پزشکی و سلامت دیابت بی مزه چیست و چه تفاوتی با دیابت شیرین دارد؟

[MahSana♡]

دیابت بی مزه چیست و چه تفاوتی با دیابت شیرین دارد؟​

دیابت به معنای دفع ادرار خیلی زیاد است . اگر این ادرار همراه با قند باشد به عنوان دیابت شیرین گفته می شود . به این معنا که به دلیل افزایش قند خون، دفع ادرار در فرد افزایش پیدا کرده و فرد مکرراً برای تخلیه ادرار باید به دستشویی برود . در دیابت بی مزه دفع ادرار افزایش پیدا می کند، اما قند در ادرار وجود ندارد. بنابراین خیلی از علائم این دو بیماری مشابه است . اما عوارضی که ایجاد می کنند با یکدیگر متفاوت است.
در دیابت بی مزه قند خون بالا نیست و فقط دفع ادرار در یک فرد زیاد شده است . در واقع آب زیادی از ب*دن دفع می شود . به دنبال دفع زیاد آب از ب*دن فرد دچار تشنگی و عطش شده و مبتلا به پرنوشی آب می شود . البته این مسئله در مورد افرادی است که مکانیسم تشنگی در آنها سالم است . اما اگر در یک شرایطی فرد قرار بگیرد که نتواند آب بخورد . مثلاً در یک مکانی قرار بگیرد که دسترسی به آب نداشته باشد . یا کودک و نوزادی باشد که نتواند تشنگی خود را بیان کند . یا فردی باشد که دچار کاهش سطح هوشیاری شده و به کما رفته باشد . در این صورت آب از ب*دن از طریق ادرار دفع می شود ولی فرد نمی تواند آب را جبران کند و ب*دن دچار کم آبی شدید می شود . وقتی که آب ب*دن زیاد دفع می شود ،غلظت املاح و خصوصاً سدیوم در خون افزایش پیدا می کند . این افزایش غلظت املاح خون باعث بروز احساس تشنگی و خشگی د*ه*ان خواهد شد .
این افراد حتی شب ها برای خوردن آب بیدار می شوند . در خصوص اکثر این بیماران تمایل به نوشیدن آب خیلی سرد وجود دارد . در دیابت شیرین هم دفع ادرار زیاد شده و قند به همراه ادرار تمایل می شود . در اینجا نیز فرد دچار پرنوشی می شود. اما در این دیابت چون قند که یک ماده ی شیرینی است از ب*دن دفع می شود ، فرد دچار کاهش وزن می شود . در دیابت بی مزه ماده ی انرژی زایی از ب*دن دفع نمی شود و فقط آب است که دفع می شود . بنابراین فرد دچار کاهش وزن نمی شود . مگر در مورد برخی از افراد که آنقدر آب می نوشند که اشتهای خود را برای خوردن غذا از دست می دهند . در نتیجه یک کمی دچار کاهش وزن می شوند . بچه هایی که دچار این بیماری هستند چون مدام آب خورده و کمتر غذا می خورند در رشد آنها اختلال ایجاد می شود .

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[MahSana♡]

چه بیماری های دیگری این علائم را دارند و چطور می توان آن را تشخیص داد؟​

پاسخ – یک تشخیص افتراقی مهم ، همان دیابت شیرین است . وقتی فردی با علامت دفع ادرار زیاد به پزشک مراجعه می کند . شب ها برای دستشویی بیدار شده و عطش فراوان دارد . در این فرد ممکن است که قند خون بالا رفته باشد . با یک آزمایش قند خون و یا آزمایش ادرار دیابت شیرین تشخیص داده می شود . ولی اگر قند خون بالا نبوده و در ادرار نیز قند بالا نباشد بیشتر به طرف تشخیص های دیگری می رویم . بیماری مهم دیگری که نسبتاً شایع هم است، پرنوشی اولیه است . این بیماری بیشتر در خانم های میانسال دیده می شود .

بیشتر در کسانی اتفاق می افتد که دچار اضطراب و برخی بیماری های روانی هستند . این افراد از روی عادت دوست دارند آب زیاد بخورند. برخی از آنها به دلیل اضطراب یا مصرف داروهای از بین برنده ی اضطراب دچار خشکی د*ه*ان می شوند . بنابراین مجبور هستند آب زیاد بخورند . در مورد این افراد مشکلی درخصوص دفع آب از ب*دن وجود ندارد . کلیه ها آب را خوب در ب*دن نگاه می دارند اما این افراد مدام آب می خورند . ب*دن آن ها نیاز به آب ندارد اما دوست دارند که مدام آب بخورند . بعضی از بچه ها نیز همینطور هستند . گاهی پدر و مادر مراجعه کرده و می گویند که فرزند ما آب زیاد می خورد . چون این کودک آب زیاد می خورد دفع ادرار او نیز زیاد می شود . در دیابت بی مزه قضیه برعکس است . در اثر دفع زیاد آب از ب*دن ، فرد دچار تشنگی و عطش می شود . ولی در پرنوشی اولیه بر اثر خوردن آب زیاد، دفع ادرار زیاد می شود . این بیماری به صورت مزمن است .

دیابت بی مزه معمولاً ناگهانی شروع می شود . یعنی دقیقاً می داند که از چه زمانی این مشکل در او شروع شده است . در حالی که پرنوشی اولیه یک بیماری تدریجی است . و فرد نمی داند که از چه زمانی این مشکل شروع شده است . در دیابت بی مزه تمایل به خوردن آب خیلی سرد وجود دارد . ولی در پرنوشی اولیه فرد هر آبی را می خورد . در دیابت بی مزه فرد شب ها تشنگی واقعی داشته و به دفعات برای خوردن آب بیدارمی شود . ولی در پرنوشی اولیه فرد شب ها برای خوردن آب بیدار نمی شود . در دیابت بی مزه فرد شب ها برای دفع ادرار بیدار می شود . اما در پرنوشی اولیه اینگونه نیست . اینها تفاوت هایی است که در این دو بیماری دیده می شود . البته علائم هردو خیلی مشابه است و گاهی افتراق این دو از یکدیگر مشکل می شود .

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[MahSana♡]

دیابت بی‌مزه ، بیماری غدد درون‌ریز پاتولوژیکی است که با تشنگی زیاد و تولید بیش از حد ادرار رقیق مشخص می‌گردد که توسط متخصص غدد می توان آن را تشخیص داد. این اختلال در اثر فقدان هورمون ادراری (وازوپرسین) یا مسدودسازی عملکرد آن ایجاد می‌گردد. این هورمون که توسط هیپوتالاموس ترشح می‌شود، ذخیر آب کلیه و تولید ادرار را از طریق قابلیت ت*ح*ریک بازجذب آب توسط کلیه، تعدیل می‌کند. دیابت بی‌مزه بدلیل حجم بالای ادرار دفع شده که همانند دیابت شیرین که ممکن است شامل مقادیر زیادی گلوکز باشد، به جای شیرین بودن، اساسا بی‌مزه است، و به همین دلیل، بدین صورت نام‌گذاری شده است.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[MahSana♡]

انواع دیابت بی‌مزه و علل آن‌ها​

دیابت بی‌مزه ممکن است در اثر کمبود ترشح وازوپرسین (دیابت بی‌مزه مرکزی) یا توسط کمبود فعالیت وازوپرسین در کلیه (دیابت بی‌مزه نفروژنیک) ایجاد شود. شکل اختلالی که از آسیب به هسته هیپوتالاموس ناشی می‌شود، و همان رشته عصبی که وازوپرسین را برای ذخیره‌سازی به نوروفیوفیز (ل*ب خلفی غده هیپوفیز) منتقل می‌سازد، دیابت بی‌مزه مرکزی نامیده می‌شود. این بیماری ممکن است در اثر آسیب مغزی یا جراحی هیپوفیز و بیماری‌هایی نظیر تومورهای مغزی، تومورهای هیپوفیزی، یا نفوذ گرانولوماتوز (تشکیل توده‌های دانه مانند که با برخی بیماری‌های خاص، شامل سل و سارکوئیدوز مرتبط هستند) ایجاد گردد.

زمانی که بیماری ناشی از آسیب باشد، بیماری ممکن است در صورتی که حدود ۹۰% از سیستم هیپوفیز عصبی، یا بیشتر تخریب شده باشد، رخ دهد (در ل*ب خلفی غده هیپوفیز). دیابت بی‌مزه مرکزی می‌تواند از طریق جهش در ژن‌هایی که وازوپرسین و نوروفیزین (پروتئینی که توسط هیپوتالاموس سنتز می‌شود) را رمزنگاری می‌کنند، ایجاد گردد. اما، در برخی پروتئین‌ها، هیچ علتی یافت نمی‌شود و بیماری دیابت بی‌مزه مرکزی نامیده می‌شود.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[MahSana♡]

نوع دیگری از بیماری، دیابت بی‌مزه نفروژنیک نامیده می‌شود، که در زمانی که ذخایر وازوپرسین کافی هستند اما تیوبول‌های کلیه پاسخ نمی‌دهند (بدلیل ژنتیکی یا بیماری اکتسابی) ایجاد می‌گردد. شدیدترین شکل این اختلال، دیابت بی‌مزه نفروژنیک ارثی مادرزادی است. این بیماری در اثر جهش ژنی در ژن AVPR2 ایجاد می‌شود (گیرنده وازوپرسین آرژنین ۲)، که نوع خاصی از گیرنده وازوپرسین را کدگذاری می‌کند، یا اینکه از طریق ژنی به نام AQP2 (آکواپورین ۲) ایجاد می‌گردد، که فرم خاصی از آکواپورین را کدگذاری می‌کند. ژن گیرنده وازوپرسین AVPR2 در کروموزوم X قرار دارد. در نتیجه، مردانی که تحت تاثیر این ژن قرار می‌گیرند، به دیابت بی‌مزه شدید‌تری نسبت به زنان مبتلا می‌شوند.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[MahSana♡]

دیابت بی‌مزه نفروژنیک اکتسابی می‌تواند در بیماران مبتلا به عدم تعادل الکترولیت، مانند میزان غلظت بالای کلسیم سرم خون یا پتاسیم پایین سرم خون، در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی، و در بیمارانی که لیتیم کربنات مصرف می‌کنند، بروز کند. دیابت بی‌مزه نفروژنیک اکتسابی به ندرت شدید است، و بیماران دارای ترشحات وازوپرسین نرمالی هستند، که درمان با دسموپرسین (ماده‌ای شیمیایی که از وازوپرسین مشتق می‌گردد) را بی‌اثر می‌سازند. باید آب کافی برای فرد فراهم گردد، اگرچه در صورتی که مصرف نمک محدود شود یا یک داروی ادرار آور تجویز گردد، حجم مورد نیاز می‌تواند تا حدی مینیمم گردد.

علائم، تشخیص، و درمان دیابت بی مزه​

علائم هر دو نوع دیابت بی‌مزه مشابه هم بوده و شامل تشنگی زیاد و تشکیل حجم بالایی از ادرار (معمولا ۳ الی ۶ لیتر در هر روز، و گاهی تا ۲۰ لیتر در هر روز) می‌باشد. آب، نو*شی*دنی مورد علاقه اغلب افراد است، و اگر این مایع و سایر مایعات بصورت رایگان در دسترس باشند، بیماران به غیر از مشکلات حاصل از ادرار مکرر در روز و یا شب، هیچ مشکلی در مصرف آن نخواهند داشت. بیماران در شرایط نبود آب، به شدت تشنه شده و دچار ناراحتی می‌شوند و نهایتا بدلیل کاهش حجم مایع خارج سلولی، دچار کما می‌شوند.

تشخیص دیابت بی‌مزه مرکزی بر اساس وجود اسمولالیته بالای سرم خون و خروجی ادرار و اسمولالیته ادرار در زمان کاهش مایعات ب*دن صورت می‌پذیرد. در طی تست کاهش مایعات ب*دن، بیماران مبتلا به دیابت به دفع مقادیر بالای ادرار ادامه می‌دهند، و تجویز وازوپرسین سبب می‌شود تا حجم ادرار همزمان با افزایش اسمولالیته ادرار، و کاهش اسمولالیته سرم خون، کاهش یابد. در مقایسه، در دیابت بی‌مزه نفروژنیک، هیچ عکس‌العملی نسبت به تجویز وازوپرسین وجود ندارد.

دیابت بی‌مزه مرکزی می‌تواند با استفاده از دسموپرسین بطور موثر درمان شود، دسموپرسین می‌تواند از طریق اسپری بینی، قرص، یا تزریق تجویز گردد. تزریق وازوپرسین برای کسانی که مبتلا به دیابت بی‌مزه نفروژنیک هستند، بی‌اثر است.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[MahSana♡]

انواع دیابت‌های بی‌مزه​

---

​

دیابت‌های بی‌مزه ۴ نوع دارند که عبارتند از:

دیابت بی‌مزه نوروژنیک​

دیابت بی‌مزه نوروژنیک، که گاهی به آن دیابت بی‌مزه مرکزی یا کرانیال هم گفته می‌شود، ناشی از مشکلی در بخش هیپوتالاموس مغز است. این بیماری باعث توقف تولید هورمون آنتی‌دیورتیک (ADH)، موسوم به وازوپرسین، هم می‌شود.

دیابت بی‌مزه نفروژنیک​

دیابت نفروژنیک به دو شکل بروز می‌کند:

دیابت بی‌مزه نفروژنیک مادرزادی​

دیابت بی‌مزه مادرزادی در بدو تولد نوزاد وجود داشته و ناشی از مشکل در چندین ژن است که باعث می‌شود کلیه‌های جنین به درستی شکل نگیرند.

دیابت بی‌مزه نفروژنیک اکتسابی​

این نوع دیابت بعد از تولد بروز کرده و ناشی از عوامل بیرونیِ تخریب کننده کلیه‌ها بوده و منجر به تکرر ادرار می‌شود.

دیابت بی‌مزه بارداری​

در طول بارداری، رحم وازوپرسیناز تولید می‌کند که می‌تواند به ADH تبدیل شود. در این حالت، نفرون‌های کلیه پیام توقف تولید ادرار را دریافت نکرده و به تولید آن ادامه می‌دهند.

دیابت بی‌مزه دیپسوژنیک​

برخی موارد دیابت بی‌مزه به خاطر مشکلی در عملکرد تشنگی بروز می‌کنند. یک نوع آسیب‌دیدگی هیپوتالاموس، مشابه آنچه باعث دیابت بی‌مزه نوروژنیک می‌شود، می‌تواند منجر به نقص در مکانیزم تشنگی و در نتیجه تشنگی مداوم فرد شود. این حالت منجر به نیاز مداوم به نو*شی*دنی‌ها و در نهایت تکرر ادرار می‌شود.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[MahSana♡]

دسموپرسین برای درمان دیابت بی‌مزه نوروژنیک​

دسموپرسین نوع مصنوعی ADH بوده و برای دیابت بی‌مزه تجویز می‌شود. این دارو جایگزین هورمونی می‌شود که ب*دن نمی‌تواند آن را به طور طبیعی تولید کند. در موارد شدیدتر دیابت بی‌مزه، دسموپرسین به شکل قرص یا اسپری بینی تجویز می‌شود. اسپری بینی مؤثرتر بوده و سریع‌تر و بهتر وارد جریان خون می‌شود. البته بیماری‌های دچار سرماخوردگی یا آنفولانزا مانع اثرگذاری دارو می‌شود.

دسموپرسین عوارض احتمالی نسبتاً کمی دارد که عبارتند از:

• سردرد
• تهوع و استفراغ
• سرگیجه

البته، نگرانی اصلی در مورد دسموپرسین، مصرف بیش از حد آن است زیرا در چنین وضعیتی ب*دن آب بسیار زیادی را در خود نگه خواهد داشت. پس فقط باید به اندازه دوز تجویز شده توسط پزشک دارو مصرف شود و اگر دارو تأثیر نداشت، نباید سرخود دوز را افزایش داد. در صورتی که علائم رفع نشدند باید با پزشک مشورت کرد.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[MahSana♡]

تیازید دیورتیک برای دیابت بی‌مزه نوروژنیک​

تیازید دیورتیک‌ها نوعی از داورها هستند که باعث تکرر ادرار می‌شوند اما در عین حال به طرز عجیبی به جلوگیری از ادرار در بیماران مبتلا به دیابت بی‌مزه کمک می‌کنند. دلیل این امر آن است که تیازیدها مقدار مواد زائد در ادرار را افزایش داده و در نتیجه باعث افزایش تولید ادرار در مبتلایان به دیابت بی‌مزه می‌شوند

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[MahSana♡]

درمان دیابت بی‌مزه نفروژنیک​

درمان دیابت بی‌مزه نفروژنیک خیلی سخت‌تر از انواع دیگر است، زیرا در این عارضه خود کلیه‌ها مشکل دارند، نه پیامی که به آن‌ها می‌گوید چه بکنند.

در بیمارانی که داروهای حاوی لیتیوم مصرف می‌کنند، توقف مصرف این داروها به کاهش مشکل کمک می‌کند. البته، تغییر دارو یا درمان تنها باید با مشورت پزشک انجام شود. تغییر در رژیم غذایی هم می‌تواند به تسکین علائم کمک کند، البته در مورد هرگونه تغییر قابل توجهی در رژیم غذایی نیز باید با پزشک مشورت شود.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان