیشم
و جهانی که پس از خنده ی تو
مثل این شعر خیال انگیز است
بی نهایت Aseman♡ _LIИDП_ Unbekannt
مونسی نیست مرا بعد سفر کردن تو
همدم دردم و این درد، کشیدن دارد
همدم دردم و این درد، کشیدن دارد
دلبرم عزم سفر کرد خدا را یاران
چه کنم با دل مجروح که مرهم با اوست
حافظ
چه کنم با دل مجروح که مرهم با اوست
حافظ
ای سفر کرده کجا رفتی و احوال چه شد
نشد احوال تو معلوم بگو حال چه شد
نشد احوال تو معلوم بگو حال چه شد
تو کیستی؟ که سفر کردن از هوایت را
نمی توانم حتی به بال های خیال!..
نمی توانم حتی به بال های خیال!..
می روم وز سر حسرت به قفا می نگرم
خبر از پای ندارم که زمین می سپرم
می روم بی دل و بی یار و یقین می دانم
که من بی دل بی یار نه مرد سفرم
خبر از پای ندارم که زمین می سپرم
می روم بی دل و بی یار و یقین می دانم
که من بی دل بی یار نه مرد سفرم
