ل
لیلیِ مجنون
مهمان
دلنوشته‌ی دختری از تبار مهتاب
به قلم: ن.ح
ژانر: عاشقانه، تراژدی
ویراستار: Pegah.a
خلاصه:
قدم گذاشت بر سیاره‌ی پلیدی با نام زمین؛
دختری که از ج*ن*س مهرِ مهتاب بود.
آخرین ویرایش توسط مدیر:
-
🌱فراخوان جذب ناظر تایید ( همراه با آموزش ) کلیک کنید
ساعت تک رمان
- وضعیت
دلنوشته‌ی دختری از تبار مهتاب
به قلم: ن.ح
ژانر: عاشقانه، تراژدی
ویراستار: Pegah.a
خلاصه:
قدم گذاشت بر سیاره‌ی پلیدی با نام زمین؛
دختری که از ج*ن*س مهرِ مهتاب بود.
ل
لیلیِ مجنون
مهمان
آمد از ماه؛
همان دختری که کوله‌بارش مِه گرفته بود،
نورانی بود چشمانش
و لباسش نیز تاریکی شب‌های بی‌مهتابی بود
خستگی شانه‌هایش بر آینه خمیده
و افکار عفونت کرده‌اش بر ذهنش آوار شده
ضربانش تند میزد!
همان دختری که کوله‌بارش مِه گرفته بود،
نورانی بود چشمانش
و لباسش نیز تاریکی شب‌های بی‌مهتابی بود
خستگی شانه‌هایش بر آینه خمیده
و افکار عفونت کرده‌اش بر ذهنش آوار شده
ضربانش تند میزد!
آخرین ویرایش توسط مدیر:
ل
لیلیِ مجنون
مهمان
***
من معشوقه‌ی مهتابم، بی‌توجه به حسادت خورشید!
لبخندم ساده؛ همچون کتاب‌های کودکانه
خوانده می‌شوم بی‌آنکه بدانند مرا؛
من حضرت نورم، سرچشمه‌ی باران!
من معشوقه‌ی مهتابم، بی‌توجه به حسادت خورشید!
لبخندم ساده؛ همچون کتاب‌های کودکانه
خوانده می‌شوم بی‌آنکه بدانند مرا؛
من حضرت نورم، سرچشمه‌ی باران!
آخرین ویرایش توسط مدیر:
ل
لیلیِ مجنون
مهمان
- این‌جا دگر کجاست؟
چرا تاریک‌تر از منند؟
چرا اول هر امیدشان «نا» دارد؟
مسموم شده غیرت‌هایشان،
زنگ زده محبت در دلشان و
جرات را به کوی فراموشی سپرده‌اند!
چرا تاریک‌تر از منند؟
چرا اول هر امیدشان «نا» دارد؟
مسموم شده غیرت‌هایشان،
زنگ زده محبت در دلشان و
جرات را به کوی فراموشی سپرده‌اند!
آخرین ویرایش توسط مدیر:
ل
لیلیِ مجنون
مهمان
در افکار تو خالی و لبریز از بی‌جانِ این سیاره مانده‌ام...
لحظه‌ی قدم نهادنم، آغازِ دیدهایم در کُلِ این زمین، تقدیر نشان بوده است و حال در خود گم شده و سرگردانم!
من همه‌چیز را شنیدم!
لحظه‌ی قدم نهادنم، آغازِ دیدهایم در کُلِ این زمین، تقدیر نشان بوده است و حال در خود گم شده و سرگردانم!
من همه‌چیز را شنیدم!
آخرین ویرایش توسط مدیر:
ل
لیلیِ مجنون
مهمان
همه تن‌پوش فرشته بر تن دارند کل جاده را
پس کیست مانایِ به گند کشیدن این حوالی؟
کسی اگر نیاید، همه‌‌جا خواهد مُرد؛
آن هیچکسِ رنگ نشان باید بیاید...
پس کیست مانایِ به گند کشیدن این حوالی؟
کسی اگر نیاید، همه‌‌جا خواهد مُرد؛
آن هیچکسِ رنگ نشان باید بیاید...
آخرین ویرایش توسط مدیر:
ل
لیلیِ مجنون
مهمان
***
سخت مانده سیگار جایِ خالی‌اش در دستم!
مهتابم،
ای مَهِ شعشعهِ نام،
به کدام کوی دنبال تو گردم در تمام این شهر؟!
سخت مانده سیگار جایِ خالی‌اش در دستم!
مهتابم،
ای مَهِ شعشعهِ نام،
به کدام کوی دنبال تو گردم در تمام این شهر؟!
آخرین ویرایش توسط مدیر:
ل
لیلیِ مجنون
مهمان
***
قبرستان فراموشی را شنیده‌ای؟
من از آن‌جا می‌آیم
همان‌جا که مردمانش بی‌روح بر سنگ قبر احساسات و یادِ خود قدم‌زنان، باران می‌شوند...
گویی بودم من!
من و دخترکی که تارهای تنهایی به دورش پیچیده و موهایش سرگردان بودند
و او تنها می‌گریست
به او گفتم تو کیستی آن‌قدر نحیف و خُرد،
در این گورستان سرد؟
گفت او: «من در یادت هستم؛ تمام کودکی‌ات!
منم همان دخترکی که در نوجوانی به باد رها سپردی و با ماه، سفر کردی از این شهر... به خودم می‌آیی
مهتاب من فراموش گشت در این زمین!»
قبرستان فراموشی را شنیده‌ای؟
من از آن‌جا می‌آیم
همان‌جا که مردمانش بی‌روح بر سنگ قبر احساسات و یادِ خود قدم‌زنان، باران می‌شوند...
گویی بودم من!
من و دخترکی که تارهای تنهایی به دورش پیچیده و موهایش سرگردان بودند
و او تنها می‌گریست
به او گفتم تو کیستی آن‌قدر نحیف و خُرد،
در این گورستان سرد؟
گفت او: «من در یادت هستم؛ تمام کودکی‌ات!
منم همان دخترکی که در نوجوانی به باد رها سپردی و با ماه، سفر کردی از این شهر... به خودم می‌آیی
مهتاب من فراموش گشت در این زمین!»
آخرین ویرایش توسط مدیر:
ل
لیلیِ مجنون
مهمان
***
قطره‌قطره اشک‌هایم می‌چکید بر دل شب
من ماهم را خواستارم؛
دلم وجود شیشه‌ای رنگش را می‌خواهد!
قطره‌قطره اشک‌هایم می‌چکید بر دل شب
من ماهم را خواستارم؛
دلم وجود شیشه‌ای رنگش را می‌خواهد!
آخرین ویرایش توسط مدیر:
ل
لیلیِ مجنون
مهمان
***
شاید روز هزارم است
و دل من شکننده‌تر از بال پروانه‌ها...
به زندگی در س*ی*نه‌ی آتش‌نمایِ من،
نم‌نم مانند بارانِ اسیدی؛ ادامه می‌دهد!
شاید روز هزارم است
و دل من شکننده‌تر از بال پروانه‌ها...
به زندگی در س*ی*نه‌ی آتش‌نمایِ من،
نم‌نم مانند بارانِ اسیدی؛ ادامه می‌دهد!
آخرین ویرایش توسط مدیر:
- وضعیت
