- تاریخ ثبتنام
- 2020-07-26
- نوشتهها
- 7,768
- لایکها
- 16,278
- امتیازها
- 163
- سن
- 24
- محل سکونت
- Mystic Falls
- کیف پول من
- 674
- Points
- 0
غلظت پروتئین کل پلاسمای انسان تقریبا 7 تا 5/7 g/dlاست و پروتئین بخش عمده مواد جامد پلاسما را می سازد. پروتئین های پلاسما در واقع مخلوط پیچیده ای هستند که علاوه بر پروتئین های ساده، شامل پروتئین های کنژوگه مانند گلیکوپروتئین ها و انواع لیپوپروتئین ها می باشند. هزاران آنتی بادی در پلاسمای انسان هست؛ البته مقدار هر کدام از آنها در شرایط طبیعی معمولا خیلی کم است.
آلبومین
آلبومین پروتئین اصلی پلاسمای انسان است. قریب 60 درصد پروتئین کل پلاسما را تشکیل می دهد. حدود 40 درصد آلبومین در پلاسما و 60 درصد باقیمانده در فضای خارج سلولی می باشد. آلبومین عامل اصلی تعیین کننده ی فشار اسمزی پلاسماست. این پروتئین توسط سلول های کبدی سنتز می شود. کبد روزانه 12 گرم آلبومین می سازدکه حدود 25 درصداز کل پروتئین سازی کبد و نصف پروتئین های ترشحی آن را تشکیل می دهد. آلبومین حدودا 69 کیلو دالتون است. آلبومین حدودا 69 کیلو دالتون است. امروزه از خاصیت وتمایل آلبومین جهت اتصال به رنگ هایی مثل برموفنل بلو، متیل اورنج، برمو کروزول پرپل، برمو کروزول گرین جهت اندازه گیری آن استفاده می شود. این رنگ ها با اتصال هیدروفوبی به آلبومین متصل شده و طول موج خاصی را متفاوت با زمانی که رنگ آزاد بود جذب می کند. آلبومین ها انتقال مواد بیوشیمیایی خصوصا اسیدهای چرب را در خون به عهده دارد. فشار اسمزی خون بستگی زیادی به غلظت آلبومین سرم دارد. بیماری ارثی به نام An-Albuminemia که در آن غلظت آلبومین پلاسما به کمتر از یک گرم در لیتر کاهش می یابد.
هاپتوگلوبین
جزء پروتئین های دسته یآلفا-دو-گلوبولین قرار گرفته است. وزن مولکولی آن در انسان تقریبا 90KD است.دارای 2 جفت زنجیره ی آلفا وبتا است که توسط پل های دی سولفید به هم متصل هستند. نیمه ی عمر آن قریب 5 روز است .هاپتوگلوبین یکی از پروتئین های فاز حاد است و میزان پلاسمایی آن در وضعیت های التهابی مختلف بالا می رود.
هاپتوگلوبین به هموگلوبین متصل می شود و نوعی کمپلکس محکم غیر کوالانسی Hb-Hp می سازد. مقدار هاپتوگلوبین هر دسی لیتر پلاسمای انسان ظرفیت اتصال به 40 تا 180میلی گرم هموگلوبین را دارد. هموگلوبین آزاد از گلومرولها می گذرد، وارد توبول ها می شود و معمولا در آنجا رسوب می کند. اما کمپلکس Hb-Hp به حدی بزرگ است که نمی تواند از گلومرول بگذرد. لذا به نظر می رسد وظیفه ی هاپتوگلوبین جلوگیری از اتلاف هموگلوبین آزاد از راه کلیه باشد.این کار باعث حفظ آهن ارزشمند موجود در هموگلوبین می شود تا از دسترس ب*دن خارج نشود.
ترانسفرین
این پروتئین در دسته بتا – یک گلوبولین ها جای می گیرد. وزن مولکولی آن قریب 76KDa است .آترانسفرنیمیا عارضه است بسیار کمیاب که افراد با کمبود پلاسمایی این پروتئین با آن روبه رو هستند. در عفونت های مزمن ، فقر پروتئین ها و بیماری های کبدی کمبود پلاسمایی این پروتئین وجود دارد. در هنگام مصرف دارو های ضد بارداری و در کمبود آهن پلاسما علظت ترانسفرین افزایش می یابد.
سرولوپلاسمین
سرولوپلاسمین نوعی آلفا – دو – گلبولین است. وزن مولکولی آن KDa 160است. نیمه عمری حدود 5/4 روز دارد. محل سنتز آن در کبد می باشد. تقریباً نود درصد مس موجود در پلاسما در درون این عنصر وجود بکار رفته است . تعداد اتم های مس موجود در ساختمان این پروتئین 7-6 عدد است. سرولوپلاسمین کار انتقال مس را در خون به عهده ندارد و در جریان خون به هیچ وجه به مس متصل نمی شود یا مس آزاد نمی کند بلکه در سلول های کبد پس از سنتز سرولوپلاسمین ، مس به مولکول آن منتقل می شود و تا لحظه ی متابولیزه شدن در ساختمان آن باقی می ماند . غلظت پلاسمایی این پروتئین در بیماران مبتلا به ویلسون، سوء تغذیه و سندروم نفروتیک کاهش می یابد. در زنان باردار و آنهایی که از داروهای ضد بارداری استفاده می نمایند افزایش غلظت پلاسمایی این پروتئین دیده می شود. مصرف هورمون های استروئیدی نیز باعث افزایش غلظت آن می شود .در عفونت های مزمن، بیماری های مزمن کبدی و در بیماری های نئوپلاسمیک افزایش غلظت پلاسمایی این پروتئین وجود دارد. افزایش جذب cu در دستگاه گوارش با افزایش سنتز سرولوپلاسمین همراه است .
آلبومین
آلبومین پروتئین اصلی پلاسمای انسان است. قریب 60 درصد پروتئین کل پلاسما را تشکیل می دهد. حدود 40 درصد آلبومین در پلاسما و 60 درصد باقیمانده در فضای خارج سلولی می باشد. آلبومین عامل اصلی تعیین کننده ی فشار اسمزی پلاسماست. این پروتئین توسط سلول های کبدی سنتز می شود. کبد روزانه 12 گرم آلبومین می سازدکه حدود 25 درصداز کل پروتئین سازی کبد و نصف پروتئین های ترشحی آن را تشکیل می دهد. آلبومین حدودا 69 کیلو دالتون است. آلبومین حدودا 69 کیلو دالتون است. امروزه از خاصیت وتمایل آلبومین جهت اتصال به رنگ هایی مثل برموفنل بلو، متیل اورنج، برمو کروزول پرپل، برمو کروزول گرین جهت اندازه گیری آن استفاده می شود. این رنگ ها با اتصال هیدروفوبی به آلبومین متصل شده و طول موج خاصی را متفاوت با زمانی که رنگ آزاد بود جذب می کند. آلبومین ها انتقال مواد بیوشیمیایی خصوصا اسیدهای چرب را در خون به عهده دارد. فشار اسمزی خون بستگی زیادی به غلظت آلبومین سرم دارد. بیماری ارثی به نام An-Albuminemia که در آن غلظت آلبومین پلاسما به کمتر از یک گرم در لیتر کاهش می یابد.
هاپتوگلوبین
جزء پروتئین های دسته یآلفا-دو-گلوبولین قرار گرفته است. وزن مولکولی آن در انسان تقریبا 90KD است.دارای 2 جفت زنجیره ی آلفا وبتا است که توسط پل های دی سولفید به هم متصل هستند. نیمه ی عمر آن قریب 5 روز است .هاپتوگلوبین یکی از پروتئین های فاز حاد است و میزان پلاسمایی آن در وضعیت های التهابی مختلف بالا می رود.
هاپتوگلوبین به هموگلوبین متصل می شود و نوعی کمپلکس محکم غیر کوالانسی Hb-Hp می سازد. مقدار هاپتوگلوبین هر دسی لیتر پلاسمای انسان ظرفیت اتصال به 40 تا 180میلی گرم هموگلوبین را دارد. هموگلوبین آزاد از گلومرولها می گذرد، وارد توبول ها می شود و معمولا در آنجا رسوب می کند. اما کمپلکس Hb-Hp به حدی بزرگ است که نمی تواند از گلومرول بگذرد. لذا به نظر می رسد وظیفه ی هاپتوگلوبین جلوگیری از اتلاف هموگلوبین آزاد از راه کلیه باشد.این کار باعث حفظ آهن ارزشمند موجود در هموگلوبین می شود تا از دسترس ب*دن خارج نشود.
ترانسفرین
این پروتئین در دسته بتا – یک گلوبولین ها جای می گیرد. وزن مولکولی آن قریب 76KDa است .آترانسفرنیمیا عارضه است بسیار کمیاب که افراد با کمبود پلاسمایی این پروتئین با آن روبه رو هستند. در عفونت های مزمن ، فقر پروتئین ها و بیماری های کبدی کمبود پلاسمایی این پروتئین وجود دارد. در هنگام مصرف دارو های ضد بارداری و در کمبود آهن پلاسما علظت ترانسفرین افزایش می یابد.
سرولوپلاسمین
سرولوپلاسمین نوعی آلفا – دو – گلبولین است. وزن مولکولی آن KDa 160است. نیمه عمری حدود 5/4 روز دارد. محل سنتز آن در کبد می باشد. تقریباً نود درصد مس موجود در پلاسما در درون این عنصر وجود بکار رفته است . تعداد اتم های مس موجود در ساختمان این پروتئین 7-6 عدد است. سرولوپلاسمین کار انتقال مس را در خون به عهده ندارد و در جریان خون به هیچ وجه به مس متصل نمی شود یا مس آزاد نمی کند بلکه در سلول های کبد پس از سنتز سرولوپلاسمین ، مس به مولکول آن منتقل می شود و تا لحظه ی متابولیزه شدن در ساختمان آن باقی می ماند . غلظت پلاسمایی این پروتئین در بیماران مبتلا به ویلسون، سوء تغذیه و سندروم نفروتیک کاهش می یابد. در زنان باردار و آنهایی که از داروهای ضد بارداری استفاده می نمایند افزایش غلظت پلاسمایی این پروتئین دیده می شود. مصرف هورمون های استروئیدی نیز باعث افزایش غلظت آن می شود .در عفونت های مزمن، بیماری های مزمن کبدی و در بیماری های نئوپلاسمیک افزایش غلظت پلاسمایی این پروتئین وجود دارد. افزایش جذب cu در دستگاه گوارش با افزایش سنتز سرولوپلاسمین همراه است .
انجمن رمان نویسی تک رمان
انجمن رمان نویسی تک رمان تایپ رمان شعر و دلنوشته خود را به صورت آنلاین منتشر کنید و با نويسندگان در ارتباط باشید
forums.taakroman.ir