در آخرین بخش این نوشته به شاهد عظیم و جاویدان نفوذ زبان فارسی در آن دیار باید اشاره كنم، و آن وجود گنجینه‌های گران قدری از نسخه های خطی فارسی است،كه همواره مورد توجه و عنایت پژوهشگران و عاشقان زبان و ادب و فرهنگ ایرانی خواهد بود. امروز در تركیه نزدیك به ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار نسخه ی خطی در كتاب خانه‌های دولتی استانبول، آنكارا، قونیه،ب ورسا، ازمیر، قیصریه، ادرنه، قسطمونی موجود است كه یک سوم از آن ها فارسی و شمار قابل ملاحظه ای از آن ها از یادگارهای پیش از مغول است.
بخشی از این نسخه ها از ایران رفته، و بخش مهمی نیز طی هفت سده در آسیای صغیر استنساخ شده،كه هر یك از آن ها شاهدی بر رواج زبان فارسی در زمانی خاص و مكانی خاص است. بیش از هشتصد نسخه از این كتاب ها به گزینش و سفارش استاد مینوی، و شماری به وسیله ی بنده عكس برداری شده، و در این مورد مساعدت و تسهیلات مقام های كشور دوست و برادر، و دقت و توجه كاركنان كتاب خانه‌ها در خور سپاس فراوان است.
از مجموع آن چه بیان شد امیدوارم این نتیجه حاصل شده باشد كه زبان فارسی و ادبیات گران قدر آن، چنان ارزش و اهمیتی دارد كه افزون بر این كه پدران ما، ساكنان این سرزمین بزرگ، سده ها بدان عشق می ورزیدند، و بدان سخن میگفتند، در خارج از این سرزمین نیز، در كران تا كران جهان متمدن، سده های دراز مورد علاقه و ستایش هزاران هزار صاحبدلان جهان بود. و مؤثرترین وسیله ی پیوند فكری و فرهنگی با دیگر ملت ها، و مایه ی سربلندی و افتخار ملت ما شمرده می شد.
و جای دارد كه امروز ملت ایران به ویژه نسل برومند و دانادل جوان ما قدر آن را بدانند، و پاس ثروت گرانسنگش را بدارند، و در افزودن بر این ثروت عظیم و جاویدان بكوشند، و در برابر نفوذ نامعقول زبان های خارجی كه متأسفانه امروز مایه ی رونق بازار بی دانشان و كوته بینان است سَّدی از دانش و بینش آمیخته به عشق و ایمان بكشند. تا باشد كه تا جهان است زبان فارسی مایه ی سرافرازی و بلند نامی ملت ما بر جای بماند.
این مقاله در بیستم فروردین ماه سال ۱۳۴۹در برنامه ی "مرزهای دانش" رادیو ایران به وسیله ی آقای دكتر ریاحی به صورت سخن رانی ایراد شده است.
بخشی از این نسخه ها از ایران رفته، و بخش مهمی نیز طی هفت سده در آسیای صغیر استنساخ شده،كه هر یك از آن ها شاهدی بر رواج زبان فارسی در زمانی خاص و مكانی خاص است. بیش از هشتصد نسخه از این كتاب ها به گزینش و سفارش استاد مینوی، و شماری به وسیله ی بنده عكس برداری شده، و در این مورد مساعدت و تسهیلات مقام های كشور دوست و برادر، و دقت و توجه كاركنان كتاب خانه‌ها در خور سپاس فراوان است.
از مجموع آن چه بیان شد امیدوارم این نتیجه حاصل شده باشد كه زبان فارسی و ادبیات گران قدر آن، چنان ارزش و اهمیتی دارد كه افزون بر این كه پدران ما، ساكنان این سرزمین بزرگ، سده ها بدان عشق می ورزیدند، و بدان سخن میگفتند، در خارج از این سرزمین نیز، در كران تا كران جهان متمدن، سده های دراز مورد علاقه و ستایش هزاران هزار صاحبدلان جهان بود. و مؤثرترین وسیله ی پیوند فكری و فرهنگی با دیگر ملت ها، و مایه ی سربلندی و افتخار ملت ما شمرده می شد.
و جای دارد كه امروز ملت ایران به ویژه نسل برومند و دانادل جوان ما قدر آن را بدانند، و پاس ثروت گرانسنگش را بدارند، و در افزودن بر این ثروت عظیم و جاویدان بكوشند، و در برابر نفوذ نامعقول زبان های خارجی كه متأسفانه امروز مایه ی رونق بازار بی دانشان و كوته بینان است سَّدی از دانش و بینش آمیخته به عشق و ایمان بكشند. تا باشد كه تا جهان است زبان فارسی مایه ی سرافرازی و بلند نامی ملت ما بر جای بماند.
این مقاله در بیستم فروردین ماه سال ۱۳۴۹در برنامه ی "مرزهای دانش" رادیو ایران به وسیله ی آقای دكتر ریاحی به صورت سخن رانی ایراد شده است.
