دلنوشته دلنوشته‌ی سِلنوفیل | کوثر کاربر تک رمان

[.ATLAS.]

مرا به خود دعوت کن، میزبانم باش.
کنار مهمانت بنشین؛ کمی سخن بگو تا غرق صحبت‌های شیرین تو باشم و محو افق معلق، در میان چشمان کهکشانی‌ات.
مرا به جام ب*وسه‌هایت شادکام کن، مرا به گرم مِحنت قلبت شادمان کن؛ مرا به آخرین مرگ پناهِ، زندگانی در حصارت بکشان. مرا، مهمان همیشگی خلوت روح خویش بدان.
مرا به خود برای ابدیت دعوت کن، که هم حبیب خدا باشم هم حبیب تو محبوب من.
​

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[.ATLAS.]

دیگر قایقی برای رسیدن به تو نمی‌سازم.
قطره‌ها را نمی‌شکافم تا مسافت اقیانوس فراق را کوتاه کنم!
دیگر توانی برای ساخت قایق با پیکر نیمه جانم را ندارم. میخ‌هایی که بر قلبم زدی تمام شده‌اند. زبانت دیگر همانند قبل بُرنده نیست. بدان تا ابد بر ساحل ناامیدی لنگر انداخته‌ام. اما قول می‌دهم با خون رنگین خویش بر بادبان خواهم نوشت، دلتنگ توام.
​

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[.ATLAS.]

طلای گِرد زرین بر خاک و خون من تابید،
حریمم را شکاند و مرا میان سیارک‌های چشم چران نمایاند.
فریاد زدم نام تو را، مقابلم قرار گرفتی و ردای خاکستری‌ات را سرتاسر فَلک گشودی. دیگر نوری نتابید؛ تنها خلاء تاریکی وجودت مرا تقدیس کرد. دیگران می‌گویند؛ کسوف اما من می‌گویم غیرت مقدس ماهِ دلباخته.
چه حسادت شیرین و مخوفی‌یست عشق!
​

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[.ATLAS.]

همچون پَر سرگشته در فکر تو غوطه ورم، گاهی با قوم حُقد غرب کشیده می‌شوم و گاهی با قوم شرق عشاق هم سخن.
سایه‌ها را کنار میزنم، سایه‌ی تو روشن است!
تو هر چقدر در ذهن مردمان تیره و تار شوی برای من درخشنده و تابانی!
تو هر چقدر در د*ه*ان‌های بی‌چفت و بست مردمان، م*ستِ رقصانی برای من، شبنم شبانه‌ی مهتابی.
​

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[.ATLAS.]

بدون تو دیگر آسمان لاجوردی نیست.
رقابت دیرینه‌ی تو با خورشید را می‌دانم!
او گرم است؛ تنومند است؛ می‌گویند سخاوتمند است، اما سوز غرورش را حس کرده‌ام. او مرا به خود فرا خواند ولی من تو را می‌خواهم. با تمام زخم و کبود کهن بر تن ناهموارت، با تمام خط زخم و چاله‌های رقت‌آور بر چهره‌ی تابانت. می‌دانی، زمزمه‌ی خورشید با آدمیان را شنیده‌ام. می‌گوید اگر نور مرحمت من نباشد، ماه دیگر ماه نیست!
اما تو ماهِ منی، اگر ماه نباشد آسمان را برای چه بخواهم؟
اگر ماه نباشد من نخواهم بود. سوگند به نور پاکت که همچون قلبت سفید است، من نخواهم بود!
​

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[.ATLAS.]

خالق شده‌ام، ماهِ بی‌بدیل من! برایت از برکه‌ی احساسم، اقیانوس وسیعی ساخته‌ام، تا رخسار فریبایت را بر آن ببینی.
از غنچه‌ی امیدم، دشت قاصدک ساخته‌ام، که در شبانه‌‌های تجلی، دست در دست تو، همراه پروانه‌ها پرواز کنیم.
هَستی ویرانه‌ی من، مملوء از ازدحام تاریکی و افکار شورشی‌ است؛ اما دست به عصا به عطر سایه‌ی پرنور تو پناه می‌آورم.
سوگند می‌خورم، آسمانت می‌شوم.
ماه من باش، که هر شب من تاریک است!​

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان