...جوابش را با پشیمانی میدهم:
-نیستم! هیچوقت هم آروم نبودم. کمکم کن!
جملهی آخرم، التماس گونه است. اما اوست که به التماسم بیرمق میخندد.
-از من کمک میخوای؟ از منی که هیچی ازم نمونده؟
نفسِ آخر را میکِشَد انگار...
-اینجا ته خطه! حالا تو موندی با یه مغز و یه قلبِ مُرده!
#صبا_نوشت
#مغزهایمرده