- تاریخ ثبت‌نام
- 2019-12-22
- نوشته‌ها
- 3,156
- لایک‌ها
- 7,301
- امتیازها
- 123
- محل سکونت
- میان یک عالمه رمان
- کیف پول من
- 1,134
- Points
- 9
انجمن رمان نویسی | تک رمان
انجمن تک رمان...انجمن رمان نویسی تک رمان با ارائه محیطی امن و صمیمی فعالیت خود را در راستای ترویج کتابخوانی آغاز کرده است.
forum.taakroman.ir
*اسپم ندهید*
ماه شرف خانم متخلص به «مستوره» شاعره سنندجي در سال 1220 هـ . ق در سنندج تولد يافته است وي دختر ابوالحسن بيگ، فرزند آقا ناظر كردستاني، ناظر صندوقخانه‌ي واليان كردستان و برادرزاده ميرزا عبدالله رونق، مؤلف تذكره ي حديقه امان اللهي و همسرش خسروخان، والي كردستان بود. خانواده‌اش معروف به قادري و پدرش از مقربين ان خاندان و از محترمين مردم كردستان بود. به نوشته‌ي تاريخ كرد و كردستان خسروخان پدرمستوره را كه دايي او نيز بود به زندان انداخت و مبلغ زيادي از وي به عنوان جريمه گرفت و بعد به عنوان دلجويي و مصالحه دخترش را (مستوره) به زني گرفت او چهار سال پيش از آن، حسن جهان خانم متخلص به واليه، دختر فتحعلي شاه قاجار را به همسري خود درآورده بود.
مستوره به علت استعداد فطري و ذوق سرشار و علاقه و عشق زياد به تحصيل، در عصري كه بيشتر طبقه‌ي مردم از حداقل سواد محروم بوده‌اند، به فراگرفتن مقدمات اكتفا نكرده و با جد و جهد زياد كوشيده است، معلومات ادبي و ديني خود را تا حد امكان افزايش دهد و بر حسب سعي و پشتكار خود، توفيق حاصل كرده و از هر جهت زني بافضل و كمال شده و خطوط را استادانه مي‌نوشته است. مستوره از زنان خوشنويس، عارف و شاعر بوده است. وي بيشتر به فارسي شعر گفته و اشعارش لطيف و روان و دلنشين است غالباً با همسرش والي كه او هم طبع شعر داشته، به مشاعره و مغازله نشسته‌اند. ديوان مستوره حدود بيست هزار بيت بوده كه بسياري از آن نابود شده و فقط قسمتي از اشعار وي در حدود دو هزاربيت در سال 1304 هـ . ش به همت شادروان حاج شيخ يحيي معرفت كردستاني (رئيس معارف وقت كردستان) به چاپ رسيده است. مستوره با جمعي از شعراي معاصر خود نيز ارتباط شعري داشته كه از آن جمله يغماي جندقي از شعراي فارسي گو و ملاخضرنالي (شاعر كرد) مي‌باشد. وي علاوه بر ديوان اشعار، تاريخي درباره‌ي ولات كردستان به نام تاريخ اردلان به فارسي نوشته است كه البته اين كتاب را در كمال سلاست و رواني با سبكي مطبوع و دلكش نوشته است كه به همت دانشمند مرحوم ناصر آزاد پرور در تاريخ 1328 هـ . ق در چاپخانه‌ي بهرامي سنندج به چاپ رسيده است از ديگر آثار او كتابي بوده است در عقايد و تعليمات اسلامي كه متاسفانه نسخه‌ي آن ناياب است و ديگري كتابي به نام مجمع الادباء است كه به قرار معلوم نسخه‌ي منحصر به فرد آن در كتابخانه‌ي يكي از فضلاي سليمانيه‌ي عراق تا اين اواخر موجود بوده است.
خسرو خان همسر مستوره مردي عياش بود از همين رو مستوره در اشعارش از بي مهري و بي وفايي او شكوه كرده است. به نوشته‌ي مجمع الفصحاء مستوره زني نجيب، عفيف، زيبا و داراي خصايل مردانه بود. ميرزا علي اكبر صادق الملك، از عمو زادگانش، در كتاب حديقه‌ي ناصريه مي‌نويسد: «مستوره صاحب فضل و كمال و خط و ربط و شعر و انشاء بوده است». مستوره بانويي بوده است داراي علو نظر و مناعت طبع چنانكه از ابيات خود او پيداست:
من آن زنم كه به ملك عفاف صدر گزينم زخيل پردگيان نيست در زمانه قرنيم
به زير مقنعه من را سري است لايق افسر ولي افسوس كه دوران نموده زار چنينم
مرا زملك سليمان بسي است ننگ هميدون كه هست كشور عفت همه به زير نگينم
اشعار او در مدح اهل بيت (ع) بوده و داراي مضامين عرفاني و اجتماعي است و بيشتر به صورت قصيده، قطعه و رباعي است.
خسرو خان همسر مستوره در سال 1250 هـ . ق درگذشت و مستوره نيز تا سال 1263 هـ . ق در كردستان ماند و در همين سال بر اثر اختلال اوضاع ترك وطن كرده به همراهي عمويش رونق و پسرعمه‌اش حسينقلي خان حاوي اردلان به سليمانيه‌ي عراق كه مقر حكمراني بابانيها بود، رفت و سال (1264 هـ . ق) پس از 44 سال زندگي در آن شهر حيات فاني را بدرود گفت اما ياد و خاطره‌ي وي هنوز هم در قلب مردم كردنشين مخصوصاً ساكنان سنندج باقي مانده است. مستوره براي زنان كرد مي‌تواند الگوي يك زن موفق باشد كه در حين اينكه عفت و پاكي خود را حفظ نموده توانسته است در زمينه‌هاي شعري و عرفاني نيز پيشرفت كرده و نام خود را در تاريخ كرد و كردستان بر جاي گذارد. شنيدن نام وي به عنوان يك زن كرد موفق براي تمامي زنان كرد مايه‌ي افتخار و مباهات است
پایان
