رسم یلدا
در مازندران معمولا رسم بر این است که اگر افراد فامیل برای شام دور هم جمع نشوند حتما برای شب نشینی بعد از شام، با هم از چند روز قبل قرار و مدار می‌گذارند و معمولا همه افراد برای شب نشینی به خانه بزرگ‌تر فامیل می‌روند و تا پاسی از شب با خوردن خوراکی‌های مخصوص شب یلدا بیدار می‌مانند و گاهی هم برای سرگرمی با هم کشتی می‌گیرند یا مچ می‌اندازند، شعرها و آوازهای قدیمی برای شب یلدا به زبان مازندرانی و منظومه‌های امیری و طبری می‌خوانند یا با اشعار حافظ فال می‌گیرند.
در زبان مازندرانی به میز یا سفره‌ای که خوراکی‌های شب یلدا را روی آن می‌چینند «میزد» می‌گویند. در فرهنگ بومی مازندران برای شب یلدا این «میزد» که معمولا روی یک کرسی چیده می‌شود پر است از انواع میوه‌های مختلف، مغزها و آجیل و انواع دانه‌های بو داده. جالب است بدانید که ایرانیان باستان این شب را شب تولد الهه مهر «میترا» میپنداشتند و به همین علت این شب را جشن میگرفتند و سفره ای رنگین می‌گستردند و”میزد” نثار می‌کردند. «میزد» نذری یا ولیمهای بود غیر نو*شی*دنی، مانند گوشت و نان و شیرینی و حلوا. مازندرانی‌ها اعتقاد دارند در این شب بهتر است میوه‌هایی که دانه بیشتری دارند را میل کنند (مثل انار و هندوانه) که نمادی از برکت و حاصل‌خیزی و باروری هستند. علاوه بر این فلسفه خوردن انار و هندوانه را هم رنگ سرخ‌شان می‌دانند که که سرخی خورشید را در تاریکی طولانی‌ترین شب سال تداعی می‌کند. حتی در گذشته که انار و هندوانه کمتر بود زنان خانه این میوه‌ها را در یک جای امن و دور از دسترس بچه‌ها (حتی آویزان در یک چاه آب) نگه می‌داشتند تا در شب یلدا برای مهمانان بیاورند. گذاشتن گل‌های طبیعی و سبزه روی سفره چله شو یک رسم دیگر در میان آداب و رسوم شب یلدا در مازندران است.
انجمن رمان نویسی
دانلود رمان
