توهم‌ها هم هرکدام رنگی دارند
در جهانی که بوی سیاهی می‌دهد، میان مردمانی که زباله خانه‌شان پر شده از انسانیت
توهم زیباست!
پنجره‌ای باز کنیم و نور امیدی در فراسوی ذهنمان ترسیم کنیم
در نقاشی کودکی، به دنبال مردم مهربان با لبخندهای روشن، بگردیم
آیا این حق ما نیست که میان جملات دردناک دلنویس، دنبال قطره‌ای امید باشیم؟
بیاید باور کنیم باران، با باریدنش، درد را روی صورت زمین، نقاشی نمی‌کند
تیرگی را می‌شوید و می‌برد به جایی دور، دورتر از جایی که تصور در آنجا جای، شود
بیاید باور کنیم، به هنگام قدم زدن در خیابان، کسی با قضاوت‌های ننگین، نگاهمان نمی‌کند
همه لبخند می‌زنند، همه خورشید را شعله‌ور نگه می‌دارند
توهم گاهی خوب است، خوب‌تر از باور واقعیت تاریک
در جهانی که بوی سیاهی می‌دهد، میان مردمانی که زباله خانه‌شان پر شده از انسانیت
توهم زیباست!
پنجره‌ای باز کنیم و نور امیدی در فراسوی ذهنمان ترسیم کنیم
در نقاشی کودکی، به دنبال مردم مهربان با لبخندهای روشن، بگردیم
آیا این حق ما نیست که میان جملات دردناک دلنویس، دنبال قطره‌ای امید باشیم؟
بیاید باور کنیم باران، با باریدنش، درد را روی صورت زمین، نقاشی نمی‌کند
تیرگی را می‌شوید و می‌برد به جایی دور، دورتر از جایی که تصور در آنجا جای، شود
بیاید باور کنیم، به هنگام قدم زدن در خیابان، کسی با قضاوت‌های ننگین، نگاهمان نمی‌کند
همه لبخند می‌زنند، همه خورشید را شعله‌ور نگه می‌دارند
توهم گاهی خوب است، خوب‌تر از باور واقعیت تاریک
