از تاثیرات قابل توجه دوران پاندمی ویروس کرونا، رشد علاقه مخاطبان به ادبیات و سینمای علمی،تخیلی و آخرالزمانی است و کتاب‌هایی چون «طاعون» آلبرکامو و «تلماسه» بسیار مورد توجه قرار گرفته است؛ اما اگر «مترو ۲۰۳۳» را هنوز نخوانده‌اید بخش بزرگی از دنیای فانتزی ادبیات را از دست داده‌اید. «مترو ۲۰۳۳» رمانی است آخرالزمانی که به قلم دیمیتری گلوخوفسکی نوشته شده‌است. این نویسنده روس اولین بار رمانش را در سن ۱۸سالگی به صورت رایگان روی فضای مجازی قرار داد و در سال ۲۰۰۵ اولین نسخه چاپی آن به بازار عرضه شد. رستاخیزی که گلوخوفسکی در «مترو ۲۰۳۳» ترسیم کرده تحسین منتقدان و مخاطبان را همراه داشت به گونه‌ای که از روی رمان یک بازی ویدیویی و فیلم با همین نام ساخته‌شد. این کتاب که به ۳۵ زبان ترجمه شده قصه آدم‌هایی است که پس از رستاخیز زنده مانده‌اند و زیرزمین زندگی می‌کنند. انسان‌هایی که هنوز تعریف و تصور دقیقی از جهان روی زمین ندارند و قهرمان داستان آن‌ها را با آن جهان بدون‌سقف آشنا می‌کند. در سال ۲۰۱۳ جهان با یک درگیری هسته‌ای نابود می‌شود و از میلیون‌ها انسان روی زمین تنها چند ده هزارنفر باقی می‌مانند که برای نجات از مرگ و بلاهایی تشعشعات هسته‌ای، به ایستگاههای مترو پناه برده‌اند. ایستگاه‌هایی که هرکدام یک کلنی محسوب می‌شوند و هم باهم می‌جنگند و هم متحد می‌شوند.
