N
Ninoosh
مهمان
۱۲ تیر ۱۴۰۰
۱۲ تیر ۱۴۰۰
ساعت تک رمان
N
Ninoosh
مهمان
دوستت می دارم و بیهوده پنهان می کنم
خلق می‌دانند و من، انکار ایشان می کنم
عشق بی هنگام من، تا از گریبان سر کشید
از غم رسوا شدن سر درگریبان می‌کنم...
خلق می‌دانند و من، انکار ایشان می کنم
عشق بی هنگام من، تا از گریبان سر کشید
از غم رسوا شدن سر درگریبان می‌کنم...
دلشوره دارم امشب از ، عطرِ تن وُ پیراهنت
دست ِ مرا محکم بگیر، می ترسم از گُم کردنت
ای عشق ِ پنهانی! مرا ،تا پهنه ی رویا ببر
مخفی در آغوشت ولی تا آخر ِ دنیا ببر
می لرزم اما لحظه را، با قصه قسمت می کنم
پنهان ز چشم ِ دیگران، دل را به اسمت می کنم
آهسته در گوشم بگو در شب تو می مانی وُ من
افسانه های کهنه را تنها تو می دانی وُ من
دست ِمرا محکم بگیر، می ترسم از گم کردنت
دلشوره دارم امشب از عطر تن و پیراهنت
دست ِ مرا محکم بگیر، می ترسم از گُم کردنت
ای عشق ِ پنهانی! مرا ،تا پهنه ی رویا ببر
مخفی در آغوشت ولی تا آخر ِ دنیا ببر
می لرزم اما لحظه را، با قصه قسمت می کنم
پنهان ز چشم ِ دیگران، دل را به اسمت می کنم
آهسته در گوشم بگو در شب تو می مانی وُ من
افسانه های کهنه را تنها تو می دانی وُ من
دست ِمرا محکم بگیر، می ترسم از گم کردنت
دلشوره دارم امشب از عطر تن و پیراهنت
