Usage for hash tag: صبا_نوشت

...لبانت زنم. یا که پرتقال شوم، به مزاجت بنشینم. گاه، خواهم آبی شوم، به رنگ آسمان و دریا و پیراهنِ مردانه‌ات. اما پلک که برهم می‌زنم، می‌بینم غرق خیالم و مثل هرشب، شده‌ام ویرانه‌ات. گاه هوسِ باد شدن از سر من می‌گذرد. صد فصل خزان رفت؛ اما آخر گره‌ی عشق تو، از فکر و سر و خیالِ من باز نشد. #صبا_نوشت

...پاکم، بذربذر حسادت و نفرت را در چال‌های قلبم کاشته است. خسته‌ام! قلبم د*ر*د می‌کند. تنم د*ر*د می‌کند. روحم اما بیزار است از تکرار و تکرارِ بی‌معنای روزهایی که خالی‌اند از بویِ تو لبخندِ تو صدایِ تو، بیزار است. از دیدنِ تو با دیگری و از تویی که نشد من را، قلب شکسته‌ام را بفهمی، خسته است...

...بودنِ تو. بی‌حواس به ل*ب می‌رسانمش و... د*اغ است! به ‌سانِ غمِ درون س*ی*نه‌ام که دارد از دوریِ تو میانِ شعله‌های دلتنگی، می‌سوزد و جوش می‌خورد. و بدطعم است و تلخ؛ همچون دردی که بر تن و روحم ریشه دوانده است. می‌خندم. چای خوردن که نیست؛ زهرمار باشد که تو آن‌قدر میان ذهنم جولان می‌دهی. #صبا_نوشت

...بال‌بال بزنی. می‌شد اما یک جای کار می‌لنگید؛ چون او که به هر سازی می‌رقصید، من بودم، نه تو. می‌شد، اما نشد که بشود. نشد، چون نگذاشتی بشود و شاید نگذاشتی چون دلت این‌جا نبود، بند نمی‌شد و به هیچ ساز و دُهُل و آوازه‌ای رام نمی‌شد. می‌شد باشیم‌ها؛ اما نشد. دقیق که می‌شوم، نمی‌خواستی. #صبا_نوشت

...لعنتیِ تو گذاشته و... خدا شاید تو را نقاشی کرده است. مثلاً چشمانت را با قلمو به رنگ سیاهیِ شب درآورده و پو*ست تنت را سفید، مثل ابرهای پاک و باطراوت آسمان در فصل بهار. ل*ب‌هایت، چکه‌ای از رنگ گُلِ بِه و به‌حتم، کشیدگی انگشتان مردانه‌ات را هم از شاخه‌های خیره‌کننده درختان تقلید کرده است. #صبا_نوشت

...د*اغ است! به سانِ غمِ درون س*ی*نه‌ام که دارد از دوریِ تو، میانِ شعله‌های دلتنگی؛ می‌سوزد و جوش می‌خورد! و بد طعم است و تلخ... همچون دردی که بر تن و روحم ریشه دوانده است. می‌خندم! چای خوردن که نیست؛ زهرِ مار باشد که تو آنقدر میان ذهنم جولان می‌دهی! #صبا_نوشت...

#پارت_184 *** Hidden text: You do not have sufficient rights to view the hidden text. Visit the forum thread! *** قایقِ بر گِل نشسته‌ام پایی ندارد؛ بهتر بگویم؛ نایی ندارد! همچون من؛ میان ماندن و رفتن؛ میان خنده و گریه؛ طاقتی دیگر، برای جنگیدن ندارد! #صبا_نوشت

...لعنت بر آیسو! تمامِ چرت و پرت های مُفتِ او را از بر کرده و استفاده می کرد. ماندن را جایز نمی بیند. بی اینکه چیز دیگری بگوید، عقب گرد کرده و از کانکس بیرون می رود. و به راستی؛ چه کسی می‌توانست چشمانِ آلوده به مغناطیس تو را ببیند و عاشق نشود؟! که زانوانش سست و دلش، خُرد و خاکِشیر نشود؟...

...و نفرت را در چال‌های قلبم کاشته است! خسته‌ام. قلبم درد می‌کند. تنم درد می‌کند. روحم؛ اما... بیزار است. از تکرار و تکرارِ بی‌معنای روزهایی که خالی‌اند از بویِ تو لبخندِ تو صدایِ تو... بیزار است. از دیدنِ تو با دیگری و از تویی که نشد من را... قلب شکسته‌ام را بفهمی؛ خسته است...

...thread! *** و ما مُدام به عادت... به ناچار و از برایِ خم نیاوردن به ابروهای عزیزانمان... گفتیم حالمان خوب است و خوب است و خوب! عادت‌ها، نسلشان منقرض و بسته‌های ناچاری هم تمام شد! آشنایان هم دیگر خم به ابرویشان نمی‌آید. به نظر وقتش است که بگوییم حالمان خ*را*ب است. آنان که پرس‌و‌جو نکردند! #صبا_نوشت