کامل شده اندکی هیچ| نوشین سلمانوندی کاربر انجمن تک رمان

[Noushin_salmanvandi]

نموریِ ماه،
اندکی نور،
منونِ دهر،
فروزِ فروق،
زنجِ او
به ناله و آه،
کشیده به هر سو؛
چو سورمه‌ای پهن به دو سوی ابرو!
شَود کافر،
به سان مسیحیانِ زنار آویخته!
نپیچد رسوایی؛
مگر شود رسوا...
بریزد قطره‌ای ناپاک،
چو خونی که بشورد پاکی!
فحلی مرعوب و شجاع،
که باشد پست‌ترین تن از آن!
چه باشد آخرش این رسوایی و زنار؟!
هیچ نشود و بی‌هیچ گمراه شود.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Noushin_salmanvandi]

به هراس می‌افتم
و در وحشت می‌‌‌غلتم.
کابوس، می‌گیرد مرا وَ اندوه می‌بوسدم.
عجیب می‌شود زمانه‌ام.
گنگ، می‌گذرد‌ هر نگذشتنی وَ سرعت، کندی را به آ*غ*و*ش می‌کشد.
دویدن، مختصری می‌شود برای عبورش.
نمی‌فهمم و درکش ناممکن‌ترین است!
به چاله می‌اندازدم وَ افسوس را، پیش‌کش.
گذشت به هدر روزهای پر از گذشته‌ام؛
ندیدم و گنگ ماندم در این برهه‌ی گرگ صفت!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Noushin_salmanvandi]

بی‌رحم، سیلی نوش جان‌مان می‌کند، روزگاری که نیتش جز شر؛ هیچ "خیری" در پیش ندارد!
وَ عجب دست سنگینی دارد که هر بار مرا، پرتاب به گذشته می‌کند وَ فردایم را، ویران!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Noushin_salmanvandi]

دلبندم، دلبند ماه نشو.
روزش که برسد، راهی رفتن می‌شود.
دلبند کسی باش، که دلبند تو است.
همچو ماهی در آب!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Noushin_salmanvandi]

کامل شدن؛ همان رشد کردن ما به طرایقی‌ است، که تنها در کناری کسی امکان پذیر می‌باشد، که آن کس خودِ فهم و درک باشد!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Noushin_salmanvandi]

منِ مانده‌ و اویِ درمانده!
نه راه رفت است و نه امکان بازگشت.
نه همی است و نه دمی،
که شوند همدمی برای ما!
هر کدام، جدا از ما و فارغ از خیال‌مان...

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Noushin_salmanvandi]

دست‌‌های خالی را، باید که نو کرد.
تکه‌ای لـ*ـباس، کمی رنگ و لعاب؛
مقداری دوست داشتن هدیه‌ای باشد به جبران،
برای آن‌هایی که بودند و خالی زیستند!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Noushin_salmanvandi]

ازدحامی خفقان آور، مبتلایم کرده است به نبودت!
پنجره‌ها را باز می‌کنم، تا آسمان به داخل بیاید.
نفس‌هایم در باد گم می‌شود و عطرِ اندوه‌های شانه‌ام، پراکنده می‌شود بر روی برگ‌های خیس از یادِ باران.
پنجره‌ات بشوم، رسم آسمان بودن را بلدی؟

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Noushin_salmanvandi]

همه‌چیز طبیعی بود‌.
خانه را تمیز کردم و گل‌های باغچه را بارانی کردم.
پرده‌ها را به کناری زدم؛
نور پراکنده شد،
روز به داخل آمد.
مثل دیروز و هر روز،
چای را با هِل و دارچین دم کردم.
کوچه را جارو زدم،
استکان‌ها را پر کردم،
لـ*ـبخند را مهمان لـ*ـب‌هایم کردم.
اما ناخوانده‌ای پست؛ هر بار مرا به نیامدنت خطاب می‌کرد!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Noushin_salmanvandi]

نیستی و نخواهی آمد!
آنقدر نبودت در حوالی‌ام وسیع شده‌ است؛ که جای خالی‌ات را، با یادت هم نمی‌شود پر کرد.
آن‌چنانی که خورشید نمی‌تابد، ستاره‌ها نمی‌رقصند، دریا نمی‌خواند.
وَ من، در هیچیِ این زندگانی؛ برایت خیال آمدن می‌بافم.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان