کامل شده پرواز آفرودیت| زار کاربر تک رمان

[لیلیِ مجنون]

پرواز آفرودیت
به قلم: ن.ح
ژانر : اجتماعی، تراژدی، انگیزشی
ویراستار: Aseman♡
سطح: ارزشمند
مقدمه من نمی‌خواهم تو مرا چون‌که من هستم؛ دوست بداری... می‌خواهم مرا دوست بداری چون من یک زنم!​

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[لیلیِ مجنون]

من نه حوایی‌ام که از گوشه‌ی جسم آدم جایی بی‌آفرینم بر خود، نه بهشتی زیر پای دارم که از آن رانده می‌شوم با یک فتوا!
من نه پری، نه حورزادم! من آفرودیتی‌ام در بند سخنانی پوچ!
می‌گویند ما تو را دوست داریم، عجیب است!
صبر کنید تا این دوست داشتن را برایتان شرح دهم.
اصلاً آدم مگر اسمش آدم نیست؟ آدم به معنای انسان است و آدم مرد بود.
فرهنگی از لغت در دست دارم که به جمع انسان می‌گوید: مردها! مردمان!
من یک فضانورد در سیاره‌ای دیگرم، سیاره‌ای که مرا به رسمیت نشناخته.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[لیلیِ مجنون]

هی، بانو!
دست کشیدن از آزادی برای بال‌هایت ضرر دارد!
به مرور وجودت را کمرنگ می‌کند!
به این فکر کن اگر نبودی جهان درتکاپو بود.
اگر نبودی، به بودنت خواهش می‎‌‌شد. آری!
تو حتی خودت هم نمی‌دانی چقدر مهمی.
پس بمان! بمان و اگر سیلی زدند، پای لگد بردار!
اما بمان‌.
ستم باشد، بمان!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[لیلیِ مجنون]

من یک بانوام!
یک ملکه!
حتی در لباس‌های پاره هم خواهم درخشید.
و درخششم باید تمام چشم‌هارا بزند،
صدایم گوش‌هایتان را کر کند.
من هستم و بودنم باید میان‌تان باشد!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[لیلیِ مجنون]

آفرودیت جان!
برقص با لمس قطرات عشق بر روی گونه‌ات،
پیچ می‌خورند حلقه‌های هزار رنگ زیبایت در طلوع آفتاب مهر.
بخند و برقص و جهان را به ر*ق*ص با خودت وادار!
لباس سپیدت منظره‌ای دیدنی‌ست.
زمانی که بی‎‌خجل، بر ب*دن پیچ وتاب می‌دهی.
سرخوش و فریبنده و در عین حال پاک.
و دامنت می‌رقصد با تو، کشیده به دنبالت!
عجب لذتی‌ست دیدن رهایی تو.
جوانه بزن، پروانه شو!
تو یک زنی! الهه‌ی شور و زیبایی!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[لیلیِ مجنون]

بانو قلم‌موی رنگ‌ها را کنار بینداز!
رخ تو بی‌آرایش هم، مثل باران دلنشین است.
تو همین‌گونه و با همین درخشش معصومانه‌ات زیباترینی.
نگذار که محوت کنند آلایش‌های بی‌جواب.
تو مانند الماسی، پاک و روشن، زیبا.
در طلوع خورشید صبح فردا بدرخش، ساده و ملکه‌وارانه!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[لیلیِ مجنون]

نمی‌گویم آن‌قدر مظلوم باش که نابودت کنند.
نمی‌گویم سرکشی نکن!
اصلاً که می‌تواند بگوید چه باش و چه نباش؟!
می‌گویم نگذار، الماس باش، سخت، اما زیبا.
براق، فریبنده؛ اما محکم!
نمی‌گویم رژ سرخ لبانت خسته‌ کننده می‌شود؛
می‌گویم ل*ب‌های تو، رخ تو،
بدون زینت‌ها هم بهترین است.
تو هرچه باشی زیبایی!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[لیلیِ مجنون]

تو آرتمیسی، تو هستیایی، تو آتنایی!
اما افرودیت بودن ز یادت نرود.
عشق را بفهم، درگیرش شو،
احتیاج داری به این عشق برای زندگی.
نگذار دلت را از سنگ کنند این بی‌رحمان حقیر پسند!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[لیلیِ مجنون]

توی سرش زدند و روسری بر او پوشاندند، چشمانش را بست.
با لگد، محکم بر تمام تنش کوبیدند و جرمی نداشت، لبخندی زد و شکست!
سیلی‌هایشان بر صورتش فرود آمد، خون چکید از ل*ب‌هایش، سعی کرد بخندد.
مشت بر قلبش فرود آوردند، بندبند وجودش لرزید و بازهم معصومانه خندید.
بخند آفرودیتم! روزی رستاخیز عدالت برپا خواهد شد!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[لیلیِ مجنون]

ب*وسه‌ی سرخش بر تیغه‌ها،
و به حکم یک بانو، متوقف کردند.
سنگ زدند؛ مشت کوبیدند!
شکاندند و تمام کردند.
از میان جنازه‌ی الهه‌ها، آفرودیت برخیز!
بلندشو حتی در بند.
بلندشو با پاهای قلم شده.
قلم بر دست گیر و از هرآنچه «نباید» بارها بنویس.
آن تیغه که گر*دن موهای افشانت را زد، روزی سربازت در راه زندگی‌ست.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان