محاورهنویسی یکی از سبک‌های نوشتاری محسوب می‌شود. در این سبک زبان گفتار و صحبت‌های روزانه‌‌مان را به همان شکل که بیان می‌شوند مکتوب می‌کنیم. اما قبل از به‌کارگیری این شویه از نوشتن اول باید با قواعد و امکان‌هایش آشنا شویم
آموزشی آموزش محاوره نویسی
- نویسنده موضوع اهورا.
- تاریخ شروع
- پاسخ‌ها 15
- بازدیدها 462
- Tagged users هیچ
ساعت تک رمان
- وضعیت
تفاوت محاورهنویسی با نوشتن معیار
برای آموزش محاورهنویسی و درک بهتر آن اول باید زبان معیار را تعریف کنیم. زبان معیار از جایی شکل گرفت که لازم بود یک زبان مشترک بین تمام لحن‌ها، گویش‌ها و لهجه‌ها وجود داشته باشد. زبان نوشتار یا معیار ساختار ثابتی دارد و به‌ندرت دچار تغییر می‌شود. این زبان از کودکی در مدارس تدریس می‌شد و در رسانه‌ها‌ی عمومی و منابع رسمی مورد استفاده است.
برای آموزش محاورهنویسی و درک بهتر آن اول باید زبان معیار را تعریف کنیم. زبان معیار از جایی شکل گرفت که لازم بود یک زبان مشترک بین تمام لحن‌ها، گویش‌ها و لهجه‌ها وجود داشته باشد. زبان نوشتار یا معیار ساختار ثابتی دارد و به‌ندرت دچار تغییر می‌شود. این زبان از کودکی در مدارس تدریس می‌شد و در رسانه‌ها‌ی عمومی و منابع رسمی مورد استفاده است.
مثال: انسان برای انتقال معنا به زبان احتیاج دارد.
از جمله‌ی معیار بالا هیچ حس و لحنی نمی‌توان دریافت کرد، با این‌حال برایمان واضح است.
از نکان مهم محاورهنویسی این را باید بدانید که زبان محاوره زبان رایج میان مردم است که برای برقراری ارتباطات روزانه‌شان به‌وسیله‌ی آن حرف می‌زنند. بچه‌ها با این زبان بزرگ می‌شوند. پس نیاز به آموزش تخصصی ندارد. وقتی زبان گفتاری یا همان محاوره وارد نوشتار شود، محاورهنویسی اتفاق می‌افتد. در محاورهنویسی ساختار جملات تغییر می‌کنند و اصطلاحات عامیانه، لحن و لهجه وارد نوشتار می‌شود
از جمله‌ی معیار بالا هیچ حس و لحنی نمی‌توان دریافت کرد، با این‌حال برایمان واضح است.
از نکان مهم محاورهنویسی این را باید بدانید که زبان محاوره زبان رایج میان مردم است که برای برقراری ارتباطات روزانه‌شان به‌وسیله‌ی آن حرف می‌زنند. بچه‌ها با این زبان بزرگ می‌شوند. پس نیاز به آموزش تخصصی ندارد. وقتی زبان گفتاری یا همان محاوره وارد نوشتار شود، محاورهنویسی اتفاق می‌افتد. در محاورهنویسی ساختار جملات تغییر می‌کنند و اصطلاحات عامیانه، لحن و لهجه وارد نوشتار می‌شود
مثال: دمت گرم خیلی باحال بود.
در این مثال ما می‌توانیم رده‌ی سنی و بعضی خصوصیات گوینده را هم حدس بزنیم. چرا که با محاورهنویسی بخشی از صدای گوینده و نحوه‌ی برقراری ارتباطش را در نوشته می‌آوریم.
زبان محاوره برخلاف زبان معیار مدام در حال تغییر است و هر نسل اصطلاحات جدید خود را وارد آن می‌کنند. از طرفی خیلی زود عبارت‌های نسل‌های قبل هم به فراموشی سپرده می‌شوند. اما زبان معیار ورودی زیادی ندارد و ثابت است. به همین خاطر استفاده از آن تاریخ مصرف ندارد.
برای مثال سال‌ها قبل اصطلاح «پَ نه پَ» در بین مردم بسیار پرکاربر و محبوب شد. حتی کتابی با همین عنوان به چاپ رسید اما به مرور از بین واژگان عموم مردم حذف شد.
در این مثال ما می‌توانیم رده‌ی سنی و بعضی خصوصیات گوینده را هم حدس بزنیم. چرا که با محاورهنویسی بخشی از صدای گوینده و نحوه‌ی برقراری ارتباطش را در نوشته می‌آوریم.
زبان محاوره برخلاف زبان معیار مدام در حال تغییر است و هر نسل اصطلاحات جدید خود را وارد آن می‌کنند. از طرفی خیلی زود عبارت‌های نسل‌های قبل هم به فراموشی سپرده می‌شوند. اما زبان معیار ورودی زیادی ندارد و ثابت است. به همین خاطر استفاده از آن تاریخ مصرف ندارد.
برای مثال سال‌ها قبل اصطلاح «پَ نه پَ» در بین مردم بسیار پرکاربر و محبوب شد. حتی کتابی با همین عنوان به چاپ رسید اما به مرور از بین واژگان عموم مردم حذف شد.
در آموزش محاورهنویسی و شکسته‌نویسی چه تفاوت‌هایی هست؟
از اشتباهات رایج نوقلم‌ها ندانستن تفاوت محاورهنویسی و شکسته‌نویسی است. در بخش قبل بررسی کردیم نوشتن محاوره‌ای چیست. نوشته‌ی محاوره نوشته‌ای‌ست که از زبان معیار فاصله گرفته و به زبان گفتار نزدیک است. در محاورهنویسی تنها ساختار جمله‌ها تغییر می‌کند. اما در شکسته‌نویسی همان‌طور که از اسمش پیداست، کلمات می‌شکنند و به همان شکلی که تلفظ می‌شوند نوشته می‌شوند.
مثال:
دلم می‌خاد کل روزو بخابم.
در عبارت بالا کلمات «می‌خواهد»، «را» و «بخوابم» به شکل شکسته نوشته شده‌اند.
از اشتباهات رایج نوقلم‌ها ندانستن تفاوت محاورهنویسی و شکسته‌نویسی است. در بخش قبل بررسی کردیم نوشتن محاوره‌ای چیست. نوشته‌ی محاوره نوشته‌ای‌ست که از زبان معیار فاصله گرفته و به زبان گفتار نزدیک است. در محاورهنویسی تنها ساختار جمله‌ها تغییر می‌کند. اما در شکسته‌نویسی همان‌طور که از اسمش پیداست، کلمات می‌شکنند و به همان شکلی که تلفظ می‌شوند نوشته می‌شوند.
مثال:
دلم می‌خاد کل روزو بخابم.
در عبارت بالا کلمات «می‌خواهد»، «را» و «بخوابم» به شکل شکسته نوشته شده‌اند.
در گفتار ما برای راحت اداکردن، کلمات را تغییر می‌دهیم یا کامل بیان نمی‌کنیم. پس تنها در صورتی حق داریم کلمات را شکسته بنویسم که تعداد هجاهای کمتری نسبت به شکل اصلی خود داشته باشند.
مثلا شکست کلمه‌ی «بگذار» که به «بذار» تبدیل می‌شود.
یک نوشته‌ی محاوره می‌تواند شکسته هم باشد اما هر متن شکسته‌ای، زبان محاوره ندارد. ساختار یک متن می‌تواند رسمی و معیار باشد در عین حال کلمات آن شکسته باشند.
مثلا شکست کلمه‌ی «بگذار» که به «بذار» تبدیل می‌شود.
یک نوشته‌ی محاوره می‌تواند شکسته هم باشد اما هر متن شکسته‌ای، زبان محاوره ندارد. ساختار یک متن می‌تواند رسمی و معیار باشد در عین حال کلمات آن شکسته باشند.
شکسته‌نویسی هم مثل محاورهنویسی بیشتر برای نوشتن دیالوگ‌های داستان و ادبیات نمایشی به کار می‌رود. البته به‌کار بردنش الزامی ندارد و به تشخیص و سلیقه‌ی نویسنده است. یکی از ریسک‌های شکسته‌نویسی پایین آمدن سرعت خواندن و قطع ارتباط متن با مخاطب است. چون تصویر کلمات در ذهن خواننده به شکل کامل ذخیره شده. پس وقتی شکل دیگری از آن کلمه را می‌بیند گیج می‌شود و حافظه نیاز به زمان بیشتری برای شناختن کلمه‌ها دارد.
بعضی معتقدند مخاطب نوشته را در ذهنش ناخودآگاه شکسته می‌خواند پس لزومی برای شکسته‌نویسی نیست. اما این تنها یک فرضیه است. شکسته‌نویسی اگر درست اجرا شود به ساخت لحن و شخصیت‌پرداری داستان کمک می‌کند.
کجا نباید محاوره بنویسیم
دانش و فرهنگ به واسطه‌ی نوشتار به دیگران و آیندگان منتقل می‌شود. هر چقدر ما در این حوزه‌ها به زبان معیار پایبندتر باشیم انتقال بهتر شکل می‌گیرد. زبان معیار برای تمام افراد قابل فهم است و پروسه‌ی تغییر در آن بیشتر از زبان محاوره زمان می‌برد. پس در فضای علمی و آکادمیک خبری از محاورهنویسی نیست.
اما ماجرا در ادبیات کمی متفاوت است. زبان محاوره همان زبان خودمانی‌ست که در جامعه جریان دارد پس برای شناخت جامعه احتیاج داریم زبان محاوره‌ی هر دوره را بدانیم و آموزش محاورهنویسی را جدی بگیریم. امروزه ادبیات و سینما بخشی از انتقال این زبان را به عهده دارند. گاهی اصطلاحات محاوره از دل یک اتفاق اجتماعی زاییده می‌شود و معمولاً تکه‌کلام‌ها نماینده‌ی وضعیت روانی اجتماع است.
علی خاکبازان مترجم کارکشته ادبیات در یکی از مصاحبه‌هایش در مورد استفاده‌ی محاورهنویسی می‌گوید: «استفاده از زبان محاوره در کتاب‌های کودکان اصلاً درست نیست. چون کودک به خواندن کلمات محاوره و واژه‌های شکسته شده عادت ندارد و همین موضوع باعث می‌شود که او با اشتباه خواندن کلمات از محتوای کتاب دور شده و از آن ل*ذت نبرد.»
پس از نکات مهم محاورهنویسی این است که بدانیم مخاطب هم در انتخاب محاورهنویسی می‌تواند تعیین‌کننده باشد.
دانش و فرهنگ به واسطه‌ی نوشتار به دیگران و آیندگان منتقل می‌شود. هر چقدر ما در این حوزه‌ها به زبان معیار پایبندتر باشیم انتقال بهتر شکل می‌گیرد. زبان معیار برای تمام افراد قابل فهم است و پروسه‌ی تغییر در آن بیشتر از زبان محاوره زمان می‌برد. پس در فضای علمی و آکادمیک خبری از محاورهنویسی نیست.
اما ماجرا در ادبیات کمی متفاوت است. زبان محاوره همان زبان خودمانی‌ست که در جامعه جریان دارد پس برای شناخت جامعه احتیاج داریم زبان محاوره‌ی هر دوره را بدانیم و آموزش محاورهنویسی را جدی بگیریم. امروزه ادبیات و سینما بخشی از انتقال این زبان را به عهده دارند. گاهی اصطلاحات محاوره از دل یک اتفاق اجتماعی زاییده می‌شود و معمولاً تکه‌کلام‌ها نماینده‌ی وضعیت روانی اجتماع است.
علی خاکبازان مترجم کارکشته ادبیات در یکی از مصاحبه‌هایش در مورد استفاده‌ی محاورهنویسی می‌گوید: «استفاده از زبان محاوره در کتاب‌های کودکان اصلاً درست نیست. چون کودک به خواندن کلمات محاوره و واژه‌های شکسته شده عادت ندارد و همین موضوع باعث می‌شود که او با اشتباه خواندن کلمات از محتوای کتاب دور شده و از آن ل*ذت نبرد.»
پس از نکات مهم محاورهنویسی این است که بدانیم مخاطب هم در انتخاب محاورهنویسی می‌تواند تعیین‌کننده باشد.
مزیت‌های محاورهنویسی
نوشتار نسبت به گفتار چهارچوب‌های سخت‌تری دارد. این چهارچوب‌ها زبان معیار را به زبانی عصاقورت‌داده و اتوکشیده تبدیل کرده است. اما زبان محاوره بسیار خودمانی و گرم است که خواننده با آن احساس ن*زد*یک*ی و هم سطحی می‌کند.
محاورهنویسی در دلش لحن‌های متنوع جا می‌دهد؛ لحن صنف‌های شغلی، لحن اقلیم‌ها، لحن گروه‌های سنی و… . لحن و بیان مردم نماینده‌ی اتفاقات یک دوره تاریخی‌ست. با محاورهنویسی می‌توان فرهنگ و اصطلاحات کوچه‌بازاری را ثبت کرد.
نوشتار نسبت به گفتار چهارچوب‌های سخت‌تری دارد. این چهارچوب‌ها زبان معیار را به زبانی عصاقورت‌داده و اتوکشیده تبدیل کرده است. اما زبان محاوره بسیار خودمانی و گرم است که خواننده با آن احساس ن*زد*یک*ی و هم سطحی می‌کند.
محاورهنویسی در دلش لحن‌های متنوع جا می‌دهد؛ لحن صنف‌های شغلی، لحن اقلیم‌ها، لحن گروه‌های سنی و… . لحن و بیان مردم نماینده‌ی اتفاقات یک دوره تاریخی‌ست. با محاورهنویسی می‌توان فرهنگ و اصطلاحات کوچه‌بازاری را ثبت کرد.
- وضعیت
