هیچ موجودی روی زمین سخت‌جان‌تر از “تاردیگریدها” یا “خرس‌های آبی” نیست؛ زیرا این موجودات در سخت‌ترین شرایط به بقای خود ادامه می‌دهند. آنها قادرند به مدت ۱۴ روز در دمای منفی ۱۸۰ درجه یا حتی به مدت ۳۰ دقیقه در دمای بالای ۱۵۱ درجه زنده بمانند. این جانداران در محیط “خلأ فضا” و حتی در محیطی با “تابش پرتو ایکس بالا” نیز زنده ماندند.
در واقع، این جاندار می‌تواند شرایطی را که حتی در کره زمین وجود ندارد هم تحمل کند. انعطاف‌پذیری ماورائی آنها و همینطور ظاهرشان، باعث شده تا بسیار دوست‌داشتنی باشند. اما غیر از این مسئله، محققان به دنبال این هستند تا بفهمند این جانداران کوچک، چگونه می‌توانند برای مقابله با سختی‌های سفر فضایی به انسان‌ها کمک کنند.
مقاومت تاردیگرید در سازگاری با محیط زندگی‌اش ریشه دارد. این جاندار در مکان‌های به ظاهر آرام زندگی می‌کند؛ مانند توده‌های خزه خنک و مرطوب روی دیوار باغچه‌ها. ممکن است خانه مرطوب و خزه‌دار آنها، چندین‌بار در سال خشک شود. خشک‌شدن برای اکثر موجودات زنده، بسیار فاجعه‌بار است؛ ولی دربارۀ تاردیگرید این موضوع فرق می‌کند.
در واقع، این جاندار می‌تواند شرایطی را که حتی در کره زمین وجود ندارد هم تحمل کند. انعطاف‌پذیری ماورائی آنها و همینطور ظاهرشان، باعث شده تا بسیار دوست‌داشتنی باشند. اما غیر از این مسئله، محققان به دنبال این هستند تا بفهمند این جانداران کوچک، چگونه می‌توانند برای مقابله با سختی‌های سفر فضایی به انسان‌ها کمک کنند.
مقاومت تاردیگرید در سازگاری با محیط زندگی‌اش ریشه دارد. این جاندار در مکان‌های به ظاهر آرام زندگی می‌کند؛ مانند توده‌های خزه خنک و مرطوب روی دیوار باغچه‌ها. ممکن است خانه مرطوب و خزه‌دار آنها، چندین‌بار در سال خشک شود. خشک‌شدن برای اکثر موجودات زنده، بسیار فاجعه‌بار است؛ ولی دربارۀ تاردیگرید این موضوع فرق می‌کند.
