Usage for hash tag: حسینعلی

پارت دهم: می‌گریستم. حالا من مانده بودم و نگاه‌های وهم‌آلودِ آن‌سوی آن روزنِ بی‌رحم؛ که به نوائی غریب؛ اما قریب؛ مرا می‌خواند: - بیا؛ بیا کوچولو. به دنیای ما خوش اومدی...! *** #پنجره‌ای_رو_به_تنهائی #حسینعلی #انجمن_تک_رمان

پارت نهم: بندی که بدان، دل به بندِ انفرادی‌ام بسته بودم؛ حال از هم گسسته و تنم آلامِ خجری بود، که گوئی از پشتم؛ زجرآلود سر بر می‌آورد. آن‌چنان زجر‌آلود که توان از سرپنجه‌هایم، برای به چنگ و دندان ماندن در حبسِ شیرینم را از من ربوده بود! *** #پنجره‌ای_رو_به_تنهائی #حسینعلی #انجمن_تک_رمان

پارت هشتم: و دیگر تنها شدم! تنهائیم مرا با پنجره‌ای ناشناخته تنها گذارد و رفت! برق چشمانِ پنجره؛ آن‌چنان کمندی از نور بر گردنم افکنده، که جبرش جز بیرون کشیدنم از تاریکیِ تنهائیم نبود. *** #پنجره‌ای_رو_به_تنهائی #حسینعلی #انجمن_تک_رمان

...ندارد، و من هم حسی از او نمی‌گیرم. جدالِ جدائی؛ مرا به حالِ خود، و او را نیز به حالِ خود فرو برده! آری؛ حالِ من هم، مثل حالِ تنهائیم بد است. گوئی آن‌که به س*ی*نه‌ی دیوارِ تنهائیم خنجر زده؛ آن‌چنان فرو برده، که خون‌آلودخنجرش؛ از پشتِ من سر برآورده! *** #پنجره‌ای_رو_به_تنهائی #حسینعلی #انجمن_تک_رمان

پارت ششم: آه پنجره؛ چگونه این‌چنین جفا توانی کرد، بر هستیِ تنهائیم؟ چگونه این‌چنین بی‌رحمانه فرو توانی کرد، خنجری بر س*ی*نه‌ی محرم اسرارم؟ او که این‌چنین می‌آزاری‌اش؛ تنها پناه من‌ست. *** #پنجره‌ای_رو_به_تنهائی #حسینعلی #انجمن_تک_رمان

...مهربانم، به زهرِ خجرِ پنجره‌ای ناخوانده، زخم برداشته. زخمی به پهنای س*ی*نه‌ی یکی از همان دیوارهای وفادار! خنجرِ زهردارِ پنجره‌ای چشم‌چران؛ که تمام هستی‌ام را به حراجِ رسوائی گذارده. آنی‌ست به تاراج رَود، هر آن‌چه که در این تنهائی‌ها اندوخته بودم. *** #پنجره‌ای_رو_به_تنهائی #حسینعلی #انجمن_تک_رمان

...تنهائیم چه کنم؟ آیا کسی هست که در آن سیلِ تن‌ها؛ تنهائیم را به من باز سِتَد؟ یا بدونِ تنهائی‌هایم؛ بین آن تن‌ها، تنهاترین می‌مانم! تنها، در برابرِ تهاجم اغیار و سموم انظار و سیلِ گفتار! آه تنهائیِ خوبم؛ تنهایم نگذاری که بی حبسِ تو؛ تنهاترینم. *** #پنجره‌ای_رو_به_تنهائی #حسینعلی #انجمن_تک_رمان

...کمندِ اوست؛ شاپ‌شاپِ خون‌بستِ نبضِ خوش‌ضربم، لبالب شاکِرِ دیوار و بندِ اوست؛ هلهله‌های خَموش و مستیِ بی‌باده‌ی نابم، که آن هم حاصرِ حلوای قند اوست؛ چنین حصری و بندی و کمندی‌ست، از آن شیرین‌دنجِ مهربانِ من؛ که پای دل به حبس او، تا در اَبد بستم. *** #پنجره‌ای_رو_به_تنهائی #حسینعلی #انجمن_تک_رمان

پارت دوم: اوست که به صد چشمِ تنهائی‌اش، تنهائیِ مرا می‌بیند و من هم تنها او را می‌بینم. اوست که به هزار پژواکِ تنهائیم، هم‌زبانِ من است؛ وقتی که سخنش می‌گویم. و به هر سَمت که گام برمی‌دارم؛ تنها اوست که با من گام برمی‌دارد. اوست، کسِ بی‌کسی‌هایم! *** #پنجره‌ای_رو_به_تنهائی #حسینعلی #انجمن_تک_رمان

پارت اول: او یارِ مهربانِ من‌ست. یار ندیدن‌ها و دیده نشدن‌هایم! یارِ نگفتن‌ها و نشنیدن‌هایم! یارِ رفت و آمد نشدن‌هایم! *** #پنجره‌ای_رو_به_تنهائی #حسینعلی #انجمن_تک_رمان