سایر تنظیمات دوربین برای عکاسی نجومی
همچون همیشه بهترین نوع عکاسی برای دریافت بالاترین کیفیت از دوربین و در عین حال قابلیت ویرایش‌های بعدی، استفاده از فرمت خام RAW است. تنظیماتدر فایل RAW اهمیتی ندارد اما در تصویری که در LCD دوربین‌تان می‌بینید، متغیری مهم است. حالا مشکل اینجا است که هیستوگرام (Histogram) اکثر دوربین‌ها، تنظیمات پیشنهادی برای وایت بالانس را مطابق با تصویر پیش نمایش JPEG مورد قضاوت قرار می‌دهد. بنابراین تا حد امکان به تنظیمات وایت بالانس صحیح، نزدیک باشید. من معمولا تنظیمات وایت بالانس را برای عکاسی آسمان شب بصورت دستی تنظیم می‌کنم. در عکاسی آسمان شب و عکاسی ستارگان ، بهترین تنظیمات هیستوگرام، چیزی در حدود ۳۸۰۰K تا ۴۰۰۰K است. شما سپس می‌توانید میزان صحیح وایت بالانس را بوسیله‌ی نرم‌افزار لایت روم (Lightroom) بدست آورید.
پیشنهاد عمومی من برای عکاسی آسمان شب ، نوردهی بالا با حداقل میزان نویز است. در ر*اب*طه با تصویر پیش زمینه در عکاسی ستارگان نیز تا حد امکان، بالاترین میزان نوردهی را انتخاب کنید. این موضوع علاوه بر اینکه نقاط تاریک فریم را از بین می‌برد، از روشنایی‌های غیر طبیعی ستارگان نیز جلوگیری می‌کند. شما می‌توانید از روشی که به آن (Dark Frame) می‌گویند نیز استفاده کنید. با این تکنیک دوربین شما یکبار در هنگامی که شاتر کاملا بسته است، همان مدت زمان نوردهی را حفظ کرده تا در عکس نهایی بتواند نقاطی که دارای روشنایی بیش از حد است را حذف کند. البته این تکنیک در زمانی که از حالت RAW استفاده می‌کنید کاربرد دارد. درست است که رعایت این روش، زمان نوردهی شما را دو برابر می کند، اما در صورتی که قصد استفاده از تکنیک (Star Stacking) را داشته باشید، بسیار کاربردی است.
همچون همیشه بهترین نوع عکاسی برای دریافت بالاترین کیفیت از دوربین و در عین حال قابلیت ویرایش‌های بعدی، استفاده از فرمت خام RAW است. تنظیماتدر فایل RAW اهمیتی ندارد اما در تصویری که در LCD دوربین‌تان می‌بینید، متغیری مهم است. حالا مشکل اینجا است که هیستوگرام (Histogram) اکثر دوربین‌ها، تنظیمات پیشنهادی برای وایت بالانس را مطابق با تصویر پیش نمایش JPEG مورد قضاوت قرار می‌دهد. بنابراین تا حد امکان به تنظیمات وایت بالانس صحیح، نزدیک باشید. من معمولا تنظیمات وایت بالانس را برای عکاسی آسمان شب بصورت دستی تنظیم می‌کنم. در عکاسی آسمان شب و عکاسی ستارگان ، بهترین تنظیمات هیستوگرام، چیزی در حدود ۳۸۰۰K تا ۴۰۰۰K است. شما سپس می‌توانید میزان صحیح وایت بالانس را بوسیله‌ی نرم‌افزار لایت روم (Lightroom) بدست آورید.
پیشنهاد عمومی من برای عکاسی آسمان شب ، نوردهی بالا با حداقل میزان نویز است. در ر*اب*طه با تصویر پیش زمینه در عکاسی ستارگان نیز تا حد امکان، بالاترین میزان نوردهی را انتخاب کنید. این موضوع علاوه بر اینکه نقاط تاریک فریم را از بین می‌برد، از روشنایی‌های غیر طبیعی ستارگان نیز جلوگیری می‌کند. شما می‌توانید از روشی که به آن (Dark Frame) می‌گویند نیز استفاده کنید. با این تکنیک دوربین شما یکبار در هنگامی که شاتر کاملا بسته است، همان مدت زمان نوردهی را حفظ کرده تا در عکس نهایی بتواند نقاطی که دارای روشنایی بیش از حد است را حذف کند. البته این تکنیک در زمانی که از حالت RAW استفاده می‌کنید کاربرد دارد. درست است که رعایت این روش، زمان نوردهی شما را دو برابر می کند، اما در صورتی که قصد استفاده از تکنیک (Star Stacking) را داشته باشید، بسیار کاربردی است.
