بعضی از بچه‌ها بسیار نگران مرگ هستند، خواه شخص ن*زد*یک*ی را از دست داده باشند خواه نه. برای بعضی از آنها ممکن است که یک داستان عامل نگرانی‌شان شده باشد و برای بعضی دیگر دیدن قبرستان، یا شنیدن صحبت‌های اعضای خانواده درباره مرگ. عده‌ای دیگر از بچه‌ها به طور آشکار نگران از دست دادن شخصی که دوستش دارند یا حیوان خانگی‌شان هستند. صرف نظر از شرایط، والدین می‌توانند در کنترل و غلبه بر ترس از مرگ در کودکان کمک کنند که دردساز نشوند.
چگونه به کودکان کمک کنیم تا بر ترس از مرگ غلبه کنند؟
- زمانی که فرزندتان درباره مرگ صحبت می‌کند سراپا گوش باشید. گوشی خود را زمین بگذارید، خارج کردن ظروف از ماشین ظرفشویی را متوقف کنید. طوری رفتار کنید که گویی افکار یا نگرانی‌های کودک شما در این زمینه برای شما بسیار مهم هستند.
- طوری رفتار نکنید که انگار نگران او هستید. کودک به شما به عنوان یک بزرگسال نیاز دارد، فردی قوی و مسئول که مراقب اوست.
- حقایق را ماست مالی نکنید. واقع‌بین اما مهربان باشید. با آنها درباره جبر چرخه زندگی صحبت کنید و اینکه چطور این چرخه برای همه موجودات زنده صدق می‌کند. گیاهان، حیوانات، انسان‌ها. کودک شما از حقیقت زیستی جانداران آگاه می‌شود و احساس می‌کند می‌تواند به والدین خود اعتماد کرده و حقیقت را به آنها بگوید. (توجه: از اصطلاح «مردن» استفاده کنید نه «به خواب رفتن». مگر اینکه بخواهید فرزندتان دچار مشکلات خواب نیز بشود!)
- بزرگترین ترس کودکان این است که خودشان یا والدین‌شان به زودی خواهند مرد. به آنها بگویید که شما قصد دارید برای مدت خیلی طولانی کنارشان بمانید. اگر فرزندتان بپرسد که بعد از مرگ چه اتفاقی می‌افتد تا حد ممکن پاسخی مثبت دهید بدون اینکه جنبه عرفانی و رمزآلود داشته باشد. (شما قرار نیست کودک خود را با حرف زدن درباره ارواح بیشتر بترسانید یا به این فکر بیاندازید که افراد یا حیوانات خانگی تصمیم گرفته‌اند به جای بهتری بروند به همین دلیل آنها را ترک کرده‌اند). می‌توانید درباره اینکه چگونه یک شخص (یا حیوان خانگی) در خاطرات افراد باقی می‌ماند صحبت کنید. «مادربزرگ همیشه در قلب من خواهد بود. او دیگر برنمی‌گردد اما هنوز هم اینجاست، در خاطرات ما.»
