فصل نهم
قدرتِ توجه و تمرکز
دوستان ما، جذابیت و کششی که در صحبت‌های ما می‌یابند را بیش از صحبت‌های خودشان می‌دانند و ترجیح می‌دهند که بیشتر از شنیدن حرف‌های دوستان خود ل*ذت ببرند.«فولک گرویل»
در این‌جا ماجرا و سناریویی است که مطمئنم برای اکثر افراد آشنا به نظر می‌رسد، به خصوص هنگام صرف صبحانه یا شام. این سناریو به صورت دیالوگ زیر است:
زن: «تو در حال گوش دادن به حرف‌های من نیستی!»
مرد: «این‌طور نیست. من دارم به حرف‌های تو گوش می‌دهم»
زن: «نه، حواس تو جای دیگری است.»
مرد: «به تو می‌گویم که دارم به حرف‌های تو گوش می‌دهم.»
زن: «من می‌گویم که تو به حرف‌های من گوش نمی‌دهی.»
مرد: «گفتم که دارم به حرف‌های تو گوش می‌دهم. من می‌توانم هر کلمه و حرف مزخزفی که گفتی را دقیقاً تکرار کنم!»
زن: «من کلمه و حرف مزخرفی نزدم که بخواهی تکرارش کنی. همین نشان می‌دهد که تو به حرف‌های من گوش نمی‌دادی!»
آنچه زن به شوهرش می‌گوید به واقع این است که اگرچه مرد می‌تواند صد درصد حرف‌های همسرش را به خاطر آورد و بازگو کند، اما در متقاعد کردن‌اش به اینکه تمام توجه و تمرکزش با او است و حواس‌اش جای دیگری نیست، موفق نمی‌شود.
توجه و تمرکز کامل
تحت‌تاثیر قرار دادن و جذب دیگران، مستلزم توجه و تمرکز کامل است؛ به خصوص در هنگام گوش دادن. وقتی شما در جمع شنوندگان یک سخنرانی هستید، به خاطر آوردن آنچه او می‌گوید فقط بخشی از رویکرد گوش دادن است. اگر رفتارتان طوری باشد که به نظر برسد دارید می‌گویید: «من زیاد به خودم زحمت نمی‌دهم که در قبال حرف‌های شما واکنش نشان دهم، اگر رفتارتان اصلاً به گونه‌ای نیست که تاییدی برای او باشد که درحال گوش دادن به حرف‌هایش هستید، آن‌گاه شنونده‌ای بد و بی‌توجه محسوب می‌شوید. اگر هیچ‌گونه علامت و نشانه‌ای از سوی شما بروز نکند که بر این موضوع اشاره داشته باشد که دارید با دقت و توجه به حرف‌هایش گوش می‌دهید... پس دلیل این امر است که در حال گوش دادن نیستید!
قدرتِ توجه و تمرکز
دوستان ما، جذابیت و کششی که در صحبت‌های ما می‌یابند را بیش از صحبت‌های خودشان می‌دانند و ترجیح می‌دهند که بیشتر از شنیدن حرف‌های دوستان خود ل*ذت ببرند.«فولک گرویل»
در این‌جا ماجرا و سناریویی است که مطمئنم برای اکثر افراد آشنا به نظر می‌رسد، به خصوص هنگام صرف صبحانه یا شام. این سناریو به صورت دیالوگ زیر است:
زن: «تو در حال گوش دادن به حرف‌های من نیستی!»
مرد: «این‌طور نیست. من دارم به حرف‌های تو گوش می‌دهم»
زن: «نه، حواس تو جای دیگری است.»
مرد: «به تو می‌گویم که دارم به حرف‌های تو گوش می‌دهم.»
زن: «من می‌گویم که تو به حرف‌های من گوش نمی‌دهی.»
مرد: «گفتم که دارم به حرف‌های تو گوش می‌دهم. من می‌توانم هر کلمه و حرف مزخزفی که گفتی را دقیقاً تکرار کنم!»
زن: «من کلمه و حرف مزخرفی نزدم که بخواهی تکرارش کنی. همین نشان می‌دهد که تو به حرف‌های من گوش نمی‌دادی!»
آنچه زن به شوهرش می‌گوید به واقع این است که اگرچه مرد می‌تواند صد درصد حرف‌های همسرش را به خاطر آورد و بازگو کند، اما در متقاعد کردن‌اش به اینکه تمام توجه و تمرکزش با او است و حواس‌اش جای دیگری نیست، موفق نمی‌شود.
توجه و تمرکز کامل
تحت‌تاثیر قرار دادن و جذب دیگران، مستلزم توجه و تمرکز کامل است؛ به خصوص در هنگام گوش دادن. وقتی شما در جمع شنوندگان یک سخنرانی هستید، به خاطر آوردن آنچه او می‌گوید فقط بخشی از رویکرد گوش دادن است. اگر رفتارتان طوری باشد که به نظر برسد دارید می‌گویید: «من زیاد به خودم زحمت نمی‌دهم که در قبال حرف‌های شما واکنش نشان دهم، اگر رفتارتان اصلاً به گونه‌ای نیست که تاییدی برای او باشد که درحال گوش دادن به حرف‌هایش هستید، آن‌گاه شنونده‌ای بد و بی‌توجه محسوب می‌شوید. اگر هیچ‌گونه علامت و نشانه‌ای از سوی شما بروز نکند که بر این موضوع اشاره داشته باشد که دارید با دقت و توجه به حرف‌هایش گوش می‌دهید... پس دلیل این امر است که در حال گوش دادن نیستید!
