یکی از دانشجویان شارکو، پیر ژانه، هیپنوتیزم را یک قدم جلوتر برد. او شدیداً معتقد بود که هیستری نوعی اختلال روانی است که به علت نواقص حافظه و نیروهای ناخودآگاه به وجود آمده است. او هیپنوتیزم را روش درمانی ارجح میدانست؛ بنابراین در سالهای اولیه کار فروید، پزشکان توجه روزافزونی به هیپنوتیزم و علل روانشناختی بیماری روانی نشان میدادند.
اکثر بیماران زیگموند فروید در این دوران زنان یهودی جوان و متعلق به طبقه متوسط بودند که برخی علائم عصبشناختی مانند فلج، کوری جزئی، توهم و از دست دادن کنترل حرکتی در آنها مشاهده میشد؛ اما این علائم هیچ نوع علت عصبشناختی واقعی نداشتند. در بیشتر سالهای دهه ۱۸۸۰ و بخشی از دهه ۱۸۹۰ فروید این بیماران را با ترکیبی از ماساژ، استراحت درمانی و هیپنوتیزم درمان میکرد.
زیگموند فروید ۱۹۱۸
اکثر بیماران زیگموند فروید در این دوران زنان یهودی جوان و متعلق به طبقه متوسط بودند که برخی علائم عصبشناختی مانند فلج، کوری جزئی، توهم و از دست دادن کنترل حرکتی در آنها مشاهده میشد؛ اما این علائم هیچ نوع علت عصبشناختی واقعی نداشتند. در بیشتر سالهای دهه ۱۸۸۰ و بخشی از دهه ۱۸۹۰ فروید این بیماران را با ترکیبی از ماساژ، استراحت درمانی و هیپنوتیزم درمان میکرد.
زیگموند فروید ۱۹۱۸