بسم الرب المعين
WadfEgboWadf
دلنوشته: ب*وسه‌ای بر کاغذ
نویسنده: فاطمه واحدی
ژانر: تراژدی
مقدمه: ب*وسه‌ای بر گونه‌ات می‌زنم؛
قاب را سرجایش می‌گذارم... ؛فکرش را که می‌کنم...
حتی زمانی هم که فکر نمی‌کنم...
حتی وقتی هم که درحال مردن‌ام...
تو هستی...!
یادت، عطرت، لحنت، تنت، مویت.این نگاهی که تو میبینی، همه چیز دارد جز زندگی و یه چیز
دیگر...! " تو"دلتنگی،
نامِ دیگر این روزهاست؛
وقتی
از این همه،
یک‌نفرشان هم
تو نیستی!داشتم نگاهت می‌کردم...
پلک زدم؛
رفتی...!دلتنگ که می شوم
(تنهایی)
دستش را می گذارد زیر چانه ام
با هم فکر می کنیم!دست می کشم رو موهات
می ره رو عکس بعدی!من تنها مجازاتم این بود که پیش تو خودم بودم!
خودم بودن انقدر بده که رفتی؟من هم‌دردت بودم، من دوست داشتم
حالا این "من" باعث شد تو یه شبه ببری و بری؟
من چی نداشتم؟اما بودنت که می‌ارزید به همه که هیچ...
توی نبودنت هم بودنت حس میشه.
انگار نبودنت شروع بودنت هستش. چون؛
بیش‌تر حست می‌کنم.
فقط قابل لمس برایم نیستی.
