نام : کایلی آن مینوگ
زادروز : ۲۸ مهٔ ۱۹۶۸
سبک‌ها : پاپ، راک، دنس، الکترونیک
سال‌های فعالیت : از سال ۱۹۷۹- تا اکنون
کایلی آن مینوگ اوبی‌ای، (زادهٔ ۲۸ مه ۱۹۶۸) خوانندهٔ پاپ، ترانه‌سرا و هنرپیشهٔ استرالیایی است. نخستین تک‌آهنگ او،«لوکوموشن»، هفت هفته در صدر جدول موسیقی تک‌آهنگ‌های استرالیا قرار داشت و پرفروش‌ترین تک‌آهنگ دههٔ ۱۹۸۰ گشت. این امر منجر به بستن قرارداد با ترانه‌سراها و تهیه‌کنندگان استاک، آیتکن اند واترمن شد.
آلبوم آغازین کایلی مینوگ، کایلی (۱۹۸۸)، و تک‌آهنگ «باید خیلی خوش‌شانس باشم»، هر دو، به رتبهٔ یک در بریتانیا رسیدند و در طی دو سال آتی، ۱۳ تک‌آهنگ آغازینش به ده‌تای برتر بریتانیا راه یافتند. نخستین فیلم سینمایی او، متخلفان (۱۹۸۹)، علی‌رغم نقدهای منفی، از فیلم‌های موفق در جدول‌های فیلم در استرالیا و بریتانیا بود. ترانهٔ «باید خیلی خوش‌شانس باشم» در بریتانیا، استرالیا، آلمان، فنلاند، سوییس و هنگ کنگ به رتبهٔ یک رسید و در بسیاری از مناطق دنیا به یکی از ترانه‌های موفق تبدیل شد. مینوگ، برندهٔ دومین جایزهٔ ای‌آرآی‌ای خود، برای پرفروش‌ترین تک‌آهنگ سال شد و یک «جایزهٔ موفقیت ویژه» را نیز دریافت کرد.
نخستین آلبوم او با نام کایلی که مجموعه‌ای از ترانه‌های دنس-پاپ بود، بیش از یک سال در جدول موسیقی آلبوم‌های بریتانیا قرار داشت که شامل هفته‌های متعدد در ردهٔ اول بود. این آلبوم در آمریکا به درجهٔ طلا رسید. در ژوئیهٔ ۱۹۸۸، «باید مطمئن باشم» به سومین تک‌آهنگ پیاپی مینوگ تبدیل شد که در جدول موسیقی استرالیا به رتبهٔ یک می‌رسید. جیسون دانوون اظهار داشت که «وقتی بینندگان او را بر صفحهٔ تلویزیون می‌دیدند دیگر شارلین مکانیک را نمی‌دیدند؛ آن‌ها کایلی را به عنوان یک ستارهٔ پاپ می‌دیدند.» ترانهٔ «مخصوصاً برای تو» که یک همخوانی از کایلی و جیسون دانوون بود در اوایل ۱۹۸۹ تقریباً به فروشی یک میلیونی در بریتانیا دست یافت.
تک‌آهنگ بعدی او، «به من اعتماد کن»، در ۱۹۹۴ در استرالیا به رتبهٔ یک رسید و در بسیاری از کشورهای اروپایی یک ترانهٔ موفق بود، ضمن این‌که یک همخوانی با نیک کیو، «آن‌جا که رزهای وحشی می‌رویند»، اعتبار هنری بیشتری را برای او رقم زد.
با الهام‌گرفتن از گستره‌ای از سبک‌های موسیقی و هنرمندان، کایلی مینوگ کنترل خلاقانه‌ای را بر ترانه‌سرایی آلبوم بعدی خود، شاهزادهٔ غیرممکن (۱۹۹۷) اجرا کرد. گرچه این آلبوم از دریافت نقدهای کاملاً متقاعدکننده یا میزان فروش بالا ناتوان بود اما در استرالیا به موفقیت رسید. کایلی مینوگ در سال ۲۰۰۰ با تک‌آهنگ «اسپینیگ اراوند» و آلبوم سال‌های نوری که جهت‌گیری به سمت سبک دنس داشت، باز هم به محبوبیت رسید و در افتتاحیه و اختتامیهٔ المپیک ۲۰۰۰ سیدنی به اجرا پرداخت.
«نمی‌توانم تو را از ذهنم بیرون کنم» در بیش از ۴۰ کشور دنیا به رتبهٔ یک رسید و آلبوم تب (۲۰۰۱) در دنیا، از جمله ایالات متحده، جایی که مینوگ پیش‌تر کم‌تر در آن شناخته‌شده بود، به موفقیت بالایی رسید. کایلی مینوگ شروع به اجرای یک تور کنسرت را داشت که با تشخیص سرطان س*ی*نه‌اش در سال ۲۰۰۵ لغو شد.
دهمین آلبوم استودیویی او، اکس در سال ۲۰۰۷ عرضه شد و پس از آن تور کایلی‌اکس ۲۰۰۸ به اجرا درآمد. در سال ۲۰۰۹، نخستین تور آمریکا و کانادای او با عنوان تور برای تو، برای من آغاز شد. اگرچه فعالیت‌های او از سوی منتقدان خصوصاً در سال‌های اولیهٔ حرفه‌اش رد می‌شد، اما او به فروش بالای ۶۸ میلیون نسخه از آثارش در دنیا رسیده، و جوایز ب*ر*جستهٔ متعددی را کسب کرده است از جمله چندین جایزهٔ ای‌آرآی‌ای و جایزهٔ بریت و یک جایزهٔ گرمی.
کایلی مینوگ در کارنامه‌اش چندین تور کنسرت موفق را دارد و یک جایزهٔ مو را برای «هنرمند سال استرالیا» برای اجراهای زنده‌اش کسب کرده است. او، «برای خدمت به موسیقی»، یک اوبی‌ای، و نیز یک نشان هنرها و حروف را در سال ۲۰۰۸ دریافت کرده است. چهاردهمین تک‌آهنگ او «حرفی نیست» اولین تک‌آهنگی از مینوگ بود که به ده‌تای برتر جدول تک‌آهنگ‌ها راه نمی‌یافت، گرچه تک‌آهنگ‌های بعدی «اگر تو اکنون با من بودی» و «تنها اندکی زمان بیشتر به من بده» به ترتیب به رده‌های چهارم و دوم رسیدند.
تک‌آهنگ «اسپینینگ اراوند» پس از ده سال به نخستین ترانهٔ شماره‌یکی او در بریتانیا تبدیل شد. دومین تک‌آهنگ آلبوم، «در شبی مثل این»، در استرالیا به رتبهٔ یک و در بریتانیا به رتبهٔ دو رسید. هم‌چنین «بچه‌ها»، یک همخوانی با رابی ویلیامز نیز در آلبوم ویلیامز، بخوان وقتی که می‌بری، و در بریتانیا موفق به کسب رتبهٔ دو شد.
در سال ۲۰۰۰، مینوگ در مراسم اختتامیهٔ المپیک سیدنی، ترانه «ملکهٔ رقصان» گروه آبا و نیز یکی از تک‌آهنگ‌های خودش، «در شبی مانند این» را اجرا کرد . او تور در شبی مانند این را آغاز کرد و تمام بلیت‌های موجود برای این تور در استرالیا و بریتانیا به فروش رفت.
آلبوم تب متشکل از عناصر سبک دیسکو همراه با الکتروپاپ و سینث‌پاپ بود. تب در استرالیا، بریتانیا، اروپا به رتبهٔ یک رسید و در نهایت به فروشی بیش از ۸ میلیون در سراسر جهان رسید. تک‌آهنگ اصلی آن «نمی‌توانم تو را از ذهنم بیرون کنم» به بزرگ‌ترین موفقیت او تبدیل شد و در بیش از چهل کشور به رتبهٔ یک رسید. او چهار جایزه ای‌آرآی‌ای را شامل «خیره‌کننده‌ترین موفقیت» و دو جایزهٔ بریت را برای «بهترین خوانندهٔ تک زن بین‌المللی» و «بهترین آلبوم بین‌المللی» دریافت کرد.
در سال ۲۰۰۳ او در بخش «بهترین ترانهٔ ر*ق*ص» برای ترانهٔ «عشق در نگاه اول» نامزد یک جایزهٔ گرمی شد، و در سال بعد همان جایزه را برای ترانهٔ «به دنیای من قدم گذار» برد. زبان ب*دن در هفتهٔ اول در ایالات متحده به فروش ۴۳۰۰۰ نسخه دست یافت اما این فروش در هفتهٔ دوم به وضوح روند نزولی داشت. وال استریت جورنال مینوگ را یک «سوپراستار بین‌المللی که گویا برای همیشه از فتح بازار آمریکا ناتوان است» توصیف کرد.
سرطان س*ی*نهٔ مینوگ در ۱۷ مه ۲۰۰۵ شناسایی شد، و درننیجه ادامهٔ دختر نمایشی- تور بهترین ترانه‌ها به تعویق افتاد و کایلی مینوگ از فستیوال گلستونبری کناره‌گیری کرد. شناسایی سرطان مینوگ و بستری و مداوا شدن او، موجب پوشش عظیم و کوتاه‌مدت رسانه‌ای خصوصاً در استرالیا شد، تا جایی که جان هاوارد، نخست وزیر استرالیا بیانیه‌ای را در حمایت از او صادر کرد.
در ۸ ژوئیهٔ ۲۰۰۵، او نخستین بار پس از عمل جراحی در اجتماع حضور پیدا کرد و از بخش بستری بیماران سرطانی در بیمارستان رویل چیلدرن شهر ملبورن ملاقات کرد. او به فرانسه بازگشت و مداوای شیمی‌درمانی خود را در بنیاد گوستاو-روسی در ویل‌جوییف در ن*زد*یک*ی پاریس تکمیل کرد. او بیماری و دورهٔ شیمی‌درمانی خود را به «تجربهٔ یک بمب هسته‌ای» توصیف کرد.
در حالی که در سال ۲۰۰۸ در شوی الن دی‌جنرس حضور داشت بیان کرد که سرطان او در حقیقت اشتباه شناسایی شده بود. او گفت: «این‌که شخصی در یک پوشش سفید است و از تجهیزات پزشکی قابل توجهی استفاده می‌کند به این معنی نیست که نظرش صحیح است».
در سال ۲۰۰۰، وقتی که دوباره به شهرت رسید، او را خواننده‌ای می‌دانستند که به درجه‌ای از اعتبار رسیده که می‌تواند دورهٔ حرفه‌ای‌اش را بیش از انتظار منتقدان ادامه دهد. در همان سال، بیرمنگهام پست اشاره کرد: «روزگاری، خیلی پیش‌تر از زمانی که هیچ‌کسی حتی از بریتنی اسپیرز، کریستینا جسیکا سیمپسون، یا مندی چیزی شینده باشد، خوانندهٔ استرالیایی بر جداول موسیقی به عنوان شاهزادهٔ پاپ حکم‌رانی می‌کرد. با نگاهی به گذشته در سال ۱۹۸۸، تخستین تک‌آهنگ او، باید خیلی خوش‌شانس باشم، پنج هفته را در صدر گذراند و او را به موفق‌ترین خوانندهٔ زن در بریتانیا با ۱۳ اثر متوالی که در ده‌تای برتر قرار گیرند تبدیل کرد.»
