معرفی کتاب کتاب بخش D از فریدا مک فادن

[zahra jafarian]

کتابی پرپیچ‌وخم و هیجان‌انگیز درباره‌ی گذشته‌ا‌ی تاریک، رازهای سربه‌مهر،‌ انتقام و حبس شدن در بخش روانی یک بیمارستان!... فریدا مک فادن در کتاب بخش D داستان دانشجوی پزشکی‌ای را روایت می‌کند که مجبور است شیفت شب را در بخش D، بخش اصلی بیماران روانی، بگذراند. اما او از چنین کاری وحشت دارد و هر لحظه منتظر اتفاقی هولناک است...

درباره‌ی کتاب بخش D
کتاب بخش D (d D) تک رمان هیجان‌انگیز روان‌شناختی و معمایی، اثر فریدا مک‌فادن (Freida McFadden)، نویسنده‌ی پرفروش نیویورک تایمز است. امی برنر، دانشجوی پزشکی، از شیفت شب در بخش روانی بیمارستان وحشت دارد. او به دلایل مختلف این کار را به تعویق می‌اندازد؛ اما بالاخره مجبور به انجامش می شود. زمانی که او پا به چنین مکانی می‌گذارد، ساعت‌ها می‌گذرند و امی هر لحظه با خود فکر می‌کند که قرار است اتفاقی وحشتناک بیفتد. او از بیماران روانی می‌ترسد و وقتی متوجه می‌شود که شخصی خطرناک در بخش انفرادی بستری شده است، ترسش بیشتر و بیشتر می‌شود. و زمانی این ترس به اوج خود می‌رسد که امی متوجه می‌شود این فرد خطرناک، دوست صمیمی دوران دبیرستان اوست!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[zahra jafarian]

فریدا مک‌فادن برای نوشتن کتاب بخش D وسواس زیادی به خرج داده است. او در کنار روایت یک داستان هیجان‌انگیز و پرتعلیق، سعی دارد مردم را با مشکلات روانی آشنا کند؛ به همین دلیل پیش از انتشار رمان بخش D، نسخه‌ای از کتاب را به یک روان‌پزشک می‌دهد تا نظرش را به او بگوید. همچنین خوانندگان ARC (نسخه‌ی کپی پیش از چاپ) به نویسنده می‌گویند که از پس چنین وظیفه‌ای به‌خوبی برآمده است. با این وجود بعد از انتشار کتاب، خوانندگان زیادی به مک‌فادن اعتراض کردند که داستانش مشکلات روانی را به‌درستی منعکس نکرده است. امی برنر در طول کتاب بیماران روانی را «دیوانه» خطاب می‌کند و رفتارش با آنان مناسب نیست. فریدا مک‌فادن سعی کرده است که در چاپ‌های جدید این کتاب، نقدهای خوانندگان را نیز در نظر بگیرد.

بدون شک با خواندن همان فصل اول کتاب بخش D، درگیر داستان زندگی امی شوید و رمان را یک نفس می‌خوانید. سبک نوشتاری پرتنش، داستان‌سرایی پرتعلیق، پیچش‌های داستانی هیجان‌انگیز، شخصیت‌پردازی مناسب و پایان غیرمنتظره‌ در همه‌ی کتاب‌های فریدا مک‌فادن حضوری پررنگ دارند. او داستان بخش D را در دو زمان روایت می‌کند: حال و گذشته. در زمان حال امی در بخش روان‌پزشکی قرار دارد و هر لحظه منتظر اتفاقی قریب‌الوقوع است. در زمان گذشته، امی دختری دبیرستانی است که با دوست صمیمی‌اش، جید، وقت می‌گذراند. این نوع روایت‌گری باعث می‌شود که خواننده برای فهمیدن پایان کتاب لحظه‌شماری کند و هرچه سریع‌تر داستان را به اتمام برساند.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[zahra jafarian]

کتاب بخش D مصداق درستیِ این جمله است: «گذشته هیچ‌وقت انسان را رها نمی‌کند.» امی سعی دارد گذشته‌ی خود را به فراموشی بسپارد؛ اما درست چند سال بعد، با بزرگ‌ترین کابوس زندگی‌اش مواجه می‌شود. در بخش D، بخش اصلی قفل‌شده‌ی بیماری‌های روانی، امی به چه کسی می‌تواند اعتماد کند؟ چگونه می‌تواند خودش را از این کابوس نجات دهد؛ درست در زمانی که هیچ‌کس و هیچ چیز واقعی به نظر نمی‌رسد؟ رمان بخش D را تا پایان بخوانید تا به جواب این سؤالات برسید.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[zahra jafarian]

فریدا مک‌فادن، نویسنده‌ی پرفروش نیویورک تایمز، یواس‌ای تودی و آمازون، و پزشک متخصص آسیب‌های مغزی است. مجموعه کتاب «خدمتکار» این نویسنده، نامزد دریافت جایزه‌ی گودریدز و کتاب پرفروش نیویورک تایمز شده است. او در کتاب بخش دی از تجربه‌اش در حرفه‌ی پزشکی کمک گرفته و مانند دیگر کتاب‌هایش، بیماری‌های روانی را موضوع اصلی داستان خود قرار داده است.

کتاب بخش D را انتشارات کتاب کوله‌پشتی با ترجمه‌ی مریم علیزاده میلانلو به انتشار رسانده است.

کتاب بخش D برای چه کسانی مناسب است؟
به علاقه‌مندان کتاب‌های معمایی، هیجان‌انگیز و پرتعلیق توصیه می‌کنیم که کتاب بخش D را بخوانند.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[zahra jafarian]

در بخشی از کتاب بخش D می‌خوانیم
اتفاقی است؛ اما اتفاقی هم نیست. این بیمارستان بزرگ‌ترین بخش روانی منطقه را دارد و ما هم در فاصلۀ کمی از جایی هستیم که جید بزرگ شده است و احتمالاً هنوز هم همان‌جا زندگی می‌کند. رک بگویم، جید مشکلات جدی داشت و مطمئناً از شانزده‌سالگی‌مان مدام به بخش D رفت‌وآمد داشته است؛ پس واقعاً نباید از دیدن اسمش روی پرونده‌های اینجا تعجب کنم. نمی‌دانم الان چرا اینجاست. می‌دانم اولین باری که اینجا بستری شد چه‌کار کرده بود؛ اما نمی‌دانم الان چرا اینجاست. این بار چه‌کار کرده است؟ ممکن نیست بدتر از کاری باشد که وقتی بچه بودیم کرد.

می‌توانم به پرونده‌اش نگاهی بیندازم. هیچ‌چیزی نمی‌تواند من را از برداشتن پروندۀ پزشکی او و پیدا کردن پاسخ سؤالاتم بازدارد. خب، از نظر اخلاقی انجام این کار اشتباه است و احتمالاً مسائل حقوقی هم وجود دارد؛ چون به ما گفته‌اند نباید به پروندۀ دوستان و اعضای نزدیک خانواده‌مان نگاه کنیم. اما بعید است که اصلاً کسی متوجهش شود. حتی مجبور نیستم که همۀ پرونده‌اش را بخوانم. می‌توانم فقط چند صفحۀ اولش را بخوانم. هیچ‌کسی باخبر نمی‌شود.

صدایی از پشت ایستگاه پرستاران فریاد می‌زند: «برو تار!»

از پرونده‌های پزشکی بیماران قدمی فاصله می‌گیرم. صورتم گر گرفته است. احساس می‌کنم زمان انجام کاری شیطنت‌آمیز مچم را گرفته‌اند؛ هرچند بعید است کسی از افکاری که در سرم دارم باخبر شود.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان