کامل شده شن‌های بیابان را من، دیگر باور نخواهم داشت | ثناء (جیرجیرکِ آبی)

[ثَنـــاء.م]

ساحلی بود نامنتهی!
تا که چشم کار می‌کرد ساحلی بود پر از بطری‌های سر بسته‌ای که نامه‌های درونشان
سردشان بود ...
باید کسی بازشان می‌کرد!
می‌خواندشان.
باید گرم می‌شدند!
عمر بعضی‌ها تلف شد،
پای این نامه خواندن‌ها ...
جیرجیرکِ آبی

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[ثَنـــاء.م]

در قلب‌هایمان سال‌هاست تخته شده!
و آن را قل و زنجیر کرده‌ایم.
سال‌هاست یکی بی‌صدا در قلبمان زجه می‌زند
و من تمام تلاشم را می‌کنم،
که بفهمم چه کسی است که دارد جان می‌دهد برای لحظه‌ای رها شدن از آن قل و زنجیر؛
اما هنوز هم درنیافته‌ام!
چه کسی در قلبم را می‌زند!
جیرجیرکِ آبی

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[ثَنـــاء.م]

غرق در خواب بودم!
و تو رفتی با شانه‌ای که موهایم را با آن شانه زدی
و دست‌هایی که نوازش‌وار بر سرم کشیدی.
فکرش را هم که می‌کنم،
به تمامی فرو می‌ریزم
کسی نمی‌بیند،
به‌جز تار به تار گیسوانم که می‌رقصند با باد،
و با حس زجر دهنده‌ نبودنت هر دَم، می‌میرند ...
جیرجیرکِ آبی

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[ثَنـــاء.م]

و چه شب‌ها که منتطر ماندم،
ماه پشت ابر باقی نَمانَد و نشد!
جیرجیرکِ آبی

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[ثَنـــاء.م]

به قول سهراب سپهری: 《تو خدا را داری》
ل*ب حوض بنشین
غزلی بخوان با من
که خدا باز هم رخنه کند
در تار و پود لحظه‌ها
شعرها را سَر دهید،
که خدا
بر زندگی‌هایتان
لبخندی، بنشاند.
غزلی از حافظ یا که از سعدی بخوان و سپس،
پشت پنجره را نگاه کن
خدا به من تو خیره‌ شده ...
ل*ب به دعا بگشا
خوشبختی دور نیست!
میان همین واژه‌های غزل‌آگین است ...
شمعدانی‌هایت را اندکی آب بده،
هیچ غم نداشته باش!
《 تو خدا را داری. 》
جیرجیرکِ آبی
ثناء
پایان
*امیدوارم از خواندن دلنوشته‌هایم ل*ذت کافی را برده باشید.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان