مهمترین جنبش پیشرو ایتالیایی ( آوانگارد ) قرن بیستم،
فوتوریسم است که در آن به مدرنیسم و تکنولوژی بها داده می شد.
پیروان این سبک بر این باور بودند که گونه فرهنگی سنتی و قدیمی را از بین برده و زیبایی زندگی مدرن،
ماشین آلات، سرعت و تغییر و خشونت را در آثارشان منعکس کنند.
بسیاری از هنرمندان آن نهضت مضامین خود را به صورت نقاشی و مجسمه توصیف می کردند
و تنها دسته معدودی از آن در معماری استفاده کردند.
به نظر میرسد که این دسته از هنرمندان نیز تاثیرات بسیاری از پست امپرسیونیست ها گرفتند
ولی این در حالی بود که فوتوریست ها بیشتر تمایل به تکنولوژی جدید برای برقرار سازی ارتباط بین ایده های خود و مخاطبین خود داشتند.
این علایق و تمیلات همچنان تا شروع جنگ جهانی اول ادامه یافت و پس از خاتمه، بسیاری از این هنرمندان جذب فاشیسم شدند
و این نهضت تنها مکتبی بود که به مباحث سیاسی پرداخت.
آثار این هنرمندان بیننده را به یاد سر و صدا، گرما و بوی کلان شهرها می اندازند.
فوتوریسم بر خلاف امپرسیونیسم و پوینتیلیسم که به سرعت خود را به صورت سبک جدیدی شناساندند،
بسیاری از خاصیت های خود را پست امپرسیونیسم، سمبولیسم و دیوژنیسم و در نهایت از کوبیسم وام گرفته بود.
فوتوریسم است که در آن به مدرنیسم و تکنولوژی بها داده می شد.
پیروان این سبک بر این باور بودند که گونه فرهنگی سنتی و قدیمی را از بین برده و زیبایی زندگی مدرن،
ماشین آلات، سرعت و تغییر و خشونت را در آثارشان منعکس کنند.
بسیاری از هنرمندان آن نهضت مضامین خود را به صورت نقاشی و مجسمه توصیف می کردند
و تنها دسته معدودی از آن در معماری استفاده کردند.
به نظر میرسد که این دسته از هنرمندان نیز تاثیرات بسیاری از پست امپرسیونیست ها گرفتند
ولی این در حالی بود که فوتوریست ها بیشتر تمایل به تکنولوژی جدید برای برقرار سازی ارتباط بین ایده های خود و مخاطبین خود داشتند.
این علایق و تمیلات همچنان تا شروع جنگ جهانی اول ادامه یافت و پس از خاتمه، بسیاری از این هنرمندان جذب فاشیسم شدند
و این نهضت تنها مکتبی بود که به مباحث سیاسی پرداخت.
آثار این هنرمندان بیننده را به یاد سر و صدا، گرما و بوی کلان شهرها می اندازند.
فوتوریسم بر خلاف امپرسیونیسم و پوینتیلیسم که به سرعت خود را به صورت سبک جدیدی شناساندند،
بسیاری از خاصیت های خود را پست امپرسیونیسم، سمبولیسم و دیوژنیسم و در نهایت از کوبیسم وام گرفته بود.
