خوش آمدید!

با عضویت در انجمن تک رمان از مزایای(چاپ کتاب،منتشر کردن رمان و...به صورت رایگان، خدمات ویراستاری، نقد و...)بهرمند شوید. با ما بهترین‌ها را تجربه کنید.☆

همین حالا عضویتت رو قطعی کن!

معماری حاشیه نشینی

  • نویسنده موضوع MAHDIS
  • تاریخ شروع
  • پاسخ‌ها 16
  • بازدیدها 599
  • Tagged users هیچ

ساعت تک رمان

MAHDIS

نویسنده انجمن + مدیر ارشد بازنشسته
نویسنده انجمن
مقام‌دار بازنشسته
تاریخ ثبت‌نام
2020-07-26
نوشته‌ها
7,768
کیف پول من
674
Points
0
درزبان فارسی حاشیه نشینی تقریبا مترادف وجایگزینی است برای واژه های آلونک نشینی، زاغه نشینی، محله های تهی دست نشین (بدون تفکیک روستایی و شهری) ساخت وسازهای غیر استاندارد غیر قانونی وبالاخره محروم ازتجهیزات اولیه (آب، برق، فاضلاب) خدمات شهری مستقر در حاشیه ی شهرها. اسکان غیر رسمی، سکونت گاههای غیررسمی اجتماعات آلونکی، زورآباد، حصیرآباد، حلبی آباد،مفت آباد، یافت آباد، یاغچی آباد واصطلاحاتی ازاین قبیل گود نشین زاغه نشین و… ازجمله عناوین دیگری هستند که به صورت مترادف برای حاشیه نشینی و حاشیه نشین د رادبیات شهری ایران به کاررفته است.

حاشیه نشینی


برخی ازتعاریف حاشیه نشینی به شرح زیرمی باشد:

  1. حاشیه نشینان کسانی هستند که درقلمرو زندگی اقتصادی – اجتماعی شهرها به سرمی برند لیکن در نظام اجتماعی آنها ادغام نشده اند وازاین رو به عنوان شهروندان رسمی د رجامعه پذیرفته نمی شوند ویا لااقل خود چنین احساسی دارند. این گسست ازجامعه ی شهری همراه با ویژگی های زیست – حاشیه ای هم چون شکل ونوع مسکن،مهارت های شغلی وخصلت روابط اجتماعی آن ها را ازشهروندان متمایز می سازد.
  2. حاشیه نشینان کسانی هستند که در سکونت گاه های غیر متعارف با ساکنین بافت اصلی وشهر زندگی می کنند. گروه های مزبور براثر نیروی دافعه خاستگاه چون فقرو بیکاری وکمتر عوامل جاذب شهری اززادگاه خود رانده شده و به شهرها روی آورده اند وازآن جا که اکثریت این گروه ها بی سواد بوده ومهارت لازم جهت جذب در بازار کار شهر را ندارند. عامل پس راندن شهری نیزآنها را از شهر رانده وبه حاشیه کشانده است.
  3. حاشیه نشینان بیشتر افراد مهاجر روستایی وعشایروکمتر شهری (ازشهرهای دیگر یا خود شهر) هستند. این افراد بیشتر به علت رانش زادگاه خود و کمتر به دلیل عوامل جاذب شهری زادگاه خود را ترک کرده وبه شهرها روی می آورند. آنها از یک سو به دلیل عدم تطبیق با محیط شهری و ازسوی دیگر براثر عوامل پس ران شهری ازمحیط های شهری پس زده می شوند وبه تدریج در کانونها ی به هم پیوسته یا جدا ازهم درقسمتهایی ازشهر سکنی می گزینند. محل سکونت ونوع مسکن آنها با محل سكونت متعارف شهری مغایربوده و مالکیت آن غالبا غصبی است. همچنین آنان ازنظر وضعیت فرهنگی و اقتصادی نیز باجمعیت شهری تمایزدارند.
  4. حاشیه نشینان کسانی هستند که د رمحدوده اقتصادی شهر زندگی می کنند وجذب نظام اقتصادی اجتماعی نشده اند.
  5. آن چه که حاشیه نشینی اطلاق می شود گروه ها ی رانده شده مهاجران روستایی فاقد توانمندی حرفه ای تحصیلات و بضاعت لازم برای هرگونه مشارکت درحیات اقتصادی شهر،دارای اشتغال کاذب دربخش غیررسمی اقتصاد شهر، به مثابه زائده ای انگلی ازبخش پیشرفته تر ومدرن تر معرفی می شوند.
  6. حاشیه نشینی عمدتا درزمین های حاشیه شهركه فاقد نظارت قانونی بوده، شکل می گیرد. درترکیب جمعیت حاشیه نشینی سهم مهاجران روستایی بسیار زیاد است.



 
انجمن رمان نویسی دانلود رمان

MAHDIS

نویسنده انجمن + مدیر ارشد بازنشسته
نویسنده انجمن
مقام‌دار بازنشسته
تاریخ ثبت‌نام
2020-07-26
نوشته‌ها
7,768
کیف پول من
674
Points
0
امروزه به پدیده حاشیه نشینی درشهرها بسته به شکل ونوع آن اسامی واژه های مختلفی اطلاق می گردد. درذیل به واژه های مترادف دیگری اززبان های بیگانه وبه خصوص زبان انگلیسی و فرانسه که به زبان فارسی راه یافته اند اشاره می شود:

واژه انگلیسی Shanty town به معنای آلونک نشینی ترجمه شده است. ترکیب انگلیسی squotter settlement که بیشتر به معنای اسکان غیرقانونی و زورآباد در زبان فارسی به کاررفته است. حلبی آباد ترجمه ومعادل مستقیم واژه فرانسه بیدو نویل Bidonville است. marginal settlements – ترجمه انگلیسی کوخ نشینی، حاشیه نشینی است و settlements lllegal یا unofficial settlements به معنای اسکان غیررسمی ترجمه می شود.

درکشورهای درحال توسعه نیز ترکیب ها و واژه سازی های فراوانی برای حاشیه نشینی وجود دارد.در ذیل به به بیان نمونه هایی پرداخته ایم. لازم به ذکر است موارد ذیل هرکدام به ویژگی خاصی ازاین پدیده اشاره دارند:

  1. در برزیل (ریو) fovellas به معنای آلونک نشین ازنوع سقف سفالی ومتکی برستون (پیلوت).
  2. درترکیه Gecekondu به معنای یک شبه ساخت.
  3. درآفریقا واژه های متعددی به معنای حصیرآباد درتعدادی اززبانهای محلی.
  4. درآرژانتین villas miseras ویلاهای فقر.
  5. درپرتغال Barracas به معنای محله های ویژه اسکان اجباری یهودیان به کارمی رفت. بعدها با رواج این واژه دردیگر کشورها به زبان انگلیسی وفرانسه با معنای محله های فقیرنشین با نژادهای متفاوت را در برگرفت.
شایان ذکر است به علت استفاده ازمنابع مختلف دراین نوشتار بیشترین تداخل معانی درزاغه نشینی و حاشیه نشینی به وقوع می پیوندد. به همین جهت ضروری است وجوه تمایز این دو واژه به عنوان جمع بندی کلام روشن گردد:

  1. ازلحاظ زمانی زاغه نشینی نسبت به حاشیه نشینی عمر زیادتری دارد وازلحاظ مکانی زاغه ها می توانند درهمه نقاط شهرپراکنده شوند درحالی که حاشیه نشینی عمدتا درزمینهای حاشیه شهر که فاقد نظارت قانونی بوده اند شکل می گیرد.
  2. ازنظر رشد جمعیتی درترکیب جمعیت حاشیه نشینی سهم مهاجران روستایی بسیارزیاد است.
  3. هرزاغه نشین می تواند حاشیه نشین هم باشد زیرا هم ازنظر اقتصادی وهم ازنظر جغرافیایی (موقعیت ومقر زاغه) قادر است درحاشیه قرارگیرد.


 
انجمن رمان نویسی دانلود رمان

MAHDIS

نویسنده انجمن + مدیر ارشد بازنشسته
نویسنده انجمن
مقام‌دار بازنشسته
تاریخ ثبت‌نام
2020-07-26
نوشته‌ها
7,768
کیف پول من
674
Points
0
شهرنشینی و گرایش شدید جمعیت به سکونت در مناطق شهری حاصل سیاستها و استراتژیهای اقتصادی و اجتماعی خاص هر کشور است. این سیاست ها در کشورهای در حال توسعه و به ویژه در دهه های اخیر، به مهاجرتهای شدید روستا شهری منجر شده و همگام با تحولات سریع سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، الگویی نا متوازن در نظام شهری چنین کشورهایی را ایجاد نموده است. اغلب این کشورها با پدیده نخست شهری روبرو بوده و تحلیل سلسله مراتب نظام شهری آنها به وضوح نشانگر عدم تعادل در توزیع منابع در آنها می باشد. چنین شرایطی، موجبات مهاجرت بی رویه به شهرهای بزرگتر و اسکان غیر رسمی گروههای قومی و نژادی مهاجر را فراهم آورده و مدیریت شهرهای مذکور را در ارائه خدمات و تسهیلات به جمعیت با مشکلات عدیده ای روبرو ساخته است.

حاشیه نشینی ایران


کشور ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده و بخش عظیمی از جمعیت کلانشهرهای آن حاشیه نشین می باشند. البته حاشیه نشینی در ایران با برداشتی که از مفهوم حاشیه نشینی در سایر کشورهای درحال توسعه آسیایی و آفریقایی شده متفاوت است. حاشیه نشینان ایران اغلب مهاجران روستایی هستند که به دلیل ناتوانی اقتصادی و مالی، توانایی ورود به نظام اقتصادی شهرها را نداشته و به اجبار به حاشیه شهرها پناه برده اند. نتایج بررسی ویژگی های حاشیه نشینی در ایران بیانگر آن است که این پدیده بر اثر تفکیک غیر رسمی زمین، با فروش برخی از اراضی وقفی و انجام معاملات به شکل غیررسمی، با انگیزه امکان تامین زمین و مسکن ارزان قیمت رخ می دهد. نتایج مطالعات مربوط به حاشیه نشینی، دلیل اصلی حاشیه نشینی در ایران را به ضعف مدیریت شهری در اجرای صحیح برنامه های موجود نسبت داده اند و در راستای رفع این مشکل، بکارگیری روشهای مدیریتی متکی بر مشارکت جوامع محلی و هماهنگی دستگاههای مدیریت شهری و روستایی را پیشنهاد داده اند.

تحولات جمعیتی ایران در دهه های اخیر تاثیرات شگرفی را بر ساختار اجتماعی اقتصادی و کالبدی کشور بر جای گذاشته است. افزایش جمعیت کشور و جابجایی و مهاجرت آنها از نقاط محروم به نقاط برخوردار، باعث بر هم خوردن تعادلهای منطقه ای شده که می توان ریشه آن را در نحوه توزیع منابع در سطح این مناطق جستجو نمود. در این میان ، شهرها به واسطه برخورداری از امکانات و زیر ساختهای رفاهی- خدماتی ، گوی سبقت را ربوده اند و هرروز بر تعداد شهرها و ساکنین آنها افزوده می شود. به همین دلیل روند مهاجرت به شهرها سرعت چشمگیری یافته و روستاها را به نابودی کشانده است. این شرایط از یک سو مدیریت شهرها را با چالش های جدی روبرو ساخته و از سوی دیگر سرمایه گذاریهای دولت در زمینه عمران و ارتقاء سطح استاندارد زندگی در روستاها را بی نتیجه گذاشته است. با نگاهی گذرا به بافت و ترکیب کنونی شهرهای کشور نیز می توان دریافت که شهرهای ما توان جذب مهاجرین تازه وارد را نداشته و اغلب مهاجرین به دلیل ناتوانی مالی و اقتصادی به حاشیه شهرها رانده شده و در انزوای اجتماعی و اقتصادی به سر می برند. بر اساس مطالعات صورت گرفته و آمارهای ارائه شده توسط مدیریت شهری در اغلب شهرهای درجه یک و دو کشور بیش از 15% جمعیت شهر در حاشیه زندگی می کنند.


 
انجمن رمان نویسی دانلود رمان

MAHDIS

نویسنده انجمن + مدیر ارشد بازنشسته
نویسنده انجمن
مقام‌دار بازنشسته
تاریخ ثبت‌نام
2020-07-26
نوشته‌ها
7,768
کیف پول من
674
Points
0
شروع حاشیه نشینی در کشورهای جهان سوم با تاخیری نه چندان کوتاه صورت پذیرفت و به علت ضعف مدیریتها و محدودیتهای منابع مالی ، ابعاد وسیع تری به خود گرفت. در کشور ما ر*اب*طه تنگاتنگی بین رشد جمعیت و به ویژه جمعیت شهری، تغییرات ساختاری در نظام اقتصادی، ناتوانی دولت در تامین مسکن و امکانات زیستی و سکونتی جمعیت و پدیده حاشیه نشینی وجود دارد. بررسی تحولات جمعیت کشور این مساله را روشن می سازد.

بر اساس آمارهای رسمی کشور جمعیت شهرنشین کشور از رقم 2.3 میلیون نفر در سال 1279 به رقم 48 میلیون نفر در سال 1385 افزایش یافته است. بیشترین نرخ رشد جمعیت شهری ، مربوط به سالهای 1345 تا 1365 است. در این دوره ، وقوع تحولات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ایران، اجرای اصلاحات ارضی در دهه 40 و از بین رفتن نظام متعادل اقتصادی کشور تحت تاثیر آن ، وقوع انقلاب اسلامی ایران و جنگ ایران و عراق در دهه 60 به مهاجرت های روستایی – شهری دامن زده و رشد شهر نشینی را تسریع نمود. مسلما در شرایطی که دولت نوپای جمهوری اسلامی پا به عرصه ظهور گذاشته و به دلیل عدم همکاریهای منطقه ای با مشکلات اقتصادی عدیده ای روبرو بوده ، ارائه امکانات به تازه واردان شهرها کاری بس دشوار بوده و نتوانسته پاسخگوی کلیه نیازهای آنها باشد. جمعیت مهاجر وارد شده به شهرها ، به مناطق حاشیه ای شهرها رانده شده و از نظر برخورداری از حقوق اقتصادی و اجتماعی نیز با محرومیت مواجه شدند. بنابراین آغاز پدیده حاشیه نشینی در ایران و رشد آن عمدتا از سال 1320 به بعد و بخصوص دهه 1340 می باشد.

از سال 1350 موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران بنا به خواست سازمان برنامه و بودجه طرح گسترده ای را برای مطالعه حاشیه نشینی با مطالعه حاشیه نشینان تهران آغاز کرد. برای شهرهای همدان، بندرعباس، بوشهر و کرمانشاه نیز نتایج مطالعات منتشر شد. دفتر سازمان برنامه و بودجه نیز طرح مطالعاتی حاشیه نشینان شهرهای تبریز، کرمان و غربتیهای سبزوار را منتشر کرد. دولت نیز مواجهه باحاشیه نشینی را در قالب تدوین سیاستهای تامین مسکن و تدوین پنج برنامه از سال 1327 تا 1357 دنبال نمود و بعد از انقلاب نیز با توجه به رشد سریع جمعیت شهری سیاستهای متفاوتی در قالب ارائه زمین (تاسیس سازمان زمین شهری1360 ) تا سالهای 1367 و تغییر سیاست از ارائه زمین به تامین مسکن در قالب الگوهای مسکن اجتماعی، کوچک سازی، انبوه سازی و غیره در برنامه دوم ( 1377-1372) و سوم توسعه (1383-1379) دنبال نمود(فکوهی، 1383، 525). آخرین اقدام دولت در زمینه کنترل حاشیه نشینی و ساماندهی مناطق حاشیه نشین شهرهای کشور تهیه وتصویب سند توانمندسازی سکونتگاههای غیررسمی کشور در سال 1382 توسط هیات وزیران بود که پس از آن اقدامات سازمان یافته ای بر اساس سند مذکور توسط سازمانهای ذیربط صورت پذیرفت و در حال حاضر نیز در بسیاری از شهرهای بزرگ و متوسط کشور پروژه ها و طرح های پژوهشی در این خصوص در حال اجرا می باشد.


 
انجمن رمان نویسی دانلود رمان

MAHDIS

نویسنده انجمن + مدیر ارشد بازنشسته
نویسنده انجمن
مقام‌دار بازنشسته
تاریخ ثبت‌نام
2020-07-26
نوشته‌ها
7,768
کیف پول من
674
Points
0
راهکارهای پیشنهادی برای نظام مدیریت شهری
  • اولویت تهیه طرح تفصیلی برای مناطقی که فاقد طرح تفصیلی می باشند و اجرای آن در مناطقی که دارای طرح می باشند و در محدوده قانونی شهری قرار گرفته اند،
  • تصویب ورود این محلات در کمسیون ماده 5 شورای شهرسازی استان و پذیرش آن توسط شهرداری و شورای شهر به محدوده خدمات شهری . مسلما پذیرش این مسئله توسط شهرداری و شورای شهر زمینه لازم را جهت قانونمند نمودن مدیریت محلات حاشیه فراهم خواهد کرد.
  • تهیه نقشه های اجرایی طرح جامع و تفصیلی جدید شهرها و ورود محدوده های حاشیه نشین به حوزه خدماتی شهرداری، به منظور رفع بی نظمیهای موجود (مدیریت شهری).
  • تقویت مدیریت روستایی در محلات حاشیه نشین روستایی که در حال حاضر تحت نظارت دهداری ها و بخشداری ها و بنیاد مسکن انقلاب می باشد.
  • اصلاح و بهبود وضعیت خدمات رسانی به محلات حاشیه نشین از طریق تقویت مدیریت شهری و روستایی، در قالب اجرای طرح های هادی ، تفصیلی و ساماندهی و همکاری سازمانهای متولی مانند آموزش و پرورش، بهداشت و درمان، آب و فاضلاب و غیره.
  • ارائه چارچوب های قانونی، مدنی، اقتصادی، اجتماعی و مالی توسط دولت، برای افزایش بهره وری اقتصادی و کارایی اجتماعی در این محلات در قالب طرحهای توانمندسازی و افزایش مشارکت گروههای مردمی از طریق بکارگیری فنون مبتنی بر کارگاه، ارزیابی فایده بخشی یا مشورت سیستماتیک با صاحبان حقوق .
  • استفاده از تجربیات و راه حل های برخی کشورها در خصوص رفع و کنترل پدیده حاشیه نشینی مانند اجرای پروژه های آزمایشی ، مرحله بندی پروژه ها ، کاهش هزینه های ساخت مسکن، ارایه کمکهای فنی ، اراده قوی مدیریت شهری ، تشکیل گروهای کاری ، جامع نگری در اقدامات اجرایی مانند توجه به توسعه مشاغل کوچک ، ارایه وام و اعتبار با بازپرداخت طولانی بدون هزینه، واگذاری قطعه زمین ، قانونی کردن مالکیت زمین از طریق ارایه سند به منظور ایجاد انگیزه برای توسعه کالبدی مناطق، استفاده از کمکهای بین المللی و اعانات سازمانهای خیریه ، ارایه راه حلهای متنوع و توجه به ویژگیهای فرهنگی محلات حاشیه نشین.


 
انجمن رمان نویسی دانلود رمان

MAHDIS

نویسنده انجمن + مدیر ارشد بازنشسته
نویسنده انجمن
مقام‌دار بازنشسته
تاریخ ثبت‌نام
2020-07-26
نوشته‌ها
7,768
کیف پول من
674
Points
0
معضل بدخیم

تعداد زاغه نشنینان تا سال 2050 به حدود 2 میلیارد نفر می رسد.


بیشتر کشورهای جهان از کشورهای پیشرفته و صنعتی تا کشورهای در حال توسعه و جهان سوم امروز با معضلی به نام تامین مسکن برای شهروندان خود رو به رو هستند. کشورهای پیشرفته سعی می کنند فاصله بین قیمت خانه و درآمد شهروندان را کم کنند و مردم را از مستاجرنشینی به سمت خانه دار شدن بیشتر سوق دهند. در کشورهای در حال توسعه نیز دولت ها با چالشی به نام زاغه نشینی رو به رو هستند که بخش زیادی از مناطق حومه شهرها را تشکیل دادهاست.

میزان اجاره بها و هزینه مسکن از زمان بحران مالی سال 2008، رشد سرسام آوری داشته و استانداردهای زندگی برای طبقه کارگر را در عرصه جهانی از بین برده است. وقتی به آمار و ارقام در این زمینه در یک دهه گذشته نگاهی بیندازیم، این خطر بیش از پیش احساس می شود؛ برای مثال، میزان قیمت متوسط یک خانه در لندن در سال 2009 حدود 437 هزار دلار بود که این میزان در اوایل سال 2016 به 875 هزار دلار رسید.

میزان اجاره ماهانه یک آپارتمان در سان فرانسیسکو در ژانویه 2010 حدود هزار و 200 دلار بود که این رقم در سال 2016 به چهار هزار و 100 دلار رسیده است. بازار مسکن هنگ کنگ نیز که چندان تحت تاثیر بحران مالی سال 2009 آمریکا قرار نگرفت، در فاصله بین سال 2004 تاکنون رشدی سه برابر داشته و بنا به اعلام منابع رسمی، در بین شهرهایی در جهان که امکان خرید خانه در آنها بسیار سخت است در رتبه نخست قرار دارد.

آنچه در این میان بیش از همه توجه کارشناسان را به خود جلب کرده، این است که با گذشت زمان، فاصله بین قیمت خانه ها و درآمد مردم در بیشتر نقاط دنیا بیشتر شده. از لحاظ ترایخی، میزان اجاره بها با درآمد افراد و تورم همگام و همراه بوده است؛ برای نمونه در ایالات متحده آمریکا قیمت خانه در فاصله سال های 1970 تا 1998 که میزان تورم ثابت بود، حدود 160 هزار دلار بود. در آن برهه زمانی، میزان درآمد کارگران نیز تقریبا ثابت بود؛ اما پس از سال 1998 میزان قیمت مسکن از 160 هزار دلار به حدود 275 هزار دلار در سال 2006 رسید.

در همین حال کارشناسان می گویند بازار کنونی مسکن در حال ورود به نوع جدیدی از بحران سال 2006 است. البته با این تفاوت که در سطحی جهانی در حال وقوع است. افزایش بی رویه قیمت مسکن و کاهش شدید درآمدها باعث شده طبقه کارگر و متوسط بیشتر به سمت بازار اجاره متمایل شوند و خرید خانه برای آنها تقریبا رویایی دست نیافتنی باشد.

برای مثال، براساس گزارش مرکز مطالعات مسکن دانشگاه هاروارد حدود 37 درصد از کل خانوارهای آمریکایی در خانه های اجاره ای زندگی می کنند که در مقایسه با یک دهه اخیر، این میزان رشدی 31 درصدی داشته است؛ البته این آمار فقط مختص آمریکا نیست؛ برای نمونه چندی پیش در گزارشی رسمی اعلام شد روازنه سه خانواده ایرلندی به دلیل بالارفتن قیمت مسکن، خانه خود را از دست می دهند. برهمین اساس گفته می شود در حال حاضر 900 خانواده ایرلندی و حدود دو هزار کودک در این کشور بی خانمان هستند.


 
انجمن رمان نویسی دانلود رمان

MAHDIS

نویسنده انجمن + مدیر ارشد بازنشسته
نویسنده انجمن
مقام‌دار بازنشسته
تاریخ ثبت‌نام
2020-07-26
نوشته‌ها
7,768
کیف پول من
674
Points
0
همان طور که اشاره شد زمانی که بحث مسکن در کشورهای در حال توسعه مطرح می شود. علاوه بر تامین شرایط لازم برای شهروندان به منظور خرید مسکن، از بین بردن معضل زاغه نشینی در این کشورها نیز وجود دارد. آمارهای سازمان ملل می گوید در حال حاضر حدود 863 میلیون نفر در سراسر جهان در مناطق زاغه نشین زندگی می کنند. اگر این روند ادامه داشته باشد، این تعداد در سال 2050 به حدود دو میلیارد نفر می رسد.

سازمان ملل یکی از اهداف خود را کمک به این کشورها و ایجاد شرایط لازم برای دسترسی آسان آنها به مسکن تا سال 2030 اعلام کرده است؛ با این حال بسیاری تحقق بخشیدن به این هدف را تا آن زمان نشدنی می دادند. دلایل متعددی برای این مسئله بیان شده است؛ اول اینکه جهان به سرعت درحال حرکت به سمت شهرنشینی است و حدود نیمی از جمعیت دنیا در شهرها سکونت دارند. 90 درصد از رشد مناطق شهری جدید در کشورهای درحال توسعه رخ می دهد و این درحالی است که یک سوم از جمعیت شهری آنها همچنان در زاغه ها زندگی می کنند. البته حدود 95 درصد از زاغه نشینان در کشورهای در حال توسعه هستند؛ اما کلان شهرهای بزرگی مانند لندن نیز با چالش روزافزون کارتن خواب ها رو به رو هستند.

دومین دلیل مربوط به چالش های فیزیک زاغه نشنیان است. در شهری مانند کاراکاس که مردم فقیر آن می خواهند محل زندگی شان تا جایی که امکان دارد به مشاغلی در مرکز شهر نزدیک باشد. بیشتر زاغه نشینان در منطقه ای زندگی می کنند که در معرض شدید رانش زمینا ست. در دیگر مناطق، زاغه ها در دامنه کوه های آتشفشان، در مناطق زلزله خیر یا در معرض سیل قرار دارند.

زاغه نشینی و بی سرپناهی؛ درد بزرگی به وسعت دنیا

معضل دیگر مربوط به مشکلات حقوقی این زاغه هاست که مالکیت مشخصی ندارد؛ به همین دلیل، نه تنها مقامات محلی، بلکه بانک ها و شرکت های ساختمانی تمایلی به سرمایه گذاری در این مناطق ندارند.

دلیل سوم این است که تغییر چهره مناطق زاغه نشین به مناطق مسکونی، فرایند هزینه بر و البته پیچیده ای است؛ در سال 2005 یک بررسی و تخمین نشان داد ارتقای وضع صد میلیون زاغه نشین تا سال 2020 هزینه ای حدود 300 میلیارد دلار دربر خواهدداشت؛ البته این رقم در حالی است که حدود 80 درصد این هزینه ها را نیز خود زاغه نشینان تامین کنند.

همان طور که بیان شد سیاست گذاری و هزینه کردن دو عامل مهم در رسیدن به هدف مد نظر سازمان ملل به حساب می آید؛ اما عامل سومی نیز وجود دارد که احتمالا مهم تر است؛ مشارکت خود زاغه نشینان. گزارش های موجود نشان می دهد این افراد در برنامه های اصلاح یا بازسازی زاغه ها مشارکت نمی کنند و معمولا طرح ها با ادامه این مقاومت، شکست خواهندخورد. البته مقاومت مردم دلیل مشخصی دارد؛ این زاغه ها از لحاظ رفاهی نامناسب است؛ اما منابع اقتصادی مهمی برای ساکنانش به حساب می آید و بیشتر جوانان آنها راه های تازه ای برای کسب درآمد پیدا می کنند.


 
انجمن رمان نویسی دانلود رمان

MAHDIS

نویسنده انجمن + مدیر ارشد بازنشسته
نویسنده انجمن
مقام‌دار بازنشسته
تاریخ ثبت‌نام
2020-07-26
نوشته‌ها
7,768
کیف پول من
674
Points
0
زاغه نشینان در انتظار حمایت

یکی از چالش های مهم کشورهای در حال توسعه، افزایش نیاز و تقاضا برای مسکن است. در حال حاضر حدود 2.1 میلیارد نفر در سراسر جهان در خانه هایی زندگی می کنند که استانداردهای ابتدایی را ندارد، تخمین زده می شود در سال 2030 میلاید حدود سه میلیارد نفر به مسکن جدید نیاز داشته باشند. در آمریکای لاتین و منطقه کاراییب، یک سوم جمعیت شهری در خانه هایی زندگی می کنند که بدون مجوزهای رسمی از سوی دولت ساخته شده اند و بیشتر به عنوان زاغه از آنها نام برده می شود. در بیشتر شهرهای آفریقایی نیز کمتر از 10 درصد مردم در خانه های استاندارد زندگی می کنند.

از سوی دیگر، زندگی در چنین زاغه هایی فقط یک چالش قانونی نیست، بلکه با سلامت جسمی و روحی شهروندان نیز ارتباط دارد. واقعیت تلخ تر این است که این زاغه ها معمولا در مناطقی قرار گرفته اند که در زمان بحران های طبیعی بیشترین آسیب را می بینند. برای مثال تخمین زده می شود در صورت وقوع یک زلزله شدید در حومه لیما، پایتخت پرو، بیش از 50 هزار نفر جان خود را از دست بدهند و حدود 200 هزار خانه نیز به طور کامل تخریب شود.

به دلیل همین واقعیت های تلخ، بسیاری بر لزوم دخالت و حضور دولت در بخش مسکن تاکید فراوان دارند. در بیشتر کشورها، وام های مسکن حداکثر 15 ساله سا و 30 درصد درآمد هر خانواده صرف این بدهی می شود، بنابراین خرید یک خانه باید هزینه ای بین سه تا پنج برابر میانگین درآمد سالانه داشته باشد.

دولت ها می توانند با روش هایی مانند یارانه مستقیم یا محرک های مالیاتی، کمک فراوانی، در این زمینه ارائه کنند. آنها همچنین می توانند با استفاده از قدرت اجرایی خود، بخش خصوصی را تحت تاثیر قرار دهند تا آنها در نوع، کیفیت و مدت زمان وام های مسکن تغییراتی ایجاد کنند. به هر حال بسیاری از کارشناسان بر این نکته اتفاق نظر دارند که سیاست های کنونی دولت ها در موضوع مسکن، نحوه زندگی مردم در آینده را شکل می دهد.

زاغه نشینی و بی سرپناهی؛ درد بزرگی به وسعت دنیا
مسکن اجتماعی؛ راهی برای فرار از بی خانمانی

دانشگاه هاروارد در گزارشی اعلام کرد حدود 330 میلیون خانوار در سطح جهان در حال حاضر به مسکن قابل خریداری دسترسی ندارند. داستان و روایت تمام کشورها در این زمینه نیز یکی است: تقاضای بیش از اندازه و نبود عرضه کافی. نبود منابع مالی برای پرداخت بدهی ها، اصلی ترین مشکل پیش روی تقاضای شهروندان به حساب می آید. در زمینه عرضه نیز محدودیت های مقرراتی و برنامه ریزی باعث شده قیمت زمین افزایش یابد و ساخت و ساز غیرممکن شود؛ به همین دلیل کارشناسان می گویند با توجه به ادامه سریع رشد جمعیت پرکردن این خلا به مراتب سخت تر می شود.


 
انجمن رمان نویسی دانلود رمان

MAHDIS

نویسنده انجمن + مدیر ارشد بازنشسته
نویسنده انجمن
مقام‌دار بازنشسته
تاریخ ثبت‌نام
2020-07-26
نوشته‌ها
7,768
کیف پول من
674
Points
0
بر همین اساس، دولت ها در سراسر جهان راهکارهای متفاوت و مختلفی برای مقابله با این معضل در پیش گرفته اند؛ یکی از این روش ها، ارائه مسکن اجتماعی یا عمومی به شهروندان است. مدیریت و مالکیت مسکن اجتماعی در دست دولت، سازمان های مردم نهاد یا ترکیبی از این دو است که در اختیار شهروندانی قرار می گیرد که درآمد پایینی دارند؛ برخی این خانه ها را راه حلی برای مقابله با نابرابری در بخش مسکن می دانند. دلایل متعدد و جنبه های مثبت این راهکار باعث شده در سال های اخیر کشورهای بیشتری به سمت استفاده از آن بروند. از جمله جنبه های مثبتی که در این زمینه بر می شمارند، مناسب بودن این خانه ها برای محیز زیست است. این خانه ها که معمولا در کنار مراکز کاری و شغلی شهروندان ایجاد می شوند، باعث شده حمل و نقل کمتری انجام شود و در نتیجه آلودگی کمتری به وجود آید.

جنبه مثبت دیگر این خانه ها، مناسب بودن آنها برای ساختارهای اجتماعی است. معمولا سطح نابرابر درآمدها و طبقه اجتماعی افراد، باعث جداشدن بخش های مختلف جامعه می شود؛ وجود این خانه ها به جوامع اجازه می دهد پذیرای طیف وسیعی از خانواده باشند و گروهی متنوع از شهروندان را ایجاد کند.

تاثیر مناسب دیگر این فرایند می تواند بر اقتصاد باشد؛ برای بهره وری هرچه بیشتر، شماغل و کسب و کارهای جدید باید دسترسی آسانی به کارگران داشته باشد؛ مسکن عمومی این اطمینان را می دهد که بخش زیادی از خانواده های طبقه کارگر به جای عزیمت به کلان شهرها و مراکز اصلی کاری، در جوامع خود باقی بمانند که همین موضوع کمک شایانی به مجموعه اقتصاد می کند.

برهمین اساس دولت ها در چند سال اخیر به سمت ارائه هرچه بیشتر این خانه ها رفته اند. در ایالات متحده آمریکا برای هر صد خانواری که درآمد پایین دارند، حدود 30 مسکن عمومی وجود دارد. آمار رسمی نشان می دهد استفاده از این خانه ها در فاصله سال های 2000 تا 2014 بیش از هشت درصد شده است.

کشورهای حوزه اتحادیه اروپا نیز از این روش برای مقابله با معضل مسکن استفاده می کنند؛ بنابر آمارهای رسمی، حدود 26 میلیون از این خانه ها در کشورهای این اتحادیه وجود دارد و به عبارت دیگر نزدیک به 11 درصد از شهروندان این منطقه در خانه های عمومی سکونت دارند.

این روند در آمریکای لاتین در چند سال اخیر رشد سریع تری داشته است؛ برزیل را می توان در میان این کشورها، پیشروتر از بقیه دانست؛ از سال 2009 تاکنون حدود 2.2 میلیون مسکن عمومی در اختیار شهروندان برزیلی قرار گرفته است.

در بولیوی ضمن افزایش تعداد این خانه ها، تلاش شده بخش خصوصی نیز وارد این فرایند شود. آرژانتین و مکزیک نیز کوشیده اند علاوه بر ارائه این خانه ها، کمک های مالی بیشتری در اختیار شهروندان خود قرار دهند. در افریقا نیز کشورهایی مانند مصر، تونس و مراکش را می توان در عرصه موفق دانست. زیرا با کمک همین سیاست، تعداد زاغه نشینان این سه کشور از 21 میلیون نفر در سال 1990 به حدود 12 میلیون نفر در سال 2010 رسید.

خانه های اجتماعی متعددی در سال های اخیر در کشورهای مختلف ساخته و به شهروندان ارائه شده است که علاوه بر قابل خرید بودن، سعی شده عنصر زیبایی و سازگار بودن با محیط زیست در آنها رعایت شود. در ادامه به چند نمونه اشاره می شود که در این زمینه موفق بوده اند.

زاغه نشینی و بی سرپناهی؛ درد بزرگی به وسعت دنیا
پروژه مسکن سنت آگاتای بروکسل در بلژیک: این پروژه در منطقه سنت آگاتای بلژیک، جدید به حساب می آید. اما از اوایل دهه 20 میلادی چندین مسکن اجتماعی در این منطقه ساخته شده بود. یک شرکت مهندسی بلژیکی واحدهای جدیدی را به این منطقه اضافه کرد که ساخت آنها در سال 2012 به اتمام رسید. از جمله ویژگی های مشخص این مجتمع می توان به واحدهای کم مصرف در زمینه انرژی به همراه سیستم گرمایش انرژی خورشیدی. سیستم های نگهداری آب باران و مواد سازنده دوستدار محیط زیست اشاره کرد. همین مسئله باعث شده خانه های این پروژه با تصویر برج های تیره رنگی که از مسکن های اجتماعی در ذهن است، فاصله داشته باشد.


 
انجمن رمان نویسی دانلود رمان

MAHDIS

نویسنده انجمن + مدیر ارشد بازنشسته
نویسنده انجمن
مقام‌دار بازنشسته
تاریخ ثبت‌نام
2020-07-26
نوشته‌ها
7,768
کیف پول من
674
Points
0
مسکن هاترت، منطقه نیمجین در هلند: برج مسکونی هاترت در شهر نیمجین هلند در واقع بخشی از برنامه دولت محلی برای تقویت بازار مسکن است؛ این ساختمان 13 طبقه مجسمه گونه شامل 72 آپارتمان است که یک مرکز بهداشتی نیز در طبقه همکف آن قرار دارد. این ساختمان که ساخت آن در سال 2011 به پایان رسید، بالکن های موربی دارد که از رسیدن نور آفتاب به تمام طبقات اطمینان حاصل می کند. همچنین مناظر بکر طبیعی در اطراف آن دیده می شود.

مسکن اجتماعی ایلماس در ساردینیای ایتالیا: رنگ های مدیترانه ای با طراحی زرد و سفید تلفیق شده و نمای زیبایی به پروژه مسکن ایلماس در ساردینیا داده است. پنجره های کرکره ای ساخته شده در قسمت شمالی این ساختمان به گونه ای است که مانند سپر مقابل بادهای سرد عمل می کند. مواد استفاده شده در ساخت آن هم از لحاظ قیمت مناسب هستند و هم دوام بیشتری دارند. این پروژه در سال 2011 به اتمام رسید.

مجتمع پیرسدال در ملبورن استرالیان: استفاده از رنگ های شاد و روشن در مجتمع مسکونی پیرسدال در حومه ملبورن باعث تمایز این مجتمع با خانه های آن منطقه شده است؛ این مجتمع را می توان کار مشترک دولتی و بخش خصوصی دانست. زیرا سرمایه گذاری آن از سوی دولت وقت استرالیا در سال 2010 و یک نهاد غیرمردمی در زمینه مسکن انجام شد تا خانه های قابل خریدی در اختیار مردم این منطقه قرار بگیرد. این مجتمع شامل 88 واحد بوده که مجهز به سیستم گرمایشی خورشیدی است.

سنگاپور؛ الگوی موفق در تامین مسکن

«حرص و طمع زمین داران مطمئنا در هر نقطه از این جهان دیده می شود؛ برخی از این ساختمان های مخروبه شبیه به هزارتوی زندگی انسان هاست»؛ این جملاتی است که «ادیت سامر اسکیل»، سیاست مدار و نویسنده، در سفر سال 1954 خود به سنگاپور، در وصف این کشور گفت؛ اما افرادی که اکنون به این کشور آسیایی سفر می کنند، کمترنشانه ای از این توصیف ها می یابند.

بی تردید این سوال مطرح می شود که سنگاپور چه مسیری را پیمود که از یکی از بدترین بحران های مسکن در جهان نجات یافت و به کشوری تبدیل شد که هم اکنون بیش از 90 درصد از شهروندان آن صاحب خانه هستند و بی خانمانی تقریبا در این شکور از بین رفته؛ این موفقیت زمانی نمود بیشتری پیدا می کند که بدانیم جمعیت سنگاپور در این مدت رشد هم داشته است. در حال حاضر سنگاپور یکی از متراکم ترین شهرها در جهان است؛ در 60 سال گذشته، سطح زندگی و پیشرفت اقتصادی این کشور رشد فوق العاده ای داشته است.

زاغه نشینی و بی سرپناهی؛ درد بزرگی به وسعت دنیا

در دهه 60 میلادی، از حدود دو میلیون شهروند این کشور، حدود 1.4میلیون نفر در خانه های یک طبقه و محل هایی زندگی می کردند که بیشتر شبیه زاغه نشینی بود. علاوه بر این، در آن زمان حس میهن پرستی ضعیفی بین سنگاپوری ها وجود داشت. آغاز اقدامات رسمی دولت در این زمینه در سال 1960 بود؛ یعنی هنگامی که دولت وقت «کمیته مسکن و توسعه» را با هدف حل معضل مسکن شکل داد.

یکی از اهداف مهم این کمیته، افزایش مالکیت خانه در میان مردم بود تا به این ترتیب حس میهن پرستی قوی تری بین آنها ایجاد کند.

در راستای همین سیاست، در دهه های 60 و 70 میلادی آپارتمان های اجاره ای متعددی برای افراد فقیری ساخته شد که توانایی پرداخت اجاره را نداشتند. در اوایل دهه هشتاد و با استفاده از همین سیاست های مسکن عمومی بود که سنگاپور کم و بیش از زاغه نشینی فاصله گرفت.

اگرچه تحلیل ها و گزارش هیا رسمی نشان می دهد کمیته مسکن و توسعه نقش پررنگی در این مسئله داشت و باید حدود 80 درصد این موفقیت را به پای آن نوشت؛ اما مقامات سنگاپور سیاست های دیگری نیز اتخاذ کردند؛ یکی از مهم ترین این سیاست ها، جلوگیری از جداسازی قومی و گردهم آوردن گروه های متعدد قومی بود. به این دلیل به این سیاست توجه کردند که دولت وقت متوجه شد زمانی که یک گروه قومی در منطقه ای غالب می شود، دیگر گروه های قومی را کنار می زند و حق مالکیت را از آنها می گیرد؛ هدف از این سیاست، ایجاد محدودیت هایی برای سه قومیت اصلی سنگاپور (چینی ها، مایاها و هندی ها) در یک منطقه مسکونی بود. در نتیجه این سیاست ها بود که سنگاپور در حال ساختاری چندفرهنگی با حس بالای میهن پرستی دارد.


 
انجمن رمان نویسی دانلود رمان
بالا