تپه های کوی نصر بعد از مدتی به عنوان بهترین نقطه انتخاب شدند. در قدم بعدی برنامه ریزی فیزیکی در اواخر سال 79 تحویل شهرداری و تصویب شد. این برنامه ریزی شامل یک هتل بزرگ برای رویدادهای همایشی و یک مجموعه فرهنگی بسیار بزرگ با سالن های موسیقی، نمایش، سینما و یک موزه مختص دوران جنگ و شهدا بود. طراح برج میلاد در مورد بازدهی اقتصادی برج نیز چنین توضیح می دهد:
چون پروژه از لحاظ اقتصادی با دید شهردار وقت تهران این طور بود که از سرمایه های شهر هزینه ای در نظر گرفته نشود ما باید یک پروژه تعریف می کردیم طوری که چارچوب های اقتصادی داشته باشد و خودش خودگردان باشد و یا سرمایه گذاری که شهرداری به عهده می گیرد بعد از مدتی قابل برگشت باشد. در کل یک مجموعه تجاری که فضای مفید 15000 متر داشته باشد، با یک مطالعات اقتصادی پیش بینی شد و تخمین هزینه های ساخت این برج را متعادل کرد.
چون پروژه از لحاظ اقتصادی با دید شهردار وقت تهران این طور بود که از سرمایه های شهر هزینه ای در نظر گرفته نشود ما باید یک پروژه تعریف می کردیم طوری که چارچوب های اقتصادی داشته باشد و خودش خودگردان باشد و یا سرمایه گذاری که شهرداری به عهده می گیرد بعد از مدتی قابل برگشت باشد. در کل یک مجموعه تجاری که فضای مفید 15000 متر داشته باشد، با یک مطالعات اقتصادی پیش بینی شد و تخمین هزینه های ساخت این برج را متعادل کرد.
