واگیرشناسی
صرع یکی از رایجترین اختلالهای شدید عصبشناختی است[۹۸] که در دنیا حدود ۶۵ میلیون نفر را درگیر کردهاست.[۶] این بیماری ۱٪ جمعیت را در ۲۰ سالگی و ۳٪ جمعیت را در ۷۵ سالگی درگیر میکند.[۸] این بیماری در مردان رایجتر از زنان است البته تفاوت کلی ناچیز است.[۱۰][۳۷] اکثر مبتلایان (۸۰٪) در کشورهای درحال توسعه زندگی میکنند.[۳] تعداد افرادی که در حال حاضر مبتلا به صرع فعال هستند حدود ۵–۱۰ نفر در ۱۰۰۰ نفر است با این توضیح که صرع فعال یعنی فرد در پنج سال گذشته حداقل یک بار دچار حمله شده باشد.[۳۷][۹۹] هرساله صرع در ۴۰–۷۰ نفر در ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در کشورهای توسعهیافته و در ۸۰–۱۴۰ نفر در ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در کشورهای در حال توسعه شروع میشود.[۳] فقر یکی از خطرات است و هم شامل سکونت در یک کشور فقیر میشود و هم شامل فقیر بودن نسبت به دیگران درون یک کشور.[۱۰] در کشورهای توسعهیافته، صرع یا در افراد مسن ظهور پیدا میکند یا در جوانان.[۱۰] در کشورهای در حال توسعه، آغاز آن بیشتر در کودکان بزرگتر و نوجوانان است و دلیل آن هم نرخ بالاتر تروما و بیماریهای عفونی است.[۱۰] در کشورهای توسعهیافته، بین سالهای ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۳ تعداد موارد سالانه در کودکان کاهش یافته و در میان کهنسالان افزایش یافتهاست.[۹۹] یکی از دلایل این امر بهبود افزایش نجات کهنسالان پس از سکتهها است.
صرع یکی از رایجترین اختلالهای شدید عصبشناختی است[۹۸] که در دنیا حدود ۶۵ میلیون نفر را درگیر کردهاست.[۶] این بیماری ۱٪ جمعیت را در ۲۰ سالگی و ۳٪ جمعیت را در ۷۵ سالگی درگیر میکند.[۸] این بیماری در مردان رایجتر از زنان است البته تفاوت کلی ناچیز است.[۱۰][۳۷] اکثر مبتلایان (۸۰٪) در کشورهای درحال توسعه زندگی میکنند.[۳] تعداد افرادی که در حال حاضر مبتلا به صرع فعال هستند حدود ۵–۱۰ نفر در ۱۰۰۰ نفر است با این توضیح که صرع فعال یعنی فرد در پنج سال گذشته حداقل یک بار دچار حمله شده باشد.[۳۷][۹۹] هرساله صرع در ۴۰–۷۰ نفر در ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در کشورهای توسعهیافته و در ۸۰–۱۴۰ نفر در ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در کشورهای در حال توسعه شروع میشود.[۳] فقر یکی از خطرات است و هم شامل سکونت در یک کشور فقیر میشود و هم شامل فقیر بودن نسبت به دیگران درون یک کشور.[۱۰] در کشورهای توسعهیافته، صرع یا در افراد مسن ظهور پیدا میکند یا در جوانان.[۱۰] در کشورهای در حال توسعه، آغاز آن بیشتر در کودکان بزرگتر و نوجوانان است و دلیل آن هم نرخ بالاتر تروما و بیماریهای عفونی است.[۱۰] در کشورهای توسعهیافته، بین سالهای ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۳ تعداد موارد سالانه در کودکان کاهش یافته و در میان کهنسالان افزایش یافتهاست.[۹۹] یکی از دلایل این امر بهبود افزایش نجات کهنسالان پس از سکتهها است.