عاقبت دل به دریای عشق زدم و سوی تو راهی شدم
ولیکن پس زد قلب مرا امواج بی‌رحم ودادبا مکافات زیاد ابراز کردم به تو عشقم را
اما گران تمام شد این بی‌گدار به آب زدنمعشق تو مانند گلوله‌ای گشت در عمق قلب من
از همان لحظه‌‌ای که عاشقت شدم مُردم!از همان لحظه که چشمان تو با دل من بیگانه شد
این من، بی تو غریب دو جهان گشت هر دم!رفتی و سال‌ها گذشت از آن‌چه بود میان من و تو
دل اما جا مانده تا همیشه در نگاه آخرت!بعد تو دگر هرگز این دل برایم دل نشد
خودش پیش من و هستی‌اش با تو برفت!تو آن شعری هستی که بر جگرم آتش شده
هرچه می‌خوانمت، بیشتر می‌سوزانی مراقلب من پیش تو گرو و غم تو یادگار است نزد من
چه بده و بستان تلخی در این قصه جاری‌ست میان دل مادل من سوخت در آتش عشقت، در نهایت اما
دل تو پروانه‌‌وار رقصید دور شمع چشمان رقیبدل سپردم به شهزاده قصه‌ی سرزمین دور...
آرزوی زندگی در کنار او را با خود می‌برم به گور
