آری آغاز دوست داشتن است
گر چه پایان راه ناپیداست
من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست
فروغ فرخزاد
گر چه پایان راه ناپیداست
من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست
فروغ فرخزاد
شعر ֍֍ چکــــامـــــه֍֍
- نویسنده موضوع "ASHOB"
- تاریخ شروع
- پاسخ‌ها 274
- بازدیدها 4K
- Tagged users هیچ
ساعت تک رمان
من باشم و تو باشی و باران چه دیدنی است
بی چتر حسّ پرسه زدن‌ها نگفتنی است
باران ببار بهتر از این که نمی‌شود
من باشم و تو باشی و باران چه دیدنی است
حسین غلامی
بی چتر حسّ پرسه زدن‌ها نگفتنی است
باران ببار بهتر از این که نمی‌شود
من باشم و تو باشی و باران چه دیدنی است
حسین غلامی
تو سراب موج گندم ، تو ش*ر*اب سیب داری
تو سر فریب آری تو سر فریب داری
ل*ب بی وفای او کی به تو شهد می‌چشاند
چه توقعی است آخر که از این طبیب داری
فاضل نظری
تو سر فریب آری تو سر فریب داری
ل*ب بی وفای او کی به تو شهد می‌چشاند
چه توقعی است آخر که از این طبیب داری
فاضل نظری
لبت امید قنادان دو دستت حلقه جانان
میان مردمک‌هایت دُری رقصان، نَمی لرزان
نسیم جعد گیسویت معطر از گل رویت
چه طوفانی بپا کرده کنارت ظهر تابستان
میان مردمک‌هایت دُری رقصان، نَمی لرزان
نسیم جعد گیسویت معطر از گل رویت
چه طوفانی بپا کرده کنارت ظهر تابستان
آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که من افتاده‌ام از پا چرا
نوشداروئی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می‌خواستی حالا چرا
شهریار
بی وفا حالا که من افتاده‌ام از پا چرا
نوشداروئی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می‌خواستی حالا چرا
شهریار
چون ندارم همدمی، با باد می‌گویم سخن
چون نیابم مرهمی، از باد می‌جویم شفا
آتش دل چون نمی‌گردد به آب دیده کم
می‌دمم بادی بر آتش، تا بتر سوزد مرا
عراقی
چون نیابم مرهمی، از باد می‌جویم شفا
آتش دل چون نمی‌گردد به آب دیده کم
می‌دمم بادی بر آتش، تا بتر سوزد مرا
عراقی
به چشمک اینهمه مژگان به هم مزن یارا
که این دو فتنه بهم می‌زنند دنیا را
چه شعبده است که در چشمکان آبی تو
نهفته‌اند شب ماهتاب دریا را
شهریار
که این دو فتنه بهم می‌زنند دنیا را
چه شعبده است که در چشمکان آبی تو
نهفته‌اند شب ماهتاب دریا را
شهریار
تا صبحدم به یاد تو شب را قدم زدم
آتش گرفتم از تو و در صبحدم زدم
با آسمان مفاخره کردیم تاسحر
او از ستاره دم زد و من از تو دم زدم
حسین منزوی
آتش گرفتم از تو و در صبحدم زدم
با آسمان مفاخره کردیم تاسحر
او از ستاره دم زد و من از تو دم زدم
حسین منزوی
با آن همه دلداده دلش بسته ی ما شد
ای من به فدای دل دیوانه پسندش
نرگس ز چه بر س*ی*نه زد آن یار فسون کار
ترسم رسد از دیده ی بدخواه گزندش
سیمین بهبهانی
ای من به فدای دل دیوانه پسندش
نرگس ز چه بر س*ی*نه زد آن یار فسون کار
ترسم رسد از دیده ی بدخواه گزندش
سیمین بهبهانی
دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد
آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت
آه از آن م*ست که با مردم هشیار چه کرد
حافظ
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد
آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت
آه از آن م*ست که با مردم هشیار چه کرد
حافظ
