گردشگری ایران شهر زیبای شیروان

[MAHTA☽︎]

«شیروان» مرکز شهرستان شیروان و دومین شهر بزرگ و مهم استان خراسان شمالی است. جمعیت این شهر در سال ۱۳۹۵، ۸۲٬۶۸۹ نفر بوده‌است.




نام شیروان منسوب به نقش شیری است که شکل و شمایل آن در دامنه کوهی که در فاصله چند کیلومتری جنوب شهر وجود دارد مشاهده می‌گردد، این کوه به شیرکوه نیز معروف است. سنگ‌های تشکیل دهنده شکل شیر با دیگر سنگ‌های کوه‌های جنوب شهر، ازنظر ج*ن*س، نوع و رنگ متفاوت است و باعث می‌شود که هر بیننده‌ای این وجه تمایز (شکل شیر) را به وضوح مشاهده کند. شیروان از کهن‌ترین مراکز فرهنگ و تمدن و تاریخ در خراسان شمالی و ایران است و قدمت تمدن در این شهر به ۷۰۰۰ سال (۵۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح و ۴۵۰۰ سال قبل از امپراتوری هخامنشیان) می‌رسد. تاکنون بیش از ۱۲۰ اثر باستانی و مکان فرهنگی در آن شناسایی شده‌است. تپه باستانی ارگ شیروان سابقاً مرکز حکومت و فرماندهی خطه شمال خراسان بوده‌است و اکنون عظیم‌ترین و مهم‌ترین محوطه باستانی شمال شرق کشور است. این ارگ که در اطراف آن سفال‌های دارای قدمتی ۷۰۰۰ ساله به دست آمده‌است، به عنوان کهن‌ترین زیستگاه خراسان شمالی مورد تحقیق و بررسی و پژوهش باستانشناسان ایرانی و خارجی قرار گرفته‌است. قبرهای زرتشتی در اطراف تپه مذکور و روستاهای قدیمی گلیان و خانلق و بعضی از آداب و رسوم مردم شیروان زندگی زرتشتیان در شیروان را تأیید می‌نماید. در دوران پیش از اسلام شیروان پایتخت قوم پارت بوده‌است. دیاکونوف محقق و نویسنده روسی بر این باور است که نخستین امپراتوری مقتدر پارتها در شیروان به وجود آمده‌است. ایزدوخاراکسی و استرابون از مورخین و جغرافیدانان یونان محل زندگی و حکومت پارت را در دره رود اترک ذکر کرده‌اند. شیروان در زمان اشکانیان در زمره قلمرو آنان قرار داشته و وجود قبرهای زرتشتی و آثار تاریخی در نقاط گوناگون ناحیه شیروان، نه تنها بر شناخت رویدادهای تاریخی شیروان در پیش از تاریخ کمک می‌نماید، بلکه آبادی و اهمیت این شهر را در آن زمان نشان می‌دهد.

رونق شهر شیروان پس از اسلام به دوره فرمانروایی خوارزمشاهیان (قرن ۶ ه‍.ق) مربوط می‌شود که از آن دوران، بناهای اسلامی مانند بقعه امام زاده سلطان محمدرضا به جای مانده‌است. در حملات گورکانیان، این منطقه آسیب فراوان دید و کشتار فراوانی در آن صورت گرفت. در دوره صفویان، مهم‌ترین واقعه‌ای که در این شهر روی داد، کوچاندن چهل هزار خانوار عشایر کُرد به این منطقه بود که برای مقابله با حملات ازبک‌ها، توسط شاه عباس انجام یافت. این شهر در دوران حکومت قاجار همواره یکی از مناطق مهم درگیری‌های حاکمان محلی بود.

شهر شیروان در سال ۱۳۰۸ بر اثر زلزله به کلی ویران شد و پس از دو سال، بار دیگر با روش‌های نوین شهرسازی دوباره ساخته شد و شیروان کنونی هیچ شباهتی به شهرهای باستانی ندارد.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[MAHTA☽︎]

موقعیت جغرافیایی​

شیروان در عرض جغرافیایی ۳۷ درجه و ۴۰ دقیقه و طول جغرافیایی ۵۷ درجه و ۹۳ دقیقه با ارتفاع ۱۰۹۷ متری از سطح دریا و مساحت ۳۷۸۹ متر مربع قرار گرفته‌است. از شمال به پایتخت کشور ترکمنستان شهر عشق‌آباد، از جنوب به شهرستان اسفراین، از شرق به شهرستان فاروج و از غرب به بجنورد محدود می‌شود. شهر شیروان در مجاورت رود اترک قرار دارد. شیروان با فاصله ۲۲ کیلومتری نزدیک‌ترین شهرستان به عشق آباد پایتخت ترکمنستان می‌باشد. (البته گمرک و همچنین جاده‌ای از شیروان به ترکمنستان وجود ندارد)

نام​

نام شیروان منسوب به نقش شیری است که شکل و شمایل آن در دامنه کوهی که در فاصله چند کیلومتری جنوب شهر وجود دارد مشاهده می‌گردد. این کوه به شیرکوه نیز معروف است. سنگ‌های تشکیل دهنده شکل شیر با دیگر سنگ‌های کوه‌های جنوب شهر، ازنظر ج*ن*س، نوع و رنگ متفاوت است و باعث می‌شود که هر بیننده‌ای این وجه تمایز (شکل شیر) را به وضوح مشاهده کند.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[MAHTA☽︎]

​

تاریخ​

پیش از اسلام​

شیروان از کهن‌ترین مراکز فرهنگ و تمدن و تاریخ در خراسان شمالی و ایران است و قدمت تمدن در این شهر به ۷۰۰۰ سال (۵۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح و ۲۵۰۰ سال قبل از امپراتوری هخامنشیان) می‌رسد. تاکنون بیش از ۴۹ اثر باستانی ثبت شده و ۲۵۲ مکان فرهنگی در آن شناسایی شده‌است. تپه باستانی ارگ شیروان سابقاً مرکز حکومت و فرماندهی خطه شمال خراسان بوده‌است و اکنون عظیم‌ترین و مهم‌ترین محوطه باستانی شمال شرق کشور است. این ارگ که در اطراف آن سفال‌های دارای قدمتی ۷۰۰۰ ساله به دست آمده‌است، به عنوان کهن‌ترین زیستگاه خراسان شمالی مورد تحقیق و بررسی و پژوهش باستانشناسان ایرانی و خارجی قرار گرفته‌است. قبرهای زرتشتی در اطراف تپه مذکور و روستاهای قدیمی گلیان و خانلق و بعضی از آداب و رسوم مردم شیروان زندگی زرتشتیان در شیروان را تأیید می‌نماید.

تپه ارگ دوین شیروان از جمله آثار باستانی دیگر شهر شیروان است که با مربوط به هزاره چهارم و پنجم قبل از میلاد مسیح است. بنای تاریخی قزلر قلعه (قلعه دختر) در مجاورت روستای تاریخی زیدر، زادگاه دانشمند بزرگ، شهاب‌الدین زیدری نسوی (منشی سلطان جلال‌الدین خوارزمشاه) قرار دارد که در زمان هخامنشیان احداث و با حمله مغولان تخریب شده‌است.

در دوران پیش از اسلام شیروان پایتخت قوم پارت بوده‌است. دیاکونوف محقق و نویسنده روسی بر این باور است که نخستین امپراتوری مقتدر پارتها در شیروان به وجود آمده‌است. ایزدوخاراکسی و استرابون از مورخان و جغرافی‌دانان یونان محل زندگی و حکومت پارت را در دره رود اترک شیروان ذکر کرده‌اند. شیروان در زمان اشکانیان در زمره قلمرو آنان قرار داشته و وجود قبرهای زرتشتی و آثار تاریخی در نقاط گوناگون ناحیه شیروان، نه تنها بر شناخت رویدادهای تاریخی شیروان در پیش از تاریخ کمک می‌نماید، بلکه آبادی و اهمیت این شهر را در آن زمان نشان می‌دهد.

​

پس از اسلام​

رونق شهر شیروان پس از اسلام به دوره فرمانروایی خوارزمشاهیان (قرن ۶ ه‍.ق) مربوط می‌شود، که از آن دوران بناهای اسلامی مانند بقعه امام زاده سلطان محمدرضا به جای مانده‌است. در حملات گورکانیان این منطقه آسیب فراوان دید و کشتار فراوانی در آن صورت گرفت. در دوران صفویان، مهم‌ترین واقعه‌ای که در این شهر روی داد، کوچاندن چهل هزار خانوار عشایر کُرد به این منطقه بود که برای مقابله با حملات ازبک‌ها، توسط شاه عباس انجام یافت. این شهر در دوران حکومت قاجار همواره یکی از مناطق مهم درگیری‌های حاکمان محلی بود.

شهر شیروان در سال ۱۳۰۸ بر اثر زلزله به کلی ویران شد و پس از دو سال، بار دیگر با روش‌های نوین شهرسازی دوباره‌سازی شد.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[MAHTA☽︎]

آب و هوا​

آب و هوای شیروان معتدل و کوهستانی است و وزش بادها در آن بیشتر در جهت شرقی به شمال غربی است. حداکثر درجه حرارت در تابستان‌ها ۴۳ درجه بالای صفر و کمترین آن در زمستان‌ها ۳۱ درجه زیر صفر است.

مردم‌شناسی​

جمعیت​

بررسی و تحقیق نژاد و تیرهٔ مردم شیروان که از نظر موقعیت مکانی در خراسان شمالی قرار دارد، با توجه به مهاجرت‌ها، جنگ‌ها، کوچ‌ها و اختلاط نژاد و تاخت و تاز اقوام گوناگون در طول سده گذشته مشکل خواهد بود. آقای دکتر عباس سعیدی رضوانی استاد دانشگاه مشهد بر این باور است که: در خراسان شمالی در سطحی حدود ۴۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع تقریباً تمام گروه‌های قومی موجود در ایران زندگی می‌کنند.

بار تولد، مستشرق روسی می‌نویسد: … جبال خراسان که امروز سرحد بین ایران و روسیه است و در عهد قدیم و هکذا در قرون وسطی سکنه‌ی واحدهای واقعه در امتداد دامنه‌های جبال را ایرانیان تشکیل می‌دادند، ولی بدیهی است که واحدهای مزبور به‌واسطه‌ی موقعیت جغرافیائی خود ناچار می‌بایستی غالباً مورد حملات متعدد کوچ‌نشینان ترک واقع شده باشد و به تصرف آنان درآید، از همین تاریخ این سرزمین ترکی آتک یا به‌طور اصح اتیاک که به معنای ولایت دامنه، کوهپایه نامیده شد.

صنیع‌الدوله می‌نویسد: در سلطنت شاه سلطان حسین صفوی که امور دولت مختل گردید، اکراد آخال‌نشین از تاخت و تاز ارگنجی و بخارائی شوریده روی به کوه و معقل‌های سخت گذاشتند و آن زمان ولایت بجنورد و قوچان و شیروان و سملقان مسکن طایفه گرائیلی بود، اکراد برای اینکه یورتی به‌جهت خود به‌دست آرند بنای زد و خورد را با طایفهٔ گرایلی گذاشتند و در اندک مدتی آن‌ها را از محالات مزبور خارج ساختند… و بر این نواحی استیلا یافتند و شیروان را یورت قرار داده تمام چهل هزار خانوار اکراد چشمگزک را که زعفرانلو و شادلو و کاوانلو و عمارلو و قراچورلو باشند، در یورت‌های قوچان و شیروان و بجنورد و مضافات ساکن ساختند.

قسمتی از عشیرهٔ ترک افشار در زمان شاه اسماعیل اول به مرز خراسان قدیم و دشت اَتک و مرو کوچ داده شد به‌طور کلی به‌علت آنکه خراسان دروازهٔ ایران به طرف آسیای مرکزی و سرزمین‌های ماوراءالنهر و ترکستان بوده، از مهاجمان و مسافران شرقی هر گروهی که به ایران حمله می‌کرده یا وارد ایران می‌شده، بخشی از جمعیت خود را در این سرزمین ساکن می‌کرده‌است یا خود ساکن می‌شده‌اند، انواع گروه‌های ترک، که وقت یه ریشهٔ تاریخی آن‌ها بازمی‌گردیم، برخی متعلق به دورهٔ غزنویان، سلجوقیان، خوارزمشاهیان، ایلخانیان و تیموریان می‌باشند از این گروه هستند؛ بنابراین ریشهٔ عده‌ای از ترکان خراسان چون ترکان گرایلی، جانی قربانی و غیره مربوط به پیش از دوران صفویه هستند؛ با توجه به اختلاط شدید قبایل و مهاجرت اولیه آریایی‌ها در پیش از میلاد و کوچ و مهاجرت کردها در زمان شاه اسماعیل و شاه عباس اول به این منطقه و ساکنین پیشین آن که اکثراً تات و گرائیت ایلی بودند در یک جمع‌بندی کلی، می‌توان نتیجه گرفت که اصل نژاد مردم شیروان چه کرد و چه ترک و چه فارس مانند دیگر مردم خراسان شمالی آریائی است.

- در کمتر نقطه‌ای از جهان در سطحی چنین کوچک (خراسان شمالی، که در برگیرندهٔ شیروان نیز می‌گردد) به این چنین مخلوطی از اقوم و زبان‌ها و لهجه‌های متفاوت برخورد می‌کنیم.

- در حال حاضر این اقوام با همهٔ تفاوت‌ها و ویژگی‌های قومی ـ زبانی و فرهنگی و علی‌رغم داشتن تاریخی آشفته و گاه خون‌آلود با هم به آرامش و مسالمت زندگی می‌کنند.

- این زندگی مسالمت‌آمیز و درآمیختگی قومی ـ فرهنگی در بین اقوام و زبان‌های مختلف در شمال خراسان ویژگی بزرگ انسانی این ناحیه است.

زبان‌ها و گویش‌ها​

بزرگ ترین گروه قومی_زبانی رایج در شیروان کُردهای کُرمانج هستند . ساکنین شیروان متشکل از کردهای کرمانج، فارس‌ها، تات‌ها و ترک‌های خراسانی می باشند ؛ که کردهای کرمانج با گویش کرمانجی و ترک‌های خراسانی با گویش محلی خراسانی ترکی آسیای میانه و تات‌ها با لهجه تاتی تکلم می‌کنند. گویش رسمی و فارسی در شیروان ترکیبی از زبان‌های کردی کرمانجی، ترکی و تاتی است، مردم شهر شیروان به زبان کردی کرمانجی که قدمت آن به چند قرن پیش می‌رسد تکلم می‌کنند و زبان روستائیان شیروان از ترکیب خاصی برخوردار است، مثلاً مردم روستاهای زوارم، فجرآباد (بزاوه) و مشهد طرقی که به ترتیب در فواصل ۲ و ۸ کیلومتری از یکدیگر قرار گرفته‌اند، زوارمی‌ها: ترکی، بزآبادی‌ها: کردی و مشهد طرقی‌ها: فارسی صحبت می‌کنند یا قراء اسطرخی، پهلوانلو گلیان که هر سه در مسیر یک دره واقع شده‌اند و جزء یک دهستان هستند به ترتیب: ترکی، کردی و تاتی تکلم می‌کنند. برخی از این گروه‌ها در طول قرون با هم به زد و خورد مشغول بوده‌اند. داستان ترکمن تازی و برخوردهای میان کردها و ترکمن‌ها و سایر اقوام خراسان مسئله‌ای است که تا حدّ زیادی شناخته شده‌است. در ر*اب*طه با اختلاف قومی ـ زبانی و فرهنگی آقای دکتر پاپلی یزدی تحقیقی در دو روستای نوار مرزی دهستان قوشخانهٔ شیروان انجام داده‌اند که بسیاری از واقعیت‌ها را در این مورد مشخص می‌کند به هر حال با توجه به آماری که در سال ۱۳۶۵ شمسی انجام گرفته‌است و در شناسنامهٔ شهرستان شیروان ثبت است مردم شهرستان شیروان به زبان‌های کردی، ترکی و فارسی صحبت می‌کنند.

سازهای محلی​

۱- قُشمه: از دو نی استخوانی که کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند و مانند نی سوراخ‌هایی دارند درست شده‌است.

۲- دوتار: از دو رشته سیم که ۱۱ تا ۱۳ پرده دارد تشکیل می‌شوند و با انگشتان می‌نوازند.

۳- دُهل: شبیه طبل بزرگی است که معمولاً به گر*دن می‌آویزند و با دو چوب که یکی ضخیم‌تر از دیگری است در دو جهت نواخته می‌شود.

۴- سُرنا: مانند شیپوری است به طول تقریبی ۳۵ سانتی‌متر که صدای فوق‌العاده بلند و رسا دارد از دوهل و سرنا در مراسم برگزاری کشتی با چوخه، استفاده می‌شود و در جشن‌ها نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

1. کمانچه: از چهار سیم و پرده‌های مشخص درست شده که با آرشه نواخته می‌شود.
2. دایره: پوسته نازکی را بر چوبی دایره‌ای شکل می‌کشند و بیشتر در جشن‌ها و عید گاه‌های سابق مورد استفاده قرار می‌گرفت.
3. موزقان: این ساز در سابق بیشتر مورد استفاده قرار می‌گرفت امّا در حال حاضر برای اکثر مردم ناشناخته است.
4. نی: لوله‌ای به طول تقریبی نیم متر، که از چوب یا آهن می‌سازند و بیشتر مورد استفاده چوپانان در هنگام چرای گوسفند و آبخوران دام قرار می‌گیرد.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[MAHTA☽︎]

فرهنگ​

آداب و رسوم​

بازی‌های بومی​

۱-هُوَلَنْدِه (مشابه پرش‌های طول و ارتفاع)
۲- زنجیره
۳- رها رها
۴- پیشته پیشته
۵- اله چمبه
۶- کِبِدی کِبِدی
۷- چِلِی
۸ - بای (تاب بازی)
۹- اصولولی
۱۰ - تسمه تسمه
۱۱- قره گُردِم
۱۲- اُستا زنجیر باف
۱۳ -گوز باقْلَنْدِه
۱۴- قُلاقِ چکْمَه
۱۵- گرگم به هوا
۱۶- گل گل
۱۷- نون نون (لانه شیطان)
۱۸- پارا
۱۹- کلاس کلاس
۲۰- ر*ق*ص چوب
۲۱- اُوپشتک
۲۲- دوز
۲۳- مَزَلاق
۲۴- لَپَّر
۲۵- ملاّ ملاّ
۲۶- زوو
۲۷- دونقوز، دونقوز
۲۸- دستمال دستمال
۲۹- دو.. د
۳۰- کچه کچه

کتابخانه‌ها​

. کتابخانه استاد زارعی
. کتابخانه امام علی

انواع نان‌ها، سوغات و غذاهای محلی​

1. قَتْلَمَه: آرد را خمیر کرده و آن را ورقه ورقه می‌کنند و لابلای آن را روغن و زعفران و ادویه می‌زنند و آن را در تنور می‌پزند.
2. چَلْپه: خمیر را نازک کرده و آن را در داخل روغن د*اغ قرار می‌دهند تا خوب سرخ شده و آماده شود.
3. اَگِنجه: با قرار دادن سبزی‌های محلّی و پیاز سرخ شده در داخل خمیر آن را در روغن سرخ می‌کنند.
4. شیرمال: آرد را با شیر خمیر می‌کنند و با کشیدن مقداری روغن با زعفران بر روی آن در تنور قرار می‌دهند تا آماده شود.
5. ساج نونه: نوعی نان محلّی نسبتاً نازک که روی ساج (ظرف از ج*ن*س چدن است (سل)) می‌پزند و دارای انواع مختلف است.
6. شکر پنیر (آبنبات):آبنباتی است که بین مردم شیروان و استان خراسان شمالی طرفداران زیادی دارد همچنین مغازه آبنبات فروشی محمدنژاد واقع در خیابان سعدی معروف‌ترین و باکیفیت‌ترین آبنبات سازی و آبنبات فروشی شهر است.
7. فطیر: این نان محلّی انواع مختلف دارد که بهترین نوع آن با کره و به نام «فطیر مسکه» مورد استفاده قرار می‌گیرد.
8. قاق: آرد را با روغن و شکر و ادویه به خمیر تبدیل می‌کنند و آن را در تنور می‌پزند، قاق به علّت خشک بودن مدّت زیادی نگهداری می‌شود.
9. چریش لی فطیر: آرد را با آب و چریش (نوعی گیاه محلّی خودرو کوهستانی) خرد شده خمیر می‌کنند و آن را در تنور می‌پزند.
10. جِزْلِق لی فطیر: آرد را با آب و جزلِق (تکه‌های کوچک دنبه گوسفند که روغن آن قبلاً گرفته شده‌است) خمیر می‌کنند و آن را می‌پزند.
11. کلوچه برنجی: آرد برنج را با شکر و آب خمیر می‌کنند و آن را در قطعات کوچک می‌پزند.

۱۲. چُزمه: نوعی نان محلّی نازک است که در داخل روغن سرخ می‌شود. ۱۲- قوتاب (قطاب): داخل خمیر را با انواع سبزی‌ها و گوشت کوبیده پر می‌کنند و سپس آن را داخل روغن سرخ می‌نمایند.

1. یَخنه پلو: چلو به اضافه گوشت آب‌پز که در داخل برنج قرار می‌گیرد (ته چین).
2. آبگوشت: شامل. گوشت، نخود، لوبیا، سیب زمینی، که آبگوشت آن به صورت ترید و گوشت و دیگر مخلفات آن به صورت کوبیده خورده می‌شود.
3. سِمْسِه: شامل آرد و شیره انگور است که آب و ادویه به آن اضافه می‌شود البته ابتدا آرد را در روغن تف می‌دهند.
4. دُیمَه دَنی: گندم را نیمه کوبیده کرده و آن را در آب می‌جوشانند و سپس در دم می‌گذارند و با اضافه کردن مقداری آرد، روغن و ماست می‌خوردند.
5. قَیش: از رشته‌های نازک و پهن خشک شده خمیر گندم، ماست و عدس و روغن درست می‌شود.
6. کَچِه (کاچی): شامل آرد، آب و روغن است.
7. نون قاتق یا کله جوش: پیاز را در روغن سرخ می‌کنند و ماست را به صورت دوغ، چوب شیرین و گردوی کوبیده شده را بر آن می‌افزایند و پس از مدّتی جوشیدن نون در آن تلیت کرده و می‌خورند.
8. پی او: پیاز را رد روغن سرخ می‌کنند و با اضافه کردن مقداری عدس و ادویه و آب و احیاناً چند عدد تخم مرغ و با ریز کردن نان در آن خورده می‌شود.
9. دَرشو گرم: شمال آرد، شیره انگور، ادویه و روغن می‌باشد که مانند سمسمه درست می‌شود.
10. آش رشته: حبوبات و انواع سبزی‌ها را آماده می‌کنند و سپس با اضافه کردن رشته آن را طبخ می‌نمایند
11. آش یارمه: یکی از آش‌های معروف محلی است که با گندم ریز شده و سبزی درست می‌شود که با اضافه کردن دوغ آن را می‌خورند.
12. مَسْدُوه: با حبوبات و سبزی‌های محلی مخصوصاً گیاه گزلی با مقداری برنج پخته می‌شود و با اضافه کردن دوغ آن را می‌خورند
13. فرنی: از شیر و آرد برنج درست می‌شود.
14. شیره د*اغ: روغن حیوانی را د*اغ می‌کنند و شیره انگور را داخل آن می‌ریزند و باریز کردن نان در داخل آن می‌خورند.
15. تَلخان: گندم را روی ساج (سل) برشته می‌کنند و آن را در هاون نیمه خرد می‌کنند و با اضافه کردن مغز دانه خربزه و کنجد و شیره انگور، این محتویات را مالش می‌دهند تا غذای پر انرژی تلخان آماده شود.
16. آش قلَیه: پس از آماده شدن آش رشته که با دوغ سیردار مخلوط است، روی آن قیمه می‌ریزند و می‌خورند.
17. قرمه: اول دمبه گوسفند را در قابلمه در زیر آتش د*اغ می‌کنیم پس از آن که روغن داد به همراه تکه‌های مانده دمبه که جزقاله نام دارد پیاز فراوان را در قابلمه می‌ریزیم و بعد ازان کمی زرد چوبه اضافه می‌کنیم پس از طلایی شدن پیاز سپس گوشت‌های تکه‌تکه شده گوسفند را درون قابلمه می‌ریزم و می‌گذاریم به آرامی پخته شود.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[MAHTA☽︎]

شهرسازی​

محله‌ها​

1. پاسداران
2. امام رضا
3. امام خمینی
4. جامی
5. فلسطین
6. شهرک امام
7. گنبدی
8. زیباشهر
9. نادری
10. جانبازان
11. فروغی
12. سلمان فارسی(قسمت شرقی کمربندی قدیم ات)
13. ابوذر غفاری(قسمت غربی کمربندی قدیم است)
14. زمین کشوری
15. چنگل آباد
16. شفا
17. سجادشهر
18. فردوسی
19. خیام
20. رزاز
21. آزادی (بیست متری هاشمی)
22. استقلال
23. پیروزی
24. فرهنگ
25. کمربندی قدیم(متشکل از دو خیابان اصلی سلمان فارسی و ابوذرغفاری در شرق و غرب میباشد )
26. معلم

معابر و تقاطع‌ها​

1. خیابان امام خمینی
2. خیابان بهشت

بهداشت و درمان​

• بیمارستان امام خمینی
• بیمارستان آیت‌الله رفسنجانی

دانشگاه‌ها​

• مجتمع آموزش عالی شیروان
• مجتمع آموزش عالی سلامت شیروان
• دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیروان
• دانشکده فنی پسران پروفسور حسابی
• دانشگاه علمی کاربردی شیروان
• دانشگاه پیام نور شیروان
• آموزشکده فنی و حرفه‌ای سما
• دانشگاه غیرانتفاعی علم و ادب نوین شیروان
• حوزه علمیه آیت‌الله حکیم
• حوزه علمیه فاطمه الزهرا
• مؤسسه آموزش عالی علمی-کاربردی مهارت مرکز شیروان
• دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی شیروان

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[MAHTA☽︎]

ورزش​

• کشتی چوخه: کشتی برای ایرانیان نه یک مبارزه برای غلبه بلکه تلاش و ورزش بدنی بوده که همراه با شهامت و شجاعت بوده‌است ونام پهلوان برای مردم ارزش فرهنگی ممتازی داشته‌است. کشتی با چوخا در فصل‌هایی به‌خصوص زمستان و بهار طی مراسمی خاص از جمله عروسی انجام می‌شده و در چند دهه اخیر به لحاظ لباس چوخا که هنگام کشتی به تن می‌کنند به مرور نام آن به کشتی چوخه تغییر پیدا کرده‌است. مسابقات این ورزش در سال ۱۳۴۲ برای اولین بار با حمایت منوچهر لطیف در شهر شیروان برگزار شد. همچنین عیسی خان پهلوان اوغازعلی اکبر پهلوان بوده‌اند.
• کوهنوردی و صخره‌نوردی: محمدرضا رمضانپور و رضا پیل پا عضو تیم ملی ۵ نفره صخره‌نوردی ایران از شیروان
• والیبال: تیم قند شیروان که در سال‌های ۸۱ و ۸۲ در لیگ برتر والیبال کشور حضور داشت و به عنوان بهترین تیم شهرستانی انتخاب شد. این تیم به خاطر مشکلات مالی منحل شد
• علی شفیعی (بازیکن والیبال) بازیکن تیم ملی والیبال
• جودو و کوراش: دکترایوب حسنی قهرمان کوراش آسیا و جهان، عضو تیم ملی کوراش ایران
• هندبال: هانی زمانی ملی پوش تیم ملی هندبال ایران و اولین لژیونر هندبال ایرانی
• کشتی: علی خالق زاده قلعه بیگ کشتی‌گیر تیم کشتی راه‌آهن مشهد و عضو سابق تیم ملی کشتی آزاد ایران و دارو بین‌المللی کشتی و ریاست اداره ورزش و جوانان
• هاکی: مرضیه پهلوانی بازیکن پیشین تیم ملی و سرمربی کنونی تیم ملی هاکی زنان ایران
• همچنین محمد داوری شرکت کننده عصر جدید بود که در روستای مشهد مشهد ترقی (یکی از روستاهای شیروان) زندگی می‌کند.

گردشگری​

جاذبه‌های طبیعی​

امامزاده قاسم الحسینی روستای خادمی

• منطقه ییلاقی حفاظت شده گلیل نامانلو
• روستای هدف گردشگری زوارم
• آبشار باداملق
• آبشار و رانش زمین اسطرخی
• زندازی (زندان زو یا دره زندان)
• دره گلیان
• چشمه مختومی فجرآباد
• آجان کوه

آجان کوه، نزدیکترین کوه به شهر شیروان با فاصله تقریبی بیست کیلومتر و فاصله دو کیلومتری از روستای توده می‌باشد. قله این کوه حدود هزار و هفصد و پنجاه متر از سطح دریا ارتفاع دارد ولی از ضلع شرقی (از طرف روستای توده) حدود هفصد متر ارتفاع دارد و برای افرادی که تازه شروع به کوه‌نوردی کردن، مناسب است.

پارک‌ها و فضای سبز​

• کوهستان پارک شیرکوه
• پارک کوثر
• پارک فرهنگ
• پارک شهید فهمیده
• بوستان مادر

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان