زمین شناسی زمین شناسی

[atena.vd]

ابردوران
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از ائون)
پرش به ناوبری پرش به جستجو واحدهای زمانی در زمین‌شناسی و چینه‌شناسی
گاه‌چینه‌شناسی زمین‌گاه‌شناسی یادداشت‌ها
چینه‌ابردوران
Eonothem ابردوران
Eon جمعاً ۴ ابردوران. نیم میلیارد سال یا بیشتر
چینه‌دوران
Erathem دوران
Era ۱۰ دوران شناخته‌شده. چندصد میلیون سال
سامانه
System دوره
Period ۲۲ دوره شناخته‌شده. ده‌ها تا حدود صد میلیون سال
ردیف
Series دور
Epoch ۳۴ دور شناخته‌شده. ده‌ها میلیون سال
اشکوب
Stage عصر
Age ۹۹ عصر شناخته‌شده. میلیون‌ها سال
گاه‌بازه
Chronozone گاه
Chron زیربخش عصر. توسط ICS به‌کار نمی‌رود.
اَبَردوران[۱] یا ابر گشتمان یا اِئون یکی از تقسیمات زمانی در زمین‌شناسی است که بازه‌های نیم میلیارد سال یا بیشتر را دربر می‌گیرد.

ابردوران از نظر زمین‌شناسی به چهار بخش تقسیم می‌شود که عبارت‌اند از:

• هادئن
• نخست‌زیستی (آرکون)
• پیشین‌زیستی (پروتروزوئیک)
• پیدازیستی (فانروزوئیک)

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[atena.vd]

منابع

1. «اَبَردوران» [زمین‌شناسی] هم‌ارزِ «eon/ aeon»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی، «فارسی»، در دفتر یازدهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۳-۴۵-۶۱۴۳-۶۰۰-۹۷۸ (ذیل سرواژهٔ اَبَردوران)

زمان‌بندی زمین‌شناسی
پیدازیستی (فانروزوئیک) نوزیستی (سنوزوئیک) کواترنری
نئوژن
پالئوژن
میانه‌زیستی (مزوزوئیک) کرتاسه
ژوراسیک
تریاس
دیرینه‌زیستی (پالئوزوئیک) پرمین
کربونیفر
دوونین
سیلورین
اردویسین
کامبرین
نهان‌زیستی (پرکامبرین) پیشین‌زیستی (پروتروزوئیک)
نخست‌زیستی (آرکئن)
پیشازیستی (هادئن)
ویکی‌پدیای انگلیسی.

رده‌ها:

• یکاهای زمان
• ابردوران‌ها
• تاریخ
• زمین‌شناسی
• زمین‌گاه‌شناسی

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[atena.vd]

آبخوان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو

سفره آب یا آبخوان[۱] (به انگلیسی: aquifer) قسمتی از پوستهٔ زمین است که سوراخ‌ها یا خلل و فرج سنگ‌های آن از آب مملو و اشباع شده باشد. معمولاً منافذ و سوراخ‌های سنگ‌ها بر اثر بارندگی‌های ممتد از آب پر شده و با رسیدن به سطح غیرقابل تراوشی مانند سنگ‌های رسی در همان‌جا متوقف می‌گردد و به شکل چشمه‌سارهای مختلفی در سطح زمین آشکار می‌شود. بدیهی است متناسب با خارج شدن آب از این چشمه‌ها سطح آب‌های زیرزمینی افت کرده و پائین می‌رود. قاعدتاً سطح آب‌های زیرزمینی در فصل‌های مرطوب بالا آمده و برعکس در فصل‌های خشک پائین می‌رود ولی هیچگاه از سطح معینی بالاتر یا پائین‌تر نخواهد رفت. پائین‌ترین سطح آب زیرزمینی هر منطقه را سطح آب دائمی آن منطقه می‌نامند.[۲]

آبخوان یا سفره آب زیرزمینی یک لایه آبدار زیرزمینی است که در لایه‌های تحکیم نیافته (گراول، ماسه و سیلت) یا در سنگ‌های دارای درز و شکاف ایجاد می‌شود. این آب می‌تواند از طریق چاه بهره‌برداری شود. آبخوان ناتراوا[۳] و آبخوان کم‌تراوا،[۴] نام‌های است که به لایه‌های آبدار با درجات مختلف قابلیت آب دادن و ذخیره‌سازی داده می‌شود.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[atena.vd]

• برخی تعاریف
• آبخوان آزاد[۶] آبخوانی است که فشاری بر سطح ایستابی آن وارد نمی‌شود.
• آبخوان تحتِ فشار:[۷] آبخوانی است که فشار آب زیرزمینی در آن از فشار جوّ بیشتر است.
• آبخوان کم‌تراوا: واحد زمین‌شناختی سیرشده‌ای را که در شرایط هیدرولیکیِ عادی آب چندانی از آن نمی‌گذرد آبخوان کم‌تراوا می‌گویند.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[atena.vd]

تئوری‌های مربوط به منشأ آب‌های زیرزمینی
برای منشأ آب‌های زیرزمینی تئوری‌های متعددی بیان گردیده است که از همه مهمتر تئوری نفوذ آب در زمین است. قسمت بزرگی از آبی که به صورت برف و باران به زمین می‌رسد در زمین نفوذ کرده و پس از برخورد با سنگ‌ها و طبقات غیرقابل نفوذ مخازن آب‌های زیرزمینی را می‌سازند. این تئوری را نخستین بار فیزیکدانی فرانسوی به نام ماریوت، در قرن ۱۸ میلادی بیان گردید و پس از چندی لومونوسوف آن را تأیید کرد. با این توصیف که ترکیب شیمیایی این آب‌ها پس از نفوذ در زمین ثابت نمی ماند و بر حسب سنگی که در آن جریان یافته‌است تغییر می‌یابد. تئوری فوق مدتی مورد پذیش بود ولی در مورد آب‌هایی که در مناطق مختلف زیرزمینی محبوس بودند بدون این که در آنجا بارش آسمانی قابل توجهی دیده شده باشد، درست نبود؛ لذا در پایان سدهٔ ۲۰ ولگر تئوری تازه‌ای ارائه کرد. این تئوری منشأ آب‌های زیرزمینی را از طریق آب‌های نفوذی قابل قبول نمی‌داند بلکه تشکیل آن‌ها را از تراکم بخار آب موجود در هوا که در بین ذرات و خلل و فرج سنگ‌ها نفوذ می‌کند استنباط می‌نماید؛ بنابراین تئوری جدیدی به نام تئوری تراکم آب به وجود می‌آید. این تئوری به شدت از طرف اکثر دانشمندان انتقاد می‌شود و آن را غیرواقعی اعلام می‌دادند زیرا که بخار آب موجود در فضا به اندازه کافی نیست که بتواند مستقلاً منابع عظیمی از آب‌های زیرزمینی را تشکیل دهند. در اوایل قرن ۲۰ تئوری دیگری به نام تئوری آب‌های ابتدایی توسط یک نفر دانشمند اتریشی به نام E Suess ارائه داده می‌شود که از طرف بسیاری از آبشناسان استقبال می‌گردد. طبق این تئوری بخارها و گازهایی که از ماگما در اعماق زمین برمی‌خیزد با نزدیک شدن به سطح زمین متراکم شده و به صورت آب ابتدایی پدیدار می‌گردند. تجربیات کافی امروزه این نظریه را نیز رد می‌کند. سرانجام تئوری آب‌های فسیل مطرح می‌شود. در این تئوری آب‌های زیرزمینی نواحی عمیق به باقی‌مانده آب‌های حوضه‌های قدیمی که در زیر رسوبات مدفون شده‌اند ربط داده می‌شود. پس از اظهار نظر آبشناسان ممالک مختلف و بررسی تئوری‌های فوق، قریب به اتفاق متخصصین تئوری اول یعنی تئوری آب‌های نفوذی را در مورد آب‌های زیرزمینی قابل قبول می‌دانند. نفوذ آب در زمین تا برخورد به قشرهای نفوذ ناپذیر ادامه می‌یابد. به محض این که آب‌ها به این قبیل لایه‌ها رسیدند و جریان آن‌ها از هر طرف متوقف گردید در خلال حفره‌های سنگ‌ها جمع شده و سفره‌های آبدار یا مخازن زیرزمینی آب را تشکیل می‌دهند.

چون غالباً در اعماق زمین طبقات نفوذ پذیر و غیرقابل نفوذ بطور متناوب قرار دارند، لذا ممکن است در ناحیه‌ای از زیرزمین چندین سفره آبدار بر روی یکدیگر وجود داشته باشند. بالاترین سفره‌های آبدار زمین را که نزدیک به سطح زمین است و چاه‌های معمولی به آن می‌رسد سفره‌های آب سطحی یا مخزن چاه‌ها می‌نامند و سفره‌های زیرین را آب‌های عمیق و مخصوصاً آن‌هایی که در اعماق زیادتر قرار دارند آب‌های محصور یا سفره‌های محاط می‌خوانند. مخازن سطحی آب‌های زیرزمینی با تغییر بارش و درجه گرمای بیرون بسیار تغییر می‌کند. از همین رو مقدار آب چاه‌هایی که از این مخازن تغذیه می‌نمایند سریعاً کم و زیاد می‌شود. در صورتی‌که چاه‌های عمیق که از مخازن عمیق تر زمین (منطقه اشباعی دائم) آب می‌گیرند مقدار آبشان چندان تغییر نمی‌نماید. به علاوه از نظر بهداشت هم آب چاه‌های عمیق (مخصوصاً در نواحی مسکونی) پاک تر از آب چاه‌هایی است که به مخازن سطحی مربوط می‌شوند. عوارض خارجی سطح زمین باعث می‌شود که سطح ایستایی آب‌های زیرزمینی افقی نباشد. آنان که در مجاورت دره‌ها که نیروی جذب سنگ‌های مخزن کمتر است و از مقاومت در مقابل مسیر جریان آب در داخل زمین کسر می‌شود سطح ایستایی پایین‌تر قرار می‌گیرد، بدین ترتیب سطح ایستایی آب‌های زیرزمینی عموماً در کنار دره‌ها انحنا پیدا می‌کند و تحدب سطح مزبور به سمت بالا می‌رود. همان طوری‌که برجستگی‌های سطح زمین باعث تقسیم آب‌های سطحی از یکدیگر است، چین خوردگی لایه‌های غیرقابل نفوذ در اعماق زمین هم وسیله جدا بودن حوضه‌هایی از سفره‌های آبدار زیرزمین می‌گردد و باعث می‌شود تغییرات آب یک مخزن در مخزن مجاور مؤثر نباشد.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[atena.vd]

منابع

• جعفری، عباس. فرهنگ گیتاشناسی (اصطلاحات جغرافیائی). چاپ دوم. تهران: انتشارات گیتاشناسی، ۱۳۶۳.
• «آبخوان» [زمین‌شناسی] هم‌ارزِ «aquifer»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی، «فارسی»، در دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰ (ذیل سرواژهٔ آبخوان)
• جعفری، فرهنگ گیتاشناسی (اصطلاحات جغرافیائی)، ۷۹.
• Aquifuge
• aquiclude, aquitard
• * [Todd, D. K., 1980, Groundwater hydrology, 2d ed.: New York, John Wiley, 535 p]
• unconfined aquifer, phreatic aquifer, water-table aquifer
• confined aquifer
• مجموعهٔ حاضر شامل واژه‌های مصوّب فرهنگستان تا پایان سال ۱۳۸۹.

1. سایت جامع علمی داکفا/ نویسنده: احسان بهمنی 1394

[نهفتن]

• ن
• ب
• و

منابع طبیعی
جو زمین
آلودگی هوا

• Ambient standards (USA)
• Index
  • health
• هوای داخل
  • developing nations
• Law
  • Clean Air Act (USA)
• کاهش ازون

Emissions

• Airshed
• Trading
• Deforestation (REDD)

انرژی

• Law
• منابع انرژی جهانی
• سوخت سنگواره‌ایs (نفت در نقطه اوج)
• انرژی زمین‌گرمایی
• انرژی اتمی
• انرژی خورشیدی
  • نور سفید
  • shade
• انرژی کشندی
• انرژی موج
• توان بادی

خشکی

• مزروعی
• Degradation
• Law
  • حقوق مالکیت
• Management
  • habitat conservation
• کانی
  • معدن
    • law
    • sand
  • peak
  • rights
• خاک
  • conservation
  • fertility
  • health
  • resilience
• کاربری زمین
  • planning
  • reserve

زندگی

• تنوع زیستی
• زیست‌دزدی
• زیست‌کره
• Bushfood
• Bushmeat
• شیلات
  • law
  • management
• خوراک
• جنگل
  • genetic resources
  • law
  • management
• Game
  • law
• Gene bank
• Herbalist plants
• Marine conservation
• Non-timber forest products
• Rand
• Seed bank
• حیات وحش
  • conservation
  • شکاربانی
• چوب

آب
انواع / موقعیت‌ها

• سفره آب
  • storage and recovery
• آب آشامیدنی
• آب شیرین
• آب‌های زیرزمینی
  • تغذیه آب‌های زیرزمینی
  • remediation
• آب‌کره
• یخ
  • کوه یخی
  • یخچال طبیعی
  • کلاهک یخی
• آبیاری
• باران
  • استحصال آب
• Stormwater
• آب‌های سطحی
• پساب
  • آب اصلاح شده

نمودها

• Conflict
• Conservation
• نمک‌زدایی
• سیل
  • control
• ملی کردن آب‌های کشور
• Leaching
• Peak
• آلودگی آب
• Privatization
• کیفیت آب
• حق آب
• منابع آب
  • مدیریت آب
  • policy

مرتبط

• انبازه
  • اموال عمومی
  • enclosure
  • global
  • تراژدی منابع مشترک
• Economics
  • ecological
• Ecosystem services
• Exploitation
  • overexploitation
• مدیریت منابع طبیعی
  • adaptive
• سرمایه طبیعی
  • accounting
• ذخیره‌گاه طبیعی
• Systems ecology
• Urban ecology
• طبیعت وحش

Resource

• Conflict (perpetuation)
• نفرین منابع
• منابع طبیعی
• Nationalism
• Renewable / Non-renewable

درگاه‌ها

• درگاه:کشاورزی
• درگاه:انرژی
• Environment
• Fishing
• Forestry
• Mining
• Water
• 
  
  رده:منابع طبیعی
• 
  
  Commons

رده‌ها:

• آب و محیط زیست
• آبیاری و زهکشی
• آب‌زمین‌شناسی
• آب‌شناسی
• آبخوان‌ها
• منابع آب
• مهندسی خاک و پی

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[atena.vd]

آذرین‌لایه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو

بخش‌های یک توده نفوذی:
۱. کوژسنگ (لاکولیت)
۲. آذرین‌تیغه کوچک
۳. ژرف‌سنگ (باتولیت)
۴. آذرین‌تیغه (دایک)
۵. آذرین‌لایه (سیل)
۶. تنوره آتشفشانی (پایپ)
۷. کاوسنگ (لوپولیت)
آذرین‌لایه یا سیل (Sill)، در زمین‌شناسی، به تودهٔ نفوذی آذرین تختی که در میان لایه‌های رسوبی قدیمی‌تر یک آتشفشان رخنه کند می‌گویند.

آذرین‌لایه‌ها همیشه به موازات بسترهای سنگی پیرامون خود حالت می‌گیرند.

واژهٔ آذرین‌لایه از مصوبات فرهنگستان زبان فارسی است.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[atena.vd]

اردویسین
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از اردوویسین)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
اردویسین Period
488.3–488.3 million years ago
PreЄ
Є
O
S
D
C
P
T
J
K
Pg
N
Mean atmospheric اکسیژن content over period duration c. 13.5 vol %[۱][۲]
(68 % of modern level)
Mean atmospheric کربن دی‌اکسید content over period duration c. 4200 بخش در یکای سنجش[۳][۴]
(15 times pre-industrial level)
Mean surface temperature over period duration c. 16 °C[۵][۶]
(2 °C above modern level)
Sea level (above present day) 180 m; rising to 220 m in Caradoc and falling sharply to 140 m in end-Ordovician glaciations[۷]

اردویسین (به انگلیسی: Ordovician) دومین دوره از دوران زمین‌شناسی دیرینه‌زیستی است که هنگامه‌ای میان ۱٫۹ ± ۴۸۵٫۴ میلیون سال و ۱٫۵ ± ۴۴۳٫۴ میلیون سال پیش را می‌پوشاند.[۸]

این دوره پس از دورهٔ کامبرین است و به دورهٔ سیلورین ختم می‌شود. نام اردویسین که برگرفته از نام قبیله سلتی اردویس‌ها است در سال ۱۸۷۹ توسط چارلز لپ‌ورث گذاشته شد. این نامگذاری به این دلیل بود که مناقشه میان پیروان آدام سجویک و رودریک مرچیسون که بسترهای سنگی یکسان در شمال ولز را به ترتیب در دوره کامبرین و سیلورین می‌گذاشتند، خوابانده شود. لپ‌ورث فهمیده بود که سنگواره زیاگان موجود در چینه مورد مناقشه با هر دو سنگواره‌های پیدا شده از دوره‌های کامبرین و سیلورین متفاوت است. از این رو، او تصمیم گرفت تا این سنگواره‌ها را در دورهٔ جدایی قرار دهد. اگرچه شناسایی اردویسین در پادشاهی متحد به کندی صورت گرفت اما دیگر مناطق جهان آن را به سرعت پذیرفتند. در سال ۱۹۶۰ کنگرهٔ بین‌المللی زمین‌شناسی این دوره را به شکل رسمی به عنوان یکی از دوره‌های دوران نوزیستی به تصویب رساند.

در دورهٔ اردویسین حیات به رشد خود ادامه داد، اگرچه در انتها به یک انقراض بزرگ رسید. بی‌مهرگانی چون نرم‌تنان و بندپایان در این دوره اقیانوس‌ها را اشغال کرده بودند. ماهی‌ها که نخستین مهره‌داران حقیقی بودند به حرکت فرگشتی خود ادامه دادند و نخستین ماهیان آرواره‌دار به گمانی در این دوره پدیدار شدند. حیات زمینی اما هنوز در این هنگام شکل نگرفته بود.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[atena.vd]

منابع

• Image:Sauerstoffgehalt-1000mj.svg
• Image:OxygenLevelsThroughEarthHistory.png
• Image:phanerozoic Carbon Dioxide.png
• Image:CO2LevelsThroughEarthHistory.png
• Image:All palaeotemps.png
• Image:TemperatureLevelsOverEarthHistory.png
• Haq, B. U.; Schutter, SR (2008). "A Chronology of Paleozoic Sea-Level Changes". Science. 322 (5898): 64–68. Bibcode:2008Sci...322...64H. doi:10.1126/science.1161648. PMID 18832639.

1. Gradstein, Felix M., J. G. Ogg and A. G. Smith. A Geologic Time Scale 2004. Cambridge University Press, 2004. ISBN ‎0521786738.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ordovician». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ تیر ۱۳۹۲.

دوران دیرینه‌زیستی
کامبرین اردویسین سیلورین دوونین کربنیفر پرمین
[نمایش]

• ن
• ب
• و

زمان‌های زمین‌شناسی
[نمایش]

• ن
• ب
• و

تاریخ زمین‌شناختی زمین بر پایه مقیاس زمانی زمین‌شناسی

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[atena.vd]

الیگوسن
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سامانه ردیف اشکوب سن
(میلیون سال)
نئوژن میوسن آکیتانین → پیش از آن
پالئوژن الیگوسن چاتین ۲۳٫۰۳–۲۸٫۴
روپلین ۲۸٫۴–۳۳٫۹
ائوسن پریابونین ۳۳٫۹–۳۷٫۲
بارتونین ۳۷٫۲–۴۰٫۴
لوتتین ۴۰٫۴–۴۸٫۶
ایپرزین ۴۸٫۶–۵۵٫۸
پالئوسن تانتین ۵۵٫۸–۵۸٫۷
سلاندین ۵۸٫۷–۶۱٫۷
دانین ۶۱٫۷–۶۵٫۵
کرتاسه پسین ماستریختین → پس از آن
اُلیگوسن (با نماد زمین‌شناسی OG) دوری از مقیاس زمانی زمین‌شناسی است که میان ۳۴ میلیون تا ۲۳ میلیون سال پیش وجود داشته. همانند دیگر دوره‌های زمین‌شناسی، بسترهای سنگی مشخص‌کننده این دوره به خوبی مشخص هستند ولی زمان دقیق آغاز و پایان دوره اندکی نامشخصند. نام الیگوسن از دو واژهٔ یونانی ὀλίγος (الیگوس به معنای «کم») و καινός (کاینوس به معنای «نوین») گرفته شده‌است؛ انتخاب چنین ترکیبی اشاره به گسترش تعداد پستانداران در پی انفجاری فرگشتی در دور ائوسن دارد.[۱]

الیگوسن اغلب دوران گذار مهمی دانسته می‌شود میان جهان کهن گرمسیری ائوسن و اکوسیستم نوین میوسن. دگرگونی‌های بزرگ در این دوره شامل گسترش چمنزارها در سراسر جهان و پسرفت جنگل‌های پهن‌برگ استوایی و محدود شدنشان به مناطق نزدیک به خط استوا می‌شود.

آغاز الیگوسن با یک انقراض مهم همراه بود؛ جایگزین شدن جانوران اروپایی با جانوران آسیایی به استثنای تیره‌های بومی جوندگان و کیسه‌داران. مرز میان الیگوسن و میوسن اتفاقی مشخص و جهانی نیست و برای هر منطقه این مرز هنگامی است که دوران گرم الیگوسن پایانی به دوران خنک‌تر میوسن می‌پیوندد.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان