به گفته پژوهشگرانی که آن را پیدا کردند، ایجاد یک بعد «اضافی» در زمان می‌تواند نحوه تفکر ما را در مورد ماده را تغییر دهد و همین طور به ساخت کامپیوترهای کوانتومی کمک کند که خود آن‌ها می‌توانند جهان را تغییر دهند.
به نقل از ایندیپندنت، دانشمندان فاز جدیدی از ماده را به وجود آورده‌اند که در آن، زمان دو بعد دارد. این ویژگی مبهوت‌کننده به روشی تقریبا به همان اندازه شگفتانگیز کشف شد: با لیزر‌های نورانی که به شکل پالس‌هایی الهام‌گرفته از دنباله فیبوناچی، در اتم‌های درون کامپیوتر کوانتومی سوسو می‌زدند.
وقتی دانشمندان این کار را انجام دادند، فاز عجیبی از ماده را پیدا کردند. به گفته دانشمندان، این فاز دو بعد دارد، ولی همچنان فقط در یک راستا جریان پیدا می‌کند. این فاز شگفتانگیز ماده می‌تواند برای دانشمندانی که سعی دارند کامپیوترهای کوانتومی قابل‌اعتماد بسازند، استفاده کلیدی داشته باشد. چنین فناوری می‌تواند با امکان‌پذیر کردن محاسباتی که پیش از این در عمل غیرممکن بودند، جهان را تغییر دهد، اما ثابت شده است اطمینان از قابل اعتماد بودن و استحکام کافی برای استفاده واقعی دشوار است.
به نقل از ایندیپندنت، دانشمندان فاز جدیدی از ماده را به وجود آورده‌اند که در آن، زمان دو بعد دارد. این ویژگی مبهوت‌کننده به روشی تقریبا به همان اندازه شگفتانگیز کشف شد: با لیزر‌های نورانی که به شکل پالس‌هایی الهام‌گرفته از دنباله فیبوناچی، در اتم‌های درون کامپیوتر کوانتومی سوسو می‌زدند.
وقتی دانشمندان این کار را انجام دادند، فاز عجیبی از ماده را پیدا کردند. به گفته دانشمندان، این فاز دو بعد دارد، ولی همچنان فقط در یک راستا جریان پیدا می‌کند. این فاز شگفتانگیز ماده می‌تواند برای دانشمندانی که سعی دارند کامپیوترهای کوانتومی قابل‌اعتماد بسازند، استفاده کلیدی داشته باشد. چنین فناوری می‌تواند با امکان‌پذیر کردن محاسباتی که پیش از این در عمل غیرممکن بودند، جهان را تغییر دهد، اما ثابت شده است اطمینان از قابل اعتماد بودن و استحکام کافی برای استفاده واقعی دشوار است.
