کامل شده دختری از تبار مهتاب| زار کاربر انجمن تک رمان

[لیلیِ مجنون]

***
ماهِ من،
رنگ بر رخساره داشت؟
حال او باران بود؟
نام او مَه بودش یا مهتاب!
درد من در دست‌های درمانش،
زندگی آرام بود؟!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[لیلیِ مجنون]

***
سرد‌ها سردتر از قبل،
نور چشمم خاموش!
بر دلم «تَنگ شدگی» فرمانروایی می‌کند!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[لیلیِ مجنون]

***
سکوت کن دخترک!
تکیه مکن بر دیواره‌های گناه شهر
مردمش عاصی‌اند؛
در چشمانت غوغایی فراموش شده داری،
می‌دانم!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[لیلیِ مجنون]

***
نور در من به کویِ اسارتِ خموشی گرفته شده؛
چه شد با من تمامِ نمایان شده‌ام؟
چرا صدایم قفل شده در قلم؟!
لعنت! به‌من آواز هراسناک و مهر افزونم را پس دهید!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[لیلیِ مجنون]

***
بالاخره دیدمش
و قطره‌های تهی از عشق،
بر فراز دیده‌بانم، مثل من از چشمان مهتاب
تاب خوردند و آرام به سقوط نشستند؛
آشوب فریاد می‌کشید
دل این زمین هم لرزید؛ زیر پایم سقفی نماند!
من خالی شدم، پوچِ پوچ!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[لیلیِ مجنون]

***
دیدی چه زود سه‌سال هم گذشت؟
دست‌های خشک و خالی‌ام را
بر آسمان خانه پهن کرده‌ام
و نقش می‌کشم بر درخشش ستاره‌ها...
جای خالی مهتاب تاریک است،
رخ ماه گونش را...
شیره‌ی جانش را نوشیده‌اند که نیست؟

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[لیلیِ مجنون]

***
بازهم نیستی مهتابکم!
و منی که به نبودت عادت کرده‌ام!
هر استکان قهوه‌ی بی‌تو را، در کنار چند حبه مرگ تدریجی، میل می‌کنم؛
دخترکت، ماه بانوی تو!
این‌جا دقیقاً میان بیابان خاطرات
منتظر قطره‌ای باران از نگاه تو مانده،
مانده یا خشک شده؛ نمی‌دانم!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[لیلیِ مجنون]

***
به خیال خودت تنها و بی‌آوا
مرا در یک جهنم رها کرده‌ای؟
خب! درست خیال کردی؛ اما مگر نمی‌دانستی؟
راهی که در آخر، تمامِ من به آن ختم می‌شود؛
قطعاً سرچشمه‌ی نور است، خورشید نه،
تو!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[لیلیِ مجنون]

***
اهالی شهر، کمابیش مرا با نام تو شناخته بودند
و حال که نیستی، حال که ندارمت،
دیگر تمام لعنتی‌شان می‌شناسند؛
دختر مجنون شب‌گردی را که مثل یک گرگ زخمی آواره‌ی ماه شب چهارده، پس کوچه‌های دلتنگی‌اش را قدم نه؛ اما
س*ی*نه‌خیز می‌گذرد!
می‌بینی چه بیچاره و مفلوک در تملک تو جا خوش کرده‌ام؟
می‌گویند مگر چاقو زیر گلویت گذاشته‌‌اند!
می‌گویند مگر مجبورت کرده‌اند عاشقی را جور کشی کنی!
آری! می‌گویم آری؛ چون گویی کسی تیزِ خونین عشقت را بر قلب من هُل داده؛
کسی انگار تهدید کرده مرا به دیوانه‌ات بودن!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[لیلیِ مجنون]

***
دراز بر س*ی*نه‌ی سردِ قعرِ سرامیک‌ها
زیرِ سیاهیِ سایه‌نشین به مهتابی که پس از آن روزِ شفاف و آشوب برگشتنش لبی از سخن با من باز نکرده بود و انگار این تبعید من از بینایی وجود او بدجور دلش را سنگ که هیچ، آهن آب دیده کرده بود؛ نگاهم ثانیه‌ای به زخم‌های خط کشیده‌ی دستم می‌افتد، این‌جا به آن ردِ خودکشی می‌گویند و هرکه من تابه‌حال دیده‌ام آن را دارد...
دوباره نگاهم را به ماه که تندیسی از نورِ شکافته‌ی تاریکی‌ست می‌دهم و چقدر سیر نمی‌شوم از حل کردن وجودش در تن خاکی شده‌ام و چقدر نگاه کردنش برایم خسته نمی‌شود!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان