برنامه‌کاربردی انتقال‌پذیر (به انگلیسی: Portable application یا portable app) که گاهی به آن خوداتکا[۲] (به انگلیسی: standalone) هم گفته می‌شود، نوعی برنامه است که به گونه‌ای طراحی شده‌است که «تنظیمات پیکربندی‌اش» را از داخل یک فولدر دسترس‌پذیر در آن رایانه می‌خواند و در آن می‌نویسد. این فولدر معمولاً همان فولدری است که برنامه انتقال‌پذیر در آن قرار دارد. مزیت اصلی آن است که «انتقال برنامه» با ترجیحات و داده کاربر، بین رایانه‌های مختلف ساده می‌گردد. برنامه‌ای که هیچ گزینه‌ای برای پیکربندی ندارد، هم می‌تواند نوعی برنامه انتقال‌پذیر باشد.
نرم‌افزار قابل حمل به نرم‌افزاری گفته می‌شود که بدون نیاز به نصب بر روی سیستم‌عامل از روی لوح نوری، یواس‌بی فلش درایو یا دیسک نرم قابل اجرا باشد.
نرم‌افزار متن‌باز (به انگلیسی: Open Source Software) یا نرم‌افزار متن‌آزاد به نرم‌افزارهایی می‌گویند که افراد می‌توانند در کد منبع آن‌ها تغییر ایجاد کرده یا اشکالات (باگ) احتمالی آن‌ها را رفع کنند. این یک شیوه توسعه نرم‌افزار است که می‌تواند هم برای نرم‌افزارهای آزاد و هم برای نرم‌افزارهای با مالکیت انحصاری و تجاری به کار رود.
نرم‌افزار قابل حمل به نرم‌افزاری گفته می‌شود که بدون نیاز به نصب بر روی سیستم‌عامل از روی لوح نوری، یواس‌بی فلش درایو یا دیسک نرم قابل اجرا باشد.
نرم‌افزار متن‌باز (به انگلیسی: Open Source Software) یا نرم‌افزار متن‌آزاد به نرم‌افزارهایی می‌گویند که افراد می‌توانند در کد منبع آن‌ها تغییر ایجاد کرده یا اشکالات (باگ) احتمالی آن‌ها را رفع کنند. این یک شیوه توسعه نرم‌افزار است که می‌تواند هم برای نرم‌افزارهای آزاد و هم برای نرم‌افزارهای با مالکیت انحصاری و تجاری به کار رود.
