اصطلاح «آب از سرچشمه گل آلود است» زمانی بکار می رود که نابسامانی در امور ناشی از بی کفایتی و سوء تدبیر رئیس و مسئول آن باشد، چون تا آب از سرچشمه گل آلود نباشد به تیرگی آن منجر نمی شود. عبارت بالا با آنکه ساده به نظر می رسد ریشه تاریخی دارد و از زبان بیگانه به فارسی ترجمه شده است.
روزی خلیفه عمر بن عبدالعزیز از عربی شامی پرسید: «عاملان من در دیار شما چه می کنند و رفتارشان چگون است؟» عرب شامی با تبسمی رندانه جواب داد «اذا طابت العین عذبت الانهار» یعنی: «چون آب در سرچشمه صاف و زلال باشد در نهر ها و جویبارها هم صاف و زلال خواهد بود. همیشه آب از سرچشمه گل آلود است.» عمربن عبد العزیز از پاسخ صریح و کوبنده عرب شامی به خود آمد و درسی آموزنده بیاموخت. این حکایت بعدها از زبان عربی وارد زبان فارسی شده و به صورت ضرب المثل درآمده است.
روزی خلیفه عمر بن عبدالعزیز از عربی شامی پرسید: «عاملان من در دیار شما چه می کنند و رفتارشان چگون است؟» عرب شامی با تبسمی رندانه جواب داد «اذا طابت العین عذبت الانهار» یعنی: «چون آب در سرچشمه صاف و زلال باشد در نهر ها و جویبارها هم صاف و زلال خواهد بود. همیشه آب از سرچشمه گل آلود است.» عمربن عبد العزیز از پاسخ صریح و کوبنده عرب شامی به خود آمد و درسی آموزنده بیاموخت. این حکایت بعدها از زبان عربی وارد زبان فارسی شده و به صورت ضرب المثل درآمده است.
