پاییز نیامده، زلفهایت را پریشان کردهای.
با یک نگاه و یک کلام، قلبِ صعبالعلاجِ ما را ویران کردهای.
ریا نباشد حتی،
با آن لبخندِ کنجِ لبت؛ مغزِ مُردهمان را تماماً احیا کردهای!
نه کلامِ عاشقانه و نه ب*وسهی پر حرارتی در میانمان اما؛
بر قلبِمان سالیانیست که لانه کردهای!
با غمزه و کرشمهات،...