ماسک مرگ، فرهنگ ترسناک مردم باستان برای یادآوری مردگان!
ماسک مرگ | Death Masks
از همان زمان که انسان هوشمند امروزی دیده می شد، در تمام قبایل و همه جا می توانستید رسم و رسوم خاصی را مشاهده کنید که مردم برای یادآوری مردگان و افرادی که برای آن ها عزیز بوده و حالا از دست رفته اند، انجام می دهند. یونانیان باستان بناهای تاریخی استادانه ای احداث می کردند، مردم دوره ویکتوریا پس از گرفتن عکس های پس از مرگ، از موهای مرده تاج می ساختند و همه این ها به عنوان یادآوری های افراد دست رفته انجام می شد. اما یکی از فرهنگ های متفاوت این بود که برخی از مردم باستان یک ماسک مرگ می ساختند و مانند فناوری سه بعدی از آن استفاده می کردند. اما ماسک مرگ چیست و چرا مردم آن ها را می ساختند. در ادامه همراه با الی گشت باشید تا در مورد این فرهنگ بیشتر صحبت کنیم.
ماسک مرگ چیست؟
ماسک مرگ تصویری است که از فرد مرده درست در حالت خاصی توسط موم یا گچ درست می شود. این یک نمونه ابتدایی، اما دقیق تر عکاسی بدون دوربین است. ماسک های مرگ ممکن است برای یادآوری مرده یا حتی برای ایجاد پرتره استفاده شوند. آن ها بیشتر به این توجه داشتند که ماسک شبیه فرد شود. معمولا ماسک چند ساعت بعد از مرگ ساخته می شود و طوری آن را می ساختند که کسی که بعدها به این ماسک رجوع می کند، به راحتی بتواند آن را شناسایی کند.
چرا مردم ماسک مرگ می ساختند؟
مردم مصری و آفریقایی، اولین مردمی بودند که این ماسک را برای آیینی معنوی ساختند و می شود گفت که بعد از قرون وسطی اولین باری بود که کاربری این ماسک ها تغییر یافته و برای یادآوری مردگان به کار می رفتند. این ماسک ها معمولا از ج*ن*س موم، گچ و یا از خاک رس درست شده و برای این ساخته می شد که تصویری از فرد مرده برای همیشه برجای باقی بماند و به این صورت یاد او را همیشه زنده نگه دارند.
برخی از نقاش و مجسمه سازها از این ماسک ها به دلیل دقت بی اندازه ای که داشتند، برای درست کردن پرتره یا مجسمه های چهره و … استفاده می کردند. قبل از اینکه عکاسی اختراع شود، افرادی که در تشخیص جرایم و قوه قضایی فعالیت داشتند، از آن ها استفاده می کردند تا بتوانند خصوصیات فرد مرده را که غیر قابل تشخیص بود، متوجه شوند.
طرز ساخت ماسک مرگ
ساخت ماسک مرگ معمولا چند ساعت پس از آنکه شخصی می مرد، شروع می شد و آن هم به این دلیل بود که اگر ب*دن فرد باد کرده باشد، باد ب*دن به ویژه صورت خوابیده و بتوان ماسکی دقیقا شبیه خود او درست کرد. در ابتدا، برای آنکه ماسک ساخته شده روی صورت نچسبد و بتوان آن را راحت جدا کرد، روی صورت فرد را روغن مالی می کردند تا کاملا چرب شود.
در مرحله دوم یک فیزیکدان، صورت را با دولایه از بانداژهای گچی می پوشاند؛ اولین لایه جزییات صورت را درست کرده و لایه های بعدی به مرور جزییات را دقیق‌تر و ماسک را به مراتب بیشتر شبیه به صورت فرد می کرد. سپس بعد از حدودا ۱ ساعت از گذاشتن ماسک، گچ را از روی صورت بر می دارند و معمولا ماسک درست شده با موادی نظیر موم یا حتی فلز پر می شود تا حالتی سه بعدی به ماسک دهد. بعد از اتمام این مراحل، ماسک مرگ آماده است
ماسک مرگ | Death Masks
از همان زمان که انسان هوشمند امروزی دیده می شد، در تمام قبایل و همه جا می توانستید رسم و رسوم خاصی را مشاهده کنید که مردم برای یادآوری مردگان و افرادی که برای آن ها عزیز بوده و حالا از دست رفته اند، انجام می دهند. یونانیان باستان بناهای تاریخی استادانه ای احداث می کردند، مردم دوره ویکتوریا پس از گرفتن عکس های پس از مرگ، از موهای مرده تاج می ساختند و همه این ها به عنوان یادآوری های افراد دست رفته انجام می شد. اما یکی از فرهنگ های متفاوت این بود که برخی از مردم باستان یک ماسک مرگ می ساختند و مانند فناوری سه بعدی از آن استفاده می کردند. اما ماسک مرگ چیست و چرا مردم آن ها را می ساختند. در ادامه همراه با الی گشت باشید تا در مورد این فرهنگ بیشتر صحبت کنیم.
ماسک مرگ چیست؟
ماسک مرگ تصویری است که از فرد مرده درست در حالت خاصی توسط موم یا گچ درست می شود. این یک نمونه ابتدایی، اما دقیق تر عکاسی بدون دوربین است. ماسک های مرگ ممکن است برای یادآوری مرده یا حتی برای ایجاد پرتره استفاده شوند. آن ها بیشتر به این توجه داشتند که ماسک شبیه فرد شود. معمولا ماسک چند ساعت بعد از مرگ ساخته می شود و طوری آن را می ساختند که کسی که بعدها به این ماسک رجوع می کند، به راحتی بتواند آن را شناسایی کند.
چرا مردم ماسک مرگ می ساختند؟
مردم مصری و آفریقایی، اولین مردمی بودند که این ماسک را برای آیینی معنوی ساختند و می شود گفت که بعد از قرون وسطی اولین باری بود که کاربری این ماسک ها تغییر یافته و برای یادآوری مردگان به کار می رفتند. این ماسک ها معمولا از ج*ن*س موم، گچ و یا از خاک رس درست شده و برای این ساخته می شد که تصویری از فرد مرده برای همیشه برجای باقی بماند و به این صورت یاد او را همیشه زنده نگه دارند.
برخی از نقاش و مجسمه سازها از این ماسک ها به دلیل دقت بی اندازه ای که داشتند، برای درست کردن پرتره یا مجسمه های چهره و … استفاده می کردند. قبل از اینکه عکاسی اختراع شود، افرادی که در تشخیص جرایم و قوه قضایی فعالیت داشتند، از آن ها استفاده می کردند تا بتوانند خصوصیات فرد مرده را که غیر قابل تشخیص بود، متوجه شوند.
طرز ساخت ماسک مرگ
ساخت ماسک مرگ معمولا چند ساعت پس از آنکه شخصی می مرد، شروع می شد و آن هم به این دلیل بود که اگر ب*دن فرد باد کرده باشد، باد ب*دن به ویژه صورت خوابیده و بتوان ماسکی دقیقا شبیه خود او درست کرد. در ابتدا، برای آنکه ماسک ساخته شده روی صورت نچسبد و بتوان آن را راحت جدا کرد، روی صورت فرد را روغن مالی می کردند تا کاملا چرب شود.
در مرحله دوم یک فیزیکدان، صورت را با دولایه از بانداژهای گچی می پوشاند؛ اولین لایه جزییات صورت را درست کرده و لایه های بعدی به مرور جزییات را دقیق‌تر و ماسک را به مراتب بیشتر شبیه به صورت فرد می کرد. سپس بعد از حدودا ۱ ساعت از گذاشتن ماسک، گچ را از روی صورت بر می دارند و معمولا ماسک درست شده با موادی نظیر موم یا حتی فلز پر می شود تا حالتی سه بعدی به ماسک دهد. بعد از اتمام این مراحل، ماسک مرگ آماده است
