Usage for hash tag: پست۱

#صب_نوشت #دلنوشت #پست۱ دیگر شیدایی را اکیداً و مطلقاً به هیچ‌کس پیشنهاد و توصیه نمی‌کنم. دل و دین را که می‌باختی، هیچ؛ تازه عقل هم زایل می‌شد! کارهایی می‌کردی که شیطان به آن قهقهه می‌زد و دلقک، برای نمایشِ بعدی‌اش در سیرک یا که تئاتر از تو و کارهایت، یادداشت‌نویسی و ایده دزدی می‌کرد. خنده‌ام...

#پست۱ #قاصدک‌ها_میرقصند #ملینا_نامور فرق بزرگی میان‌شان موج می‌زند. قاصدک را برمی‌داری، آرزویت را ل*ب می‌زنی و بعد فوت می‌کنی. اما آن‌ها خودشان پرواز می‌کنند، غم دارند و در چند ثانیه آرزویت را نابود می‌کنند. آزاد می‌شوی، در این خیالی! تمام می‌شود، در این خیالی؟ نه! آرزویت را می‌برد تا دیگر خیال...

#پست۱ از مطب دکتر که توو راهِ برگشت به خونه بودیم، هنوز تار می‌دیدم. چشام انقدر خیس بودن که نمیتونستم رمز گوشیو درست و درمون وارد کنم. بابا قربون صدقه می‌رفت. مثل همیشه. باج می‌داد. می‌پرسید: - اون کاپشن پشمی مدل جدیده رو که دوست داشتی، بریم بخریمش؟ ها صبا؟ می‌خوای؟ نمی‌خواستم. دیگه...

#پست۱ #دلنوشته_فورلسکت تمام حس‌هایم عاشقانه پرواز می‌کنند، تا فورلسکت فوران کند. حسی به تو دارم از فورلسکت فراتر، در اعماق وجودم دوستت دارم. دلم می‌خواهد باز هم خنده‌هایت را ببینم، حتی دلم عجیب هوای اخم‌هایت را کرده است. البته اخم‌هایت هیچ‌وقت مال من نبودند. خنده‌هایت توت فرنگی همانقدر شیرین،...

#پست۱ یه روز که حالم خوب و فاصله‌های صورت‌هامون تقریبا پنج سانت بود، واست تعریف می‌کنم که چیا بهم گذشت، که چقدر سختی گذروندم، که چقدر بهت فکر کردم، چقدر ناامید شدم و چقدر کم آوردم و بعد دوباره با خیالِ خودت از جا بلند شدم. یه روز که دست‌هام تونستن سُر بخورن لابه‌لای موهات، برات میگم که چقدر...

#پست۱ کوتاه می‌نویسم؛ اما تو بلند بخوان! آنقدر بلند که صدای احساسم به گوشِ فرهادهای پشتِ کوه و شیرین‌های نگرانِ در رَه برسد. آنقدر بلند که که لیلی و مجنون‌ها از خواب بیدار شوند و پرنده‌ها، حتی به وقتِ شب از لانه بیرون بزنند. بلند بخوان؛ من و دست‌نویسِ عاشقانه‌ام را که مرتفع‌تر از قله‌ی احساسم...

#پست۱ کوتاه بگویم؛ این‌جا کسی از دوریِ تو دارد تمام می‌شود. چنان که استخوان‌هایش از شدت دلتنگی بپوکند! یا که قلبش از ندیدن روی ماهِ تو، روز به روز کندتر بتپد... این‌جا کسی درحال فروپاشی‌ست! لطفا اگر می‌شود، فقط سَرَک بکش. بیا؛ سَرَک بکش؛ تماشایت کند؛ آن‌گاه شاید بتواند در آخرین لحظات فروپاشی،...

#پست۱ تو را فراموش کرده بودم؛ حتی عطر موهایت را، دو چینِ کنار چشمانِ سیاهت را و حتی آن دو خال روی ساعد دست راستت! تو را فراموش کرده بودم. دِگر هیچ‌چیزی از آن لبخندهای کج و معوجت یادم نمی‌آمد؛ اما... بابا اخبار گوش می‌کرد. از تلویزون، کسی هم‌نامِ تو خوانده شد و... نمی‌دانم! یکهو طوفان آمد. بوی...

#پست۱ صدای ضبطِ پایونیر دویست و هفتِ کاربنی رنگم را پایین می‌آورم. شادمهر اما همچنان می‌خوانَد: -گیر کردم تو شبی که گفتی باید جدا شیم... سردم است. شیشه‌های ماشین را تا انتها پایین داده‌ام تا دلیلِ محکمی برای قرمزی نوک بینی و آب جمع شدن توی چشم‌هایم داشته باشم. نمی‌خواهم نگین بفهمد که بغض...

#پست۱ خلال‌های سیب‌زمینی را توی تابه می‌ریزم. صدای جلز و ولزهایشان بلند می‌شود. در روغن جان می‌دهند و سرخ می‌شوند و می‌سوزند! مثلِ من. مثلِ منی که سه سال و نیمی می‌شود که هر لحظه را سوختم! البته کسی جز خودم مقصر نیست. حواسِ پرتم با آمدنِ قامتِ مردانه‌اش به داخل آشپزخانه به سرِ جای خود...